Tρίτη βράδυ στα Εξάρχεια, λίγη ώρα μετά το τέλος της πορείας αλληλεγγύης στους πολιτικούς κρατούμενους. Ομάδα νεολαίων έχει βάλει φωτιά σε δυο κάδους στην Τοσίτσα. Οταν εμφανίζονται τα ΜΑΤ εξαφανίζονται. Οι μπάτσοι εισβάλλουν από την Τοσίτσα στην Τσαμαδού. Ενα νέο παιδί που κάθεται εκεί προσπαθεί να φύγει. Τον φτάνουν και αρχίζουν να τον χτυπούν ανελέητα με τα γκλομπ. Πέφτει κάτω και συνεχίζουν να τον χτυπούν με κλοτσιές. Το παιδί είναι αιμόφυρτο. Αιμορραγεί ακόμα και από το στόμα.
Οι μπάτσοι επιδράμουν στα καφέ της πλατείας. Πνίγουν τον κόσμο στα δακρυγόνα, ενώ βρίσκονται σε κατάσταση αμόκ. Αρπάζουν μπουκάλια από τα τραπέζια και τα εκσφενδονίζουν ενάντια σε ανθρώπους που διαμαρτύρονται. Οι άνθρωποι που πίνουν το ποτό τους στα καφέ της περιοχής αναστατώνονται και κάποια στιγμή αντιλαμβάνονται τον αιμόφυρτο νεαρό πεσμένο στο δρόμο και περιστοιχισμένο από μερικούς Ματάδες. Βάζουν τις φωνές στους μπάτσους (ανάμεσά τους και η δικηγόρος Γιάννα Κούρτοβικ) και τους ζητούν να καλέσουν ασθενοφόρο. Στις διαμαρτυρίες τους για την κατάσταση στην οποία έφεραν τον άνθρωπο, απαντούν ότι έπεσε μόνος του και χτύπησε! Στο εύλογο ερώτημα, πώς είναι δυνατόν να έπεσε και να χτύπησε όταν το τραύμα που αιμορραγεί βρίσκεται στην κορυφή του κεφαλιού, φυσικά δεν απαντούν τίποτα.
Οταν φτάνει το ασθενοφόρο, οι μπάτσοι το πάνε συνοδεία. Μια κυρία δηλώνει ότι είναι μέλος της Διεθνούς Αμνηστίας και με τα χίλια ζόρια της επιτρέπουν να συνοδεύσει τον τραυματία στο ασθενοφόρο. Στο «Γιώργος Γεννηματάς» που εφημερεύει ο τραυματίας είναι υπό συνεχή φρούρηση από 5-6 ένστολους και καναδυό ασφαλίτες. Σε λίγο πλακώνουν και οι αντιτρομοκρατικάριοι (βρίσκονται στο νοσοκομείο λόγω Κουφοντίνα και Σάββα) και αναλαμβάνουν αυτοί την υπόθεση. Σε κάθε ιατρείο ή εξεταστήριο που μεταφέρεται ο τραυματίας, πρώτα μπαίνει μέσα ένας ασφαλίτης και συνεννοείται με τους γιατρούς. Ασκούν πίεση να μη μπει μέσα για νοσηλεία και έχουν έρθει σε επαφή με ανώτερα κλιμάκια του νοσοκομείου για να πετύχουν το στόχο τους.
Οι γιατροί είναι ανήσυχοι από την εικόνα του τραυματία και τον υποβάλλουν σε δυο αξονικές τομογραφίες. Ευτυχώς δεν δείχνουν κάτι ανησυχητικό. Του κάνουν 5 ράμματα στο κεφάλι και του τοποθετούν κολλάρο, ενώ τον κρατούν στο νοσοκομείο μέχρι το πρωί. Οι μπάτσοι παραμένουν συνεχώς δίπλα του και απαγορεύουν σε οποιονδήποτε να έρθει σε επαφή μαζί του. Το πρωί τον πηγαίνουν πρώτα στη ΓΑΔΑ, ύστερα στον εισαγγελέα και κατευθείαν στο αυτόφωρο, όπου η δίκη αναβάλλεται για ρητή δικάσιμο ((2 Νοέμβρη).
Δεν έχουμε δει τη δικογραφία, δεν προλάβαμε να μιλήσουμε με συνηγόρους, όμως κάτι ακούστηκε ότι πάνε να του φορτώσουν και εμπρησμούς που έγιναν τις προηγούμενες μέρες. Δεν θα μας φαινόταν καθόλου απίθανο. Αυτή είναι παλιά χωροφυλακίστικη τακτική. Το ίδιο παλιά είναι και η τακτική του… αυτοτραυματισμού. Ιδού τι γράφει το δελτίο τύπου που εκδόθηκε από τη Διεύθυνση Ασφαλείας της ΓΑΔΑ στις 20.10.04:
«Κατά την αποχώρησή τους ένας από τους νεαρούς συμμετέχοντες στα επεισόδια παραπάτησε, έπεσε στο έδαφος και τραυματίστηκε ελαφρά. Με μέριμνα των Αστυνομικών μεταφέρθηκε στο γενικό Κρατικό Νοσοκομείο Αθηνών, όπου του παρασχέθηκαν οι πρώτες βοήθειες, χωρίς να παραμείνει για νοσηλεία».
Το ένα ψέμα μετά το άλλο, για να κρυφτεί η αλήθεια την οποία είδαν τόσοι μάρτυρες, αρκετοί από τους οποίους έχουν προθυμοποιηθεί να καταθέσουν υπέρ του νεαρού στο δικαστήριο.