♦ Παρακαλούμε, ας μας πληροφορήσει κάποιος που ξέρει. Αυτός ο καινούργιος τραγουδιστής σε ποιο ρεύμα εντάσσεται; Σκυλάς, έντεχνος, ποπ, ροκ; Ρωτάμε γιατί φέρνει λίγο σε Χατζηγιάννη, λίγο σε Ρέμο και μπερδευτήκαμε. Επίσης, θα θέλαμε να ξέρουμε αν έχει κανένα σουξεδάκι δικό του ή τραγουδάει μόνο διασκευές.
♦ Ποτέ δουλειά την Κυριακή – Δεν δουλεύουμε, δεν ψωνίζουμε – Οχι άλλο βήμα πίσω στον εργασιακό μεσαίωνα – Η κατάργηση της Κυριακάτικης αργίας στο εμπόριο ανοίγει την πόρτα για την κατάργησή της σε όλους τους κλάδους και την ολοκληρωτική καθυπόταξη της κοινωνίας στους νόμους της αγοράς – Συντονιστικό δράσης ενάντια στην κατάργηση της Κυριακάτικης αργίας και τα «απελευθερωμένα» ωράρια (αφίσα)
Η αφίσα (και άλλο προπαγανδιστικό υλικό) εκδόθηκε ενόψει της Κυριακής 13 Απρίλη (των Βαΐων) που με το νέο νομικό καθεστώς έχει γίνει εργάσιμη για τα καταστήματα. Εμείς ένα έχουμε να συμπληρώσουμε: δε θα στραφούμε ποτέ ενάντια στον εμποροϋπάλληλο που μην έχοντας άλλη επιλογή, απειλούμενος με απόλυση, σκύβει το κεφάλι και πάει να δουλέψει. Θα φωνάξουμε, όμως, ΝΤΡΟΠΗ σε εκείνο τον εργαζόμενο που απαλλοτριώνει το πιο στοιχειώδες καθήκον του, την αλληλεγγύη, και παίρνει σβάρνα τα μαγαζιά αυτές τις Κυριακές, λες και δεν υπάρχουν άλλες μέρες. Που παίρνει σβάρνα τα μαγαζιά χωρίς φράγκο στην τσέπη, χασκογελώντας σαν ευτυχισμένος ηλίθιος, αντί να γυρίσει την πλάτη του στο αντεργατικό αίσχος και να πάει στο πάρκο, στην καφετέρια, στο γήπεδο, οπουδήποτε αλλού εκτός από τα ανοιχτά εμπορικά μαγαζιά.
♦ Oλοι σε αγώνα διαρκείας – 24ωρη απεργία 12 Μάρτη – 48ωρη απεργία 19 και 20 Μάρτη – Ναι στα δημόσια κοινωνικά αγαθά – Οχι στις απολύσεις – Συλλαλητήρια 12 και 19 Μαρτίου 11πμ Πλ. Κλαυθμώνος – ΑΔΕΔΥ (αφίσα)
Η συνδικαλιστική γραφειοκρατία της ΑΔΕΔΥ, με πρωτοβουλία των ΣΥΡΙΖΑίων, προσπαθεί να ξεπλύνει τα αμαρτήματά της στην κολυμβήθρα του Σιλωάμ κάποιων απεργιών, χωρίς οργάνωση, χωρίς παλμό, χωρίς προοπτική. Για να πει μετά: «δεν φταίμε εμείς, εμείς κάναμε ό,τι μπορούσαμε, αλλά ο κόσμος δεν τραβάει». Οι εργαζόμενοι στο δημόσιο δέχονται μια πρωτοφανή επίθεση με τις 25.000 διαθεσμότητες και τις 15.000 απολύσεις μέχρι τα τέλη του 2014. Εχει γίνει φανερό ότι διαθεσιμότητες και απολύσεις θα συνεχιστούν και το 2015 (για τα επόμενα χρόνια βλέπουμε). Σ’ αυτή την κρίσιμη μάχη η συνδικαλιστική γραφειοκρατία δεν μπορεί να εμπνεύσει, ούτε να ηγηθεί.