Με γκαγκστερικό τρόπο απήγαγαν τους 106 πρόσφυγες (Παλαιστίνιους και άλλων εθνικοτήτων) από τα Χανιά και τους διασκόρπισαν στα κρατητήρια των Αστυνομικών Τμημάτων της Αθήνας, για να χαθούν τα ίχνη τους και να οδηγηθούν στην απέλαση, χωρίς να τους δοθεί η ευκαιρία να έρθουν σε επαφή με κανένα και να μάθουν τα δικαιώματά τους (υποβολή αίτησης για χορήγηση ασύλου κ.λπ.).
Μετά τις διαμαρτυρίες που έγιναν στα Χανιά, εξαιτίας της απαγόρευσης σε οργανώσεις, δικηγόρους, ακόμα και στον πρόεδρο του Νομαρχιακού Συμβούλιου να έρθουν σε επαφή με τους πρόσφυγες και ιδιαίτερα μετά το αντιρατσιστικό συλλαλητήριο, ο αστυνομικός διευθυντής υποσχέθηκε ότι τη Δευτέρα 11 Απρίλη θα επέτρεπε στους φορείς αυτούς να επισκεφτούν τους πρόσφυγες. Μια μέρα νωρίτερα, όμως, επιβίβασαν τους πρόσφυγες σε πλοίο της ΑΝΕΚ για να τους μεταφέρουν στον Πειραιά.
Παρά τον αιφνιδιασμό υπήρξε αντίδραση. Αντιρατσιστές συγκεντρώθηκαν στο λιμάνι, όπου αντιμετώπισαν την αστυνομική βία. Με τον ίδιο τρόπο εκδιώχτηκαν και αντιρατσιστές που πήγαν τη Δευτέρα το πρωί να υποδεχτούν τους πρόσφυγες στον Πειραιά.
Παρά τον αιφνιδιασμό υπήρξε αντίδραση. Αντιρατσιστές συγκεντρώθηκαν στο λιμάνι, όπου αντιμετώπισαν την αστυνομική βία. Με τον ίδιο τρόπο εκδιώχτηκαν και αντιρατσιστές που πήγαν τη Δευτέρα το πρωί να υποδεχτούν τους πρόσφυγες στον Πειραιά.
Από τον Πειραιά οι πρόσφυγες μεταφέρθηκαν σε διάφορα αστυνομικά τμήματα της Αθήνας. Το πρωί της Τρίτης εκπρόσωποι της Διεθνούς Αμνηστείας, της Επιτροπής Συνταγματικών Δικαιωμάτων του ΔΣΑ και του Δικτύου υποστήριξης μεταναστών και προσφύγων επισκέφτηκαν το Τμήμα Αλλοδαπών, όπου κρατούνταν 40 από τους πρόσφυγες. Ο διευθυντής του δεσμεύτηκε ότι το μεσημέρι θα επιτρέψει την επαφή με τους πρόσφυγες. Οταν η αντιπροσωπεία ξαναπήγε στο Τμήμα, τη συμφωνημένη ώρα, δεν τους επέτρεψε την επαφή,δηλώνοντάς τους ότι περιμένει εντολές από τους προϊσταμένους του. Μετά από δυο ώρες τους κάλεσε στο γραφείο του και τους δήλωσε ότι έχει εντολές να μην τους επιτρέψει την επαφή με τους πρόσφυγες, ενώ την ίδια ώρα οι 40 πρόσφυγες μετάγονταν από το Αλλοδαπών και διασκορπίζονταν σε άλλα Τμήματα της Αττικής, απ’ όπου θα απελαθούν, χωρίς κανείς να μπορέσει να έρθει σε επαφή μαζί τους και αφού θα έχουν στερηθεί τα δικαιώματα που έχουν από διεθνείς συνθήκες και το ελληνικό εσωτερικό δίκαιο. Ποιος νοιάζεται για τη νομιμότητα, όμως, σε μια εποχή που το ελληνικό κράτος λειτουργεί ως συνοροφύλακας της ΕΕ;