«Η Αρχή είναι δύσκολο να ελέγξει την ΕΥΠ γιατί δεν διαθέτει τις δυνατότητες να το κάνει. Επειδή, όμως, κάτι είχε ακουστεί, επισκεφθήκαμε την ΕΥΠ. Μας έδειξε ένα βαλιτσάκι που είχε εκεί (…) Ψάξαμε, λοιπόν, το βαλιτσάκι που βρήκαμε εκεί, καθώς και τον σκληρό δίσκο στο βαλιτσάκι, αλλά δεν είδαμε τίποτα, παρόλο που κάναμε και άλλες δύο επισκέψεις αργότερα στον χώρο της ΕΥΠ. Επαναλαμβάνω ότι δεν μπορεί η ΑΔΑΕ με αυτές τις δυνατότητες που διαθέτει τώρα, να κάνει ουσιαστικό έλεγχο της ΕΥΠ. Με ποιον τρόπο; Πού είναι εγκατεστημένη η ΕΥΠ; Είναι τα γραφεία αυτά που επισκεφθήκαμε μόνο, ή υπάρχει πουθενά αλλού και κάτι άλλο που δεν το γνωρίζουμε;».
Αυτά δήλωσε, μεταξύ άλλων, ο πρόεδρος της Αρχής Διασφάλισης του Απορρήτου των Επικοινωνιών (ΑΔΑΕ) Ανδρέας Λαμπρινόπουλος, ενημερώνοντας την αρμόδια επιτροπή της Βουλής για την εξαμηνιαία έκθεση της Αρχής. Ομολόγησε, δηλαδή, ότι η ΑΔΑΕ δεν είναι παρά ένα διακοσμητικό όργανο που δεν μπορεί να ελέγξει τις μυστικές υπηρεσίες και να διασφαλίσει το απόρρητο των επικοινωνιών. Και δε θα μπορούσε να συμβεί διαφορετικά. Οι διάφορες Αρχές είναι μια δημοκρατική βιτρίνα, που έχουν καθιερώσει τα αστικά καθεστώτα τις τελευταίες δεκαετίες. Πίσω από τη βιτρίνα οι μηχανισμοί κάνουν ανενόχλητα τη δουλειά τους.
ΥΓ: Ο πρόεδρος της ΑΔΑΕ απεκάλυψε, ακόμη, ότι έχουν υπερδιπλασιαστεί οι εισαγγελικές αποφάσεις για άρση του απορρήτου των επικοινωνιών. Φανταστείτε τι γίνεται από τις εκτός κάθε ελέγχου μυστικές υπηρεσίες χωρίς να προηγηθεί εισαγγελική παραγγελία.