♦ Διαρκής αγώνας για την ανατροπή των κοινωνικά άδικων και νεοαποικιακών πολιτικών – ΑΔΕΔΥ (αφίσα)
Κόκκινο το φόντο της αφίσας μ’ έναν μεγάλο πίνακα να κυριαρχεί: Προμηθέας δεσμώτης. Αλυσοδεμένος στο βράχο ο Προμηθέας κι ο αετός έτοιμος να του κατασπαράξει το συκώτι. Είδαν τα ανάλογα εξώφυλλα της «Κόντρας»; Ισως, αν και η συγκεκριμένη αντιγραφή ιδέας δεν μας κολακεύει. Για την ΑΔΕΔΥ πρόκειται, για ένα από τα άντρα του εργατοπατερισμού. Δεν μας ανησυχεί, όμως, καθότι τα δικά μας τα τσανάκια με τους κάθε είδους εργατοπατέρες τα ‘χουμε χωρίσει εδώ και χρόνια. Κάποιοι άλλοι, με ηχηρά ριζοσπαστικά ονόματα, ενδεχομένως να αισθάνονται ικανοποιημένοι που η ΑΔΕΔΥ βγάζει… αγωνιστικές αφίσες. Μια ζωή πολιτική ουράς στην εργατοπατερία, που πάντοτε χρειάζεται αριστερούς μαϊντανούς για να καλύπτουν με το άρωμά τους τη βρόμα της.
♦ Αυτοδύναμη Ελλάδα – ΠΑΣΟΚ (προεκλογικό ντεκόρ)
Αλλαξε το ντεκόρ στην αίθουσα Τύπου της Ιπποκράτους. Στην πρώτη εμφάνιση του Βενιζέλου είχαμε μια σκέτη πράσινη γραμμή και τη λέξη «αρχίζουμε». Τίποτ’ άλλο. Ούτε καν το σήμα του ΠΑΣΟΚ. Στη δεύτερη εμφάνιση Βενιζέλου, παρέα με τη Φώφη, τη… μεγάλη μεταγραφή, η πράσινη γραμμή έγινε πράσινο φόντο, το όνομα και ο ήλιος επανήλθαν και έσκασε μύτη το κεντρικό προεκλογικό σλόγκαν: «Αυτοδύναμη Ελλάδα»! Απάντηση στο «αυτοδύναμη ΝΔ» που πλασάρει δυνατά το επιτελείο του Σαμαρά. Οταν, όμως, ετεροπροσδιορίζεσαι ως προς τον βασικό πολιτικό αντίπαλό σου, εμμέσως πλην σαφώς παραδέχεσαι ότι είσαι δεύτερος. Ηδη, δηλαδή, το επιτελείο του Βενιζέλου υπονομεύει την παπάρα περί διεκδίκησης της πρώτης θέσης που πέταξε ο νέος αρχηγός των πράσινων. Ομως, αυτό εμάς ούτε μας αφορά ούτε μας ενδιαφέρει. Η πρόκληση μας εξεγείρει. Γιατί είναι πρόκληση να μιλούν για «αυτοδύναμη Ελλάδα» τα τσιράκια των αποικιοκρατών. Τη δεκαετία του ’70, η ανερχόμενη τότε σοσιαλδημοκρατία εξαπάτησε πολύ κόσμο με τα εθνικοανεξαρτησιακά συνθήματα. Υπήρχε το έδαφος τότε να το κάνει. Οταν κατέκτησε για πρώτη φορά την κυβερνητική εξουσία, άρχισε το ξήλωμα: έμειναν οι βάσεις που θα έφευγαν, η «ειδική σχέση» με την ΕΟΚ έγινε «μέχρι τα μπούνια μέσα στην ΕΟΚ», το υπεσχημένο δημοψήφισμα για την ένταξη δεν έγινε ποτέ κ.λπ. κ.λπ. Η έλευση του ΔΝΤ, τα Μνημόνια 1 και 2, οι αποικιοκρατικές δανειακές συμβάσεις, η σκληρή επιτροπεία, αποτελούν επιλογές της ελληνικής κεφαλαιοκρατίας, η οποία θέλει να βαθύνει η «κινεζοποίηση» του ελληνικού λαού για να «δέσει» τα κέρδη της, και φέρουν την υπογραφή του ΠΑΣΟΚ. Γι’ αυτό είναι πρόκληση ολκής το σλόγκαν «Αυτοδύναμη Ελλάδα».
♦ Το να κλέψω το «κράτος» είναι ΠΑΡΑΝΟΜΟ, το να με κλέψει είναι «ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟ» (σύνθημα με σπρέι)
Σωστό είναι το σύνθημα και έξυπνο, αλλά γιατί εντός εισαγωγικών η λέξη «κράτος»; Αν πρόκειται για έκφραση απέχθειας, τότε τα εισαγωγικά είναι λάθος επιλογή. Αν υπονοείται ότι το κράτος δεν είναι ακριβώς κράτος, δεν επιτελεί τη λειτουργία που θα έπρεπε να επιτελεί ένα κράτος, τότε πρόκειται για μεγάλο πολιτικό λάθος. Αυτός είναι ο ρόλος του αστικού κράτους. Να λειτουργεί σαν ο συλλογικός εκπρόσωπος της τάξης των καπιταλιστών, να καταπιέζει με το ένα χέρι και να καταληστεύει με το άλλο.