Δεν ξέρουμε αν ο Σαμαράς μετάνιωσε που εκτέθηκε τόσο πολύ με τη στήριξη του Μιχαλολιάκου (μέχρι στον Πειραιά κατέβηκε και φωτογραφήθηκε να τρώει μαζί του), είμαστε σίγουροι ότι βγάζει φωτιές από τα ρουθούνια και τ’ αυτιά για το κάζο που του σκάρωσε ο Μαρινάκης, παίρνοντας μαζί του και τον Κόκκαλη, όμως η γραμμή που βγαίνει από το Μαξίμου είναι πως το θέμα πρέπει να κρατηθεί χαμηλά και οι γέφυρες με τους καπιταλιστές-Μπερλουσκόνηδες να μην κοπούν. Ετσι, αφέθηκε χώρος ακόμη και σε υπουργούς να κάνουν παιχνίδι με το συνδυασμό των Μαρινάκη-Κόκκαλη.
Ο υπουργός Παιδείας Κ. Αρβανιτόπουλος εκλέγεται στον Πειραιά και ήταν στα μαχαίρια με τον Μιχαλολιάκο και το «λόμπι» των Μανιατών. Είναι, όμως, και από τους στενούς συνεργάτες του Σαμαρά. Αν την πρώτη φορά που πήγε στη φιέστα των Μπερλουσκόνηδων μπορεί να πει κανείς ότι ενήργησε αυτοβούλως, με γνώμονα το προσωπικό εκλογικό συμφέρον, τη δεύτερη φορά πήγε σίγουρα με άδεια του Σαμαρά. Αλλιώς ο τελευταίος θα του έκοβε τα πόδια. Τα ίδια ισχύουν και για τον Μ. Βαρβιτσιώτη, που δεν εκλέγεται μεν στον Πειραιά, όμως είναι υπουργός Ναυτιλίας και θέλει την εύνοια των εφοπλιστών για να παραμείνει στο πόστο του.
Γύρω από τους Μπερλουσκόνηδες έτρεξε, έρποντας και γλείφοντας, ένας εσμός πολιτικών, άλλοι χωρίς να έχουν σχέση με τον Πειραιά και άλλοι επειδή έχουν σχέση με τον Πειραιά, ακόμη και απόστρατοι της ενεργούς πολιτικής. Ο Λοβέρδος, ο Γιακουμάτος, ο Αυγενάκης, ο Καρύδης (υπεύθυνος επικοινωνίας του ΠΑΣΟΚ), ο Π. Μελλάς (ΑΝΕΛ), ο Διαμαντίδης (πρώην υπουργός και βουλευτής του ΠΑΣΟΚ), ο Μίχας (πρώην νομάρχης), ο Α. Ανδριανόπουλος. Ολοι αυτοί προσέφεραν στους Μαρινάκη-Κόκκαλη το πολιτικό περιτύλιγμα που επεδίωκαν για το… ανεξάρτητο ψηφοδέλτιο Μώραλη.
