Τουλάχιστον 112 νεκροί και 150 τραυματίες εργάτες είναι τα θύματα της πυρκαγιάς που κατέστρεψε ένα οχταόροφο εργοστάσιο ιματισμού στη βιομηχανική ζώνη Σαβάρ στα περίχωρα της πρωτεύουσας του Μπαγκλαντές Ντάκα το Σάββατο 24 Νοέμβρη. Σύμφωνα με μαρτυρίες διασωθέντων εργατών, η έξοδος κινδύνου ήταν κλειδωμένη, ο συναγερμός τέθηκε εκτός λειτουργίας και οι πυροσβεστήρες δεν λειτουργούσαν, με αποτέλεσμα η πυρκαγιά που ξέσπασε στο ισόγειο να επεκταθεί ταχύτατα στους ορόφους, όπου εγκλωβίστηκαν οι εργάτες.
Από τη Δευτέρα 26 Νοέμβρη και για τρεις τουλάχιστον μέρες (μέχρι τη στιγμή που γράφονται οι γραμμές αυτές), χιλιάδες οργισμένοι εργάτες κατέβηκαν στους δρόμους απαιτώντας την απονομή δικαιοσύνης για τα θύματα και βελτίωση των συνθηκών εργασίας στα κάτεργα του ιματισμού. Τη Δευτέρα κηρύχτηκε απεργία, κατά την οποία έκλεισαν περισσότερα από 500 εργοστάσια στο προάστιο Ashulia, όπου βρίσκεται η βιομηχανική ζώνη της πρωτεύουσας, και διαδήλωσαν περισσότεροι από 15.000 εργάτες κλείνοντας τον κεντρικό δρόμο, πετώντας πέτρες στα εργοστάσια και σπάζοντας αυτοκίνητα. Τις δύο επόμενες μέρες έγιναν και σφοδρές συγκρούσεις με την αστυνομία που επιχείρησε να διαλύσει τους διαδηλωτές, κατά τις οποίες τραυματίστηκαν τουλάχιστον 20 διαδηλωτές.
Το εργοστάσιο που καταστράφηκε από την πυρκαγιά ανήκει στη Tazreen Fashions Ltd, θυγατρική της Tuba Group, που είναι από τους μεγαλύτερους εξαγωγείς ενδυμάτων του Μπαγκλαντές. Απασχολούσε 1.700 εργαζόμενους σε διαφορετικές βάρδιες και κατασκεύαζε μπλούζες και μπουφάν φλις. Στους πελάτες του συμπεριλαμβάνονται το Carrefour, το ΙΚΕΑ, η μεγάλη αμερικάνικη αλυσίδα Wal Mart, το A&C και η Li&Fung. Το Μπαγκλαντές έχει 4.500 περίπου εργοστάσια ιματισμού και είναι ο μεγαλύτερος μετά την Κίνα εξαγωγέας ενδυμάτων στον κόσμο, με τις εξαγωγές ρούχων να αποτελούν το 80% των 24 δισ. δολαρίων συνολικών ετήσιων εξαγωγών της χώρας.
Οι συνθήκες εργασίας στα εργοστάσια αυτά είναι άθλιες και τα μεροκάματα από τα χαμηλότερα στον κόσμο. Τα πιο στοιχειώδη εργατικά δικαιώματα παραβιάζονται, τα μέτρα ασφάλειας είναι ανύπαρκτα και υπάρχει μεγάλος συνωστισμός εργατών στους χώρους εργασίας, με αποτέλεσμα τα ατυχήματα να είναι συνηθισμένο φαινόμενο. Ενδεικτικά, από το 2006 περισσότεροι από 600 εργάτες έχουν χάσει τη ζωή τους, ως επί το πλείστον από πυρκαγιές. Σε περίπτωση πυρκαγιάς ή ατυχήματος, η κυβέρνηση δίνει εντολή για τη διεξαγωγή έρευνας, που καταλήγει να πληρώσουν οι ιδιοκτήτες των εργοστασίων κάποια χρήματα και να διαβεβαιώσουν ότι θα βελτιώσουν τις συνθήκες εργασίας και τα μέτρα ασφάλειας, χωρίς ποτέ να τηρούν τις δεσμεύσεις τους, προκειμένου να αυξήσουν τα κέρδη και να διατηρήσουν την ανταγωνιστικότητά τους έναντι άλλων χωρών της Ασίας. Υστερα από απεργίες, ο κατώτερος μισθός αυξήθηκε το 2010 στα 40 δολάρια το μήνα ή 21 σεντς την ώρα, όταν είναι 93 σεντς την ώρα στην Κίνα, 52 στο Βιετνάμ και 68 στην Ινδία. Πολλοί εργάτες προσλαμβάνονται ως μαθητευόμενοι ή βοηθοί με μισθό χαμηλότερο από τον κατώτερο. Οι συνθήκες αυτές επιτρέπουν στις μεγάλες διεθνείς αλυσίδες λιανικής πώλησης και σε πανάκριβες φίρμες, όπως η Calvin Klein, η Tommy Hilfiger και η Gap, που παράγουν τα προϊόντα τους στο Μπαγκλαντές, να βγάζουν τεράστια κέρδη.
