Ηταν ζήτημα χρόνου. Οποιος δεν φορά τα γυαλιά του φόβου, όποιος δεν υποκύπτει στη λαγνεία της αστυνομικής «προστασίας», όποιος τους βλέπει να περιφέρονται στους δρόμους της πόλης με ύφος σερίφη του Φαρ-Ουέστ, παραβιάζοντας φανάρια, στοπ και διαβάσεις πεζών, ήξερε ότι κάποια μέρα τα γουρούνια της ομάδας «Δίας» κάποιον θα σκότωναν. Το έκαναν στο Μενίδι, κόβοντας το νήμα της ζωής ενός εξάχρονου κοριτσιού που είχε βγει να πει τα κάλαντα.
Προσπάθησαν ν’ αποφύγουν προπορευόμενο όχημα που έκανε επικίνδυνους ελιγμούς, είπαν τα γουρούνια, με το θράσος που τους δίνει η θέση τους ως πραιτωριανών της εξουσίας. Με τι ταχύτητα πήγαινε, όμως, ο εποχούμενος Ράμπο, για να παρασύρει το κοριτσάκι 70 μέτρα; Οποιος έχει καβαλήσει μηχανή –και μάλιστα τέτοια μηχανή, με πολύ καλά φρένα– ξέρει ότι για να παρασύρεις άνθρωπο για 70 μέτρα πρέπει να τρέχεις τουλάχιστον με 150. Με τέτοια ταχύτητα μέσα σε κατοικημένη περιοχή. Χωρίς να βλέπεις αν στο δρόμο περνάει άνθρωπος!
Προσπάθησαν ν’ αποφύγουν προπορευόμενο όχημα που έκανε επικίνδυνους ελιγμούς, είπαν τα γουρούνια, με το θράσος που τους δίνει η θέση τους ως πραιτωριανών της εξουσίας. Με τι ταχύτητα πήγαινε, όμως, ο εποχούμενος Ράμπο, για να παρασύρει το κοριτσάκι 70 μέτρα; Οποιος έχει καβαλήσει μηχανή –και μάλιστα τέτοια μηχανή, με πολύ καλά φρένα– ξέρει ότι για να παρασύρεις άνθρωπο για 70 μέτρα πρέπει να τρέχεις τουλάχιστον με 150. Με τέτοια ταχύτητα μέσα σε κατοικημένη περιοχή. Χωρίς να βλέπεις αν στο δρόμο περνάει άνθρωπος!
Αλλά γιατί να νοιαστούν; Από περιοχή που κατοικούν Τσιγγάνοι περνούσαν. Αυτοί δεν λογίζονται για άνθρωποι, αλλά για ζώα.
Μπορεί ανενόχλητα ο κάθε πραιτωριανός να τους σκοτώνει τα παιδιά, είτε με σφαίρες είτε με μοτοσικλέτα.
Μπορεί ανενόχλητα ο κάθε πραιτωριανός να τους σκοτώνει τα παιδιά, είτε με σφαίρες είτε με μοτοσικλέτα.
Επειδή η εξουσία δεν πρόκειται να τους μαζέψει, ας την αναγκάσουμε εμείς να το κάνει. Ξέρουμε πώς.
