Κανάλια και εφημερίδες έσπευσαν να καταργήσουν το επίδομα γάμου πριν την ώρα του, ενώ δεν ήταν λίγοι οι καπιταλιστές εργοδότες που άδραξαν την ευκαιρία και έσπευσαν να το κόψουν από τους εργαζόμενους. Αυτό, όμως, είναι παράνομο ακόμα και με βάση τις «μνημονιακές» νομοθετικές ρυθμίσεις.
Η διαβόητη Πράξη 6 (28.2.2012) του Υπουργικού Συμβουλίου προβλέπει ότι όλες οι συλλογικές συμβάσεις εργασίας που βρίσκονται σε ισχύ ήδη 24 μήνες (ή και λιγότερο) μέχρι την 14.2.2012 λήγουν στις 14.2.2013. Δηλαδή, επεξέτεινε χρονικά κατά ένα χρόνο όλες τις συλλογικές συμβάσεις, μεταξύ των οποίων και την ΕΓΣΣΕ (που βρισκόταν σε ισχύ περισσότερο από 24 μήνες). Επομένως, η ΕΓΣΣΕ έληξε στις 14 Φλεβάρη του 2013. Σύμφωνα, όμως, με την ίδια Πράξη του Υπουργικού Συμβουλίου, οι κανονιστικοί όροι κάθε συλλογικής σύμβασης εργασίας που θα λήξει ή θα καταγγελθεί εξακολουθούν να ισχύουν για ένα τρίμηνο. Μετά το τρίμηνο αυτό, η λεγόμενη μετενέργεια περιορίζεται μόνο στο βασικό μισθό ή ημερομίσθιο και τα επιδόματα ωρίμανσης, τέκνων, σπουδών και επικίνδυνης εργασίας, εφόσον αυτά προβλέπονται από συλλογική σύμβαση, ενώ «παύει αμέσως να ισχύει κάθε άλλο προβλεπόμενο σε αυτές επίδομα».
Επομένως, η ισχύς της ΕΓΣΣΕ έχει παραταθεί μέχρι τις 15 Μάη και οι εργοδότες είναι υποχρεωμένοι μέχρι τότε να καταβάλουν κανονικά το επίδομα γάμου σε όλους τους εργαζόμενους.
Ο τελευταίος «μνημονιακός» νόμος (4093/12.11.2012) δεν έχει αναδρομική ισχύ, για να «μπλοκάρει» με οποιονδήποτε τρόπο την ισχύουσα ΕΓΣΣΕ. Αλλωστε, αν είχε τέτοια δυνατότητα θα είχε εφαρμοστεί αμέσως και δε θα περίμεναν τη λήξη της ΕΓΣΣΕ για να κόψουν το επίδομα γάμου. Αναφερόμαστε στην αντικατάσταση του πρώτου εδαφίου της παρ. 1 του άρθρου 8 του ν. 1876/1990 ως εξής: «Οι εθνικές γενικές συλλογικές συμβάσεις εργασίας καθορίζουν τους ελάχιστους μη μισθολογικούς όρους εργασίας, που ισχύουν για τους εργαζόμενους όλης της χώρας. Βασικοί μισθοί, βασικά ημερομίσθια, κάθε είδους προσαυξήσεις αυτών και γενικά κάθε άλλος μισθολογικός όρος, ισχύουν μόνο για τους εργαζόμενους που απασχολούνται από εργοδότες των συμβαλλομένων εργοδοτικών οργανώσεων και δεν επιτρέπεται να υπολείπονται του νόμιμου νομοθετημένου κατώτατου μισθού και ημερομισθίου».
Μέχρι τις 15 Μάη, λοιπόν, το επίδομα γάμου πρέπει να καταβάλλεται κανονικά από όλους τους εργοδότες, ανεξαρτήτως συλλογικής ή ατομικής σύμβασης. Μετά τις 15 Μάη θα ισχύσει η νέα ρύθμιση του νόμου 4093/2012. Δηλαδή, η κυβέρνηση θα καθορίσει τον ελάχιστο μισθό και το ελάχιστο μεροκάματο, χωρίς επίδομα γάμου φυσικά. Αν η ΓΣΕΕ με τους ΣΕΒ-ΓΣΕΒΕΕ-ΕΣΕΕ υπογράψει νέα ΕΓΣΣΕ (ακόμα και αυτό φαίνεται εξαιρετικά χλομό σήμερα), η οποία θα περιλαμβάνει και το επίδομα γάμου, αυτή θα ισχύει μόνο για τις επιχειρήσεις-μέλη των συγκεκριμένων εργοδοτικών οργανώσεων. Ε-πειδή, λοιπόν, ούτε ο ΣΕΒ θέλει να χάσει μέλη ούτε οι άλλες δύο εργοδοτικές οργανώσεις, θεωρούμε πως είτε θα αδιαφορήσουν για την υπογραφή ΕΓΣΣΕ είτε θ’ απαιτήσουν να μην περιλαμβάνεται σ’ αυτή το επίδομα γάμου, αφήνοντάς το στη διακριτική ευχέρεια των εργοδοτών (στο πλαίσιο ατομικών ή επιχειρησιακών συμβάσεων). Αλλιώς, οι καπιταλιστικές επιχειρήσεις θα αποχωρούν από τον ΣΕΒ (και θα παραμένουν στα κλαδικά καπιταλιστικά συνδικάτα), για να μην είναι υποχρεωμένες να πληρώνουν επίδομα γάμου.
Αυτό το ξέρουν πολύ καλά και οι εργατοπατέρες. Γι’ αυτό και η ΓΣΕΕ εξέδωσε ανακοίνωση στην οποία από τη μια ενημέρωνε ότι το επίδομα γάμου πρέπει να καταβάλλεται κανονικά μέχρι τις 15 Μάη και από την άλλη ανήγγειλε ότι «η Συνομοσπονδία κάνει όλες τις απαραίτητες ενέργειες και πιέζει στην κατεύθυνση υπογραφής νέας ΕΓΣΣΕ η οποία θα προβλέπει την απρόσκοπτη συνέχιση καταβολής του επιδόματος γάμου και της εκπλήρωσης του συνόλου των ειδικών κανονιστικών όρων και μετά τη λήξη της τρίμηνης παράτασης». Μαζεμένοι και χωρίς αγωνιστικές κορόνες…