♦ Πρόεδρε, έλα να βγούμε μια φωτογραφία
Κάθε πολιτευτής πρέπει να έχει στο ντοσιέ του μια σειρά φωτογραφίες με «εξέχουσες προσωπικότητες» (στις οποίες περιλαμβάνεται και ο εκάστοτε αρχηγός του κόμματος). Τις θέλει για τα προεκλογικά φυλλάδια και για να τις σπρώχνει στα ΜΜΕ που στηρίζουν την προσωπική του εκστρατεία του σταυρού. Γι’ αυτό και η Δούρου με τον Ησυχο, που βρέθηκαν στο Καράκας για κάποιο συνέδριο, φρόντισαννα βγάλουν και μια φωτογραφία με τον Τσάβες. Το ύφος του Τσάβες («έλα, τράβα μας, φωτογράφε») δείχνει ότι τον συνάντησαν κάπου στο συνεδριακό κέντρο και τον παρακάλεσαν να φωτογραφη- θούν κι αυτός χατίρια δεν χαλάει, ιδιαίτερα αν του είπαν ότι είναι Griegos. Και πού είναι το κακό; θα μας πείτε. Στο γεγονός ότι η Δούρου διένειμε τη φωτογραφία προσωπικά μέσω του facebook και μέσω του Γραφείου Τύπου του ΣΥΡΙΖΑ σε όλα τα ΜΜΕ, λες και προέρχεται από κάποια επίσημη συνάντηση με τον Τσάβες.
Συνάντηση και συζήτηση, βέβαια, με τον Τσάβες δεν είχαν. Συνάντηση και συζήτηση είχε μόνον ο πρόεδρος Αλέξης, όταν πριν από μερικά χρόνια επισκέφτηκε τη Βενεζουέλα. Θυμόσαστε, ήταν τότε που επέστρεψε και ανακοίνωσε ότι είναι έτοιμος να φέρει στην Ελλάδα φτηνό πετρέλαιο που θα μας έδινε ο Τσάβες για να κουλαντρίσουμε την κρίση. Βενεζουελάνικο πετρέλαιο, βέβαια, δεν είδαμε (και μάλιστα φτηνό), αλλά είχαμε την ευκαιρία να πάρουμε μια γεύ-ση του αδίστακτου πολιτικαντισμού και του πολιτικού αμοραλισμού του Τσίπρα.
♦ Οι περιπέτειες μιας λέξης
Εγινε, λέει, μεγάλος καυγάς στη συγκυβέρνηση για να πει ο Σαμαράς τη μαγική λεξούλα «αναδιαπραγμάτευση». Πιο πολύ επέμεινε ο Κουβέλης και μπορούμε ν’ αντιληφθούμε το λόγο της επιμονής του.Τελικά, στην αρχή δεν την είπε την… κακιά λέξη ο Σαμαράς, αλλά την… περιέγραψε. Κι έτσι όπως την περιέγραψε, μαζί μ’ όλα τα συμφραζόμενα, κανένας δεν την πήρε στα σοβαρά. Είπε ο Σαμαράς: «Οσα, λοιπόν, αναφέρει το πρόγραμμα σύγκλισης των τριών κομμάτων, της Νέας Δημοκρατίας, του ΠΑΣΟΚ και της ΔΗΜΑΡ, ισχύουν απολύτως. Δεν είναι ανάγκη να το επαναλάβω. Ισχύουν απολύτως, είναι η πυξίδα των προγραμματικών δηλώσεων και αποτελούν δεσμεύσεις σε βάθος τετραετίας». Προς το τέλος είπε και την κακιά λέξη: «Και αυτό, αν θέλετε, είναι το αντικείμενο της αναδιαπραγμάτευσης. Δεν θέλουμε να αλλάξουμε τους στόχους. Πρέπει να αλλάξουμε όσα εμποδίζουν να πετύχουμε τους στόχους μας. Θέλουμε την καταπολέμηση της ύφεσης. Το λέμε “αναδιαπραγμάτευση” για να τονίσουμε ότι θέλουμε να έρθουμε σε συνεννόηση, σε συμφωνία με τους εταίρους μας γι’ αυτό. Απορρίπτουμε δηλαδή τις μονομερείς ενέργειες. Ζητάμε τροποποιήσεις του προγράμματος ιδιαίτερα στα σημεία εκείνα που επιτείνουν την ύφεση, ακριβώς για να μπορέσουμε να πετύχουμε τους στόχους του προγράμματος».
Αυτά για τους Χαχόλους στο εσωτερικό, για όσους αρέσκονται να παραμυθιάζονται. Γιατί στο εξωτερικό το μήνυμα το είχε στείλει μια μέρα πριν ο Στουρνάρας, με τη δήλωσή του στους Financial Times: «Το πρόγραμμα είναι εκτός στόχων και δεν μπορούμε να ζητήσουμε οτιδήποτε από τους πιστωτές μας πριν το επαναφέρουμε σε τροχιά. Υπάρχει φως στην άκρη του τούνελ, αλλά είναι ένα μακρύ τούνελ». Το μήνυμα υπήρξε σαφές: «Στο εσωτερικό λέμε πράγματα που δεν πρόκειται να γίνουν, ενώ στις μεταξύ μας σχέσεις θα κάνουμε αυτά που δεν πρέπει να λέγονται».
♦ Εκτροχιασμός
Εκτροχιάστηκε, λένε, το Πρόγραμμα και γι’ αυτό πρώτα πρέπει «να μπει σε τροχιά» και μετά να «τεθεί επίσημα το θέμα της επιμήκυνσης» (τα εντός εισαγωγικών είναι από non paper που διένειμε το γραφείο του Στουρνάρα με τίτλο «Ατυπη ενημέρωση του Υπουργού Οικονομικών, Γιάννη Στουρνάρα, στο περιθώριο του Ecofin». Και μεις ρωτάμε: πότε ακριβώς εκτροχιάστηκε το πρόγραμμα; Μήπως την περίοδο Παπαδήμου; ‘Η μήπως στις 40 μέρες της υπηρεσιακής κυβέρνησης Πικραμμένου; Τότε, όμως, ο μεν Ζανιάς ήταν υπουργός Οικονομικών, ο δε Στουρνάρας υπουργός Ανάπτυξης. Μιλάμε, δηλαδή, για δυο βασικά οικονομικά στελέχη και της νέας κυβέρνησης. Δεν το πήραν είδηση ότι το Πρόγραμμα «εκτροχιάστηκε»; Αν είναι έτσι, τότε πρόκειται για ανίκανους και επικίνδυνους. Αν το πήραν είδηση και ενημέρωσαν τους αρχηγούς των κομμάτων της συγκυβέρνησης, τότε οι τελευταίοι, που έταζαν «αναδιαπραγμάτευση» και «απαγγίστρωση», κορόιδευαν τον ελληνικό λαό όπως ο Παπανδρέου με το «λεφτά υπάρχουν». Και οι μηχανισμοί της τρόικας γιατί δεν έκαναν το ελεγκτικό τους χρέος, αλλά έρχονται τώρα και κάνουν εκ των υστέρων διαπιστώσεις;
Συμπέρασμα: μας δουλεύουν ψιλό γαζί (και πριν και τώρα). Καιρός να… εκτροχιαστούμε εμείς.
♦ Ρημάξτε τον τόπο
Αυτό είναι το σύνθημα που ρίχνει με κάθε σοβαρότητα ο «τσάρος» Στουρνάρας. Το είπε κατά τη συζήτηση για τις προγραμματικές δηλώσεις της κυβέρνησης. Η Ελλάδα, είπε, έχει «αναρίθμητους περιορισμούς στην επενδυτική και επιχειρηματική δραστηριότητα». Γι’ αυτό και «πρέπει να ολοκληρώσει τις μεταρρυθμίσεις που αποσκοπούν στην άρση της πληθώρας των εμποδίων στις ιδιωτικές επενδύσεις και την επιχειρηματική δραστη-ριότητα». Αμέσως μετά πέρασε στο ζουμί: «Το πιο σημαντικό από αυτά τα εμπόδια σχετίζεται με τη νομοθεσία για τις χρήσεις γης και τις περιβαλλοντικές άδειες. Το πρόβλημα αυτό θα αντιμετωπιστεί άμεσα».
Εχουν σκοπό να ρημάξουν το περιβάλλον. Να άρουν κι αυτά τα ελάχιστα μέτρα προστασίας των δασών και των δασικών εκτάσεων, των αιγιαλών, της ζωής στις πόλεις.
♦ Παπαρολόγος
Θεώρησε τόσο σπουδαίες τις παπαριές που είπε στη Βουλή, ώστε έφτιαξε και δελτίο Τύπου και το διένειμε σε όλα τα Μέσα, μη τυχόν και διαφύγει κανενός το θέμα. Ο λόγος για τη γνωστή παπαρολόγο της Δεξιάς Φωτεινή Πιπιλή, που θεώρησε πως πρέπει ν’ απαντήσει στα όσα είπε ο Τσίπρας «για την προστασία του εθνικού θησαυρού της ζάχαρης», λέγοντας: «Με αυτή τη λογική πρέπει να κρατικοποιηθούν αυτές οι απαράδεκτα πετυχημένες σοκολατοβιομηχανίες ΙΟΝ και ΠΑΥΛΙΔΗΣ γιατί τολμούν και κάνουν εξαγωγές. Συνεχίζοντας την ίδια λογική πρέπει να κρατικοποιηθούν και αυτές οι απαράδεκτες εταιρίες κινητής τηλεφωνίας, γιατί που ακούστηκε να υπάρχει κάθε μήνα καινούριο πακέτο προσφοράς υπέρ του καταναλωτή»!
Ακούστε, μαντάμ, ίσως κάποια στιγμή πρέπει να μάθετε πως… άλλο Τουπαμάρος και άλλο το πιπί της Μάρως. Να μάθετε τι σημαίνει Ελληνική Βιομηχανία Ζάχαρης και τι σημαίνει ΙΟΝ και ΠΑΥΛΙΔΗΣ (αν δεν το ξέρετε, η δεύτερη έχει εδώ και χρόνια αγοραστεί από τη Γιάκομπς-Σουσάρ). Αμα τα μάθετε αυτά, τότε ίσως αναλογιστείτε τι παπαριές λέτε (αν και για το τελευταίο αμφιβάλλουμε, γιατί και ως δημοσιογράφος είχατε διαπρέψει στο είδος).
ΥΓ: Γιατί απ’ όλα όσα είπε ο Τσίπρας διαλέξατε να σχολιάσετε (με τον απαράμιλλο τρόπο σας) ειδικά και μόνον αυτό; Εχετε κάποιο ειδικό ενδιαφέρον;
♦ Διαπλοκής εγκώμιον
Ο βήχας και ο έρωτας δεν κρύβονται σίγουρα, ενίοτε όμως δεν κρύβεται και η διαπλοκή. Το Συγκρότημα Λαμπράκη, λοιπόν, φροντίζει να διατυμπανίζει σε όλους τους τόνους ότι ο Στουρνάρας είναι προστατευόμενός του. Μετά τα δισέλιδα αφιερώματα στα προσόντα του νέου «τσάρου» της οικονομίας (μέχρι και ότι είναι δεινός κολυμβητής μάθαμε), έχουμε τα αφιερώματα στο διεθνές κύρος του Στουρνάρα. Διαβάζεις τα «Νέα» και σου ‘ρχεται να ξεράσεις: «Πριν την έναρξη της συνεδρίασης, οι προσωπικές σχέσεις του υπουργού Οικονομικών Γιάννη Στουρνάρα με τον πρόεδρο της ΕΚΤ Μάριο Ντράγκι, τον πρόεδρο του Euro- group Ζαν-Κλοντ Γιούνγκερ, αλλά και τον υπουργό Οικονομικών της Γαλλίας Πιερ Μοσκοβισί αποτυπώθηκαν στον τηλεοπτικό φακό, αλλά η έκπληξη ήρθε από τον Βόλφγκανγκ Σόιμπλε … Αξιοποιώντας τις προσωπικές του σχέσεις με τον γάλλο ομόλογό του Π. Μοσκοβισί… Στις συνεδριάσεις του Eurogroup όταν αλλάζει ο υπουργός μιας χώρας το πρώτο πράγμα που προσέχουν οι ομόλογοί του είναι αν ο νέος υπουργός έχει άνεση στον χειρισμό των οικονομικών όρων… Στην περίπτωση του νέου υπουργού Οικονομικών της Ελλάδας ανάλογο ζήτημα δεν ετέθη».
♦ Πάλι κωλοτούμπα
ΣΥΡΙΖΑ και κωλοτούμπα έχουν τελικά καταστεί συνώνυμα. Γι’ αυτό και δεν εκπλησσόμαστε από τις συνεχείς κωλοτούμπες, είτε αφορούν σημαντικά είτε δευτερεύοντα ζητήματα. Οπως ας πού-με η απειλή ότι θα στείλουν στη φυλακή όσους υπογράψουν ξεπουλήματα. Ναι, δεν το είπε ακριβώς έτσι ο Τσίπρας, αλλά το περιέγραψε: «Οσοι μέσα στη διαδικασία ιδιωτικοποιήσεων δεν υπερασπιστούν το δημόσιο συμφέρον θα είναι υπόλογοι έναντι του ελληνικού λαού, θα λογοδοτήσουν για τη λεηλασία και αυτό δεν είναι προειδοποίηση ούτε απειλή. Είναι το αυτονόητο». Ο Στρατούλης, όμως, το είπε ωμά: «Οποιοι βάλουν την υπογραφή τους να ξεπουληθεί η δημόσια περιουσία αντί πινακίου φακής θα πάνε φυλακή». Επειδή, όμως, ο Σαμαράς την έπεσε άγρια στον Τσίπρα, λέγοντάς του «αν θέλεις να στείλεις κάποιον φυλακή, εδώ είμαι εγώ, άσε τους άλλους», ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ βγήκε και τα μάζεψε την επομένη: «Δεν υπήρξε κανείς από μας που να απειλήσει τον κ. Σαμαρά, αλλά νομίζω ότι ο τρόπος και η επιθετικότητα της απάντησής του προδικάζουν ότι έχει κατανοήσει πλήρως ότι αυτό που ετοιμάζονται να κάνουν είναι πολιτικό και οικονομικό έγκλημα». Το γύρισε, δηλαδή, στο ζήτημα της πολιτικής ευθύνης, αδειάζοντας τον Στρατούλη.
Γιατί η κωλοτούμπα σ’ ένα δευτερεύουσας σημασίας θέμα; Γιατί απλούστατα, ο ΣΥΡΙΖΑ δεν διαφωνεί επί της αρχής με τις ιδιωτικοποιήσεις. Απλά θεωρεί ότι πρέπει να επιλεγεί άλλος τρόπος. «Εμείς προτείνουμε την αξιοποίηση αυτής της περιουσίας με κοινοπραξίες, είτε με άλλα κράτη είτε με άλλες εταιρίες που ελέγχονται από το δημόσιο ή ελέγχονται από ιδιώτες, με στόχο να μην πουλήσεις αυτό που έχεις, αλλά να το χρησιμοποιήσεις μαζί με άλλα κεφάλαια που μπορείς να βρεις, με μορφή κοινοπρακτική, για να έχεις μακροχρόνια κέρδη», δήλωσε ο Παπαδη- μούλης, ενώ παρόμοιες απόψεις υποστήριξε και ο Σταθάκης. Προκρίνουν, δηλαδή, μια άλλου τύπου ιδιωτικοποίηση, η οποία επί της ουσίας θα έχει τις ίδιες συνέπειες για τον ελληνικό λαό. Γιατί κανένα μονοπώλιο δε θα έρθει να συνεταιριστεί με το ελληνικό κράτος, αν αυτό δεν του αποδίδει το μέγιστο κέρδος.
♦ Το ίδιο έργο
«Παλεύουμε ώστε να αποφευχθεί ενδεχόμενο λήψης νέων μέτρων πέραν των όσων προβλέπονται στο Μνημόνιο, θα εξαρτηθεί όμως από την έκθεση της τρόικας», έλεγε τη νύχτα της περασμένης Δευτέρας στα «Νέα» «υψηλόβαθμο στέλεχος του υπουργείου Οικονομικών». Το στέλεχος, βέβαια, είναι ο ίδιος ο Στουρνάρας τον οποίο το Συγκρότημα Λαμπράκη έχει πάρει υπό την προστασία του, όμως το θέμα μας δεν είναι αυτό. Το θέμα είναι η ταχτική του Χότζα που επαναλαμβάνεται από υπουργό σε υπουργό. Από τον Παπακωνσταντίνου στον Βενιζέλο και τώρα στον Στουρνάρα, πάντα το ίδιο έργο: δεν αποκλείω να μας ζητήσουν πρόσθετα μέτρα, αλλά θα δώσω μάχη να μείνουμε στα ήδη αποφασισμένα. Η διαφορά είναι πως ο ελληνικός λαός δεν αισθάνεται ευτυχής σαν τον αφελή πελάτη του Νασρεντίν Χότζα.