Την 6η εβδομάδα της διανύει η απεργία των εκπαιδευτικών της πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης. Η απόφαση πάρθηκε στην Ολομέλεια των Προέδρων την περασμένη Παρασκευή 20 Οκτώβρη, έπειτα από ισχυρή πίεση της βάσης των απεργών εκπαιδευτικών.
Η αρχική εισήγηση του Δ.Σ. της ΔΟΕ ήταν για τριήμερη απεργία στις 24, 25 και 26 Οκτώβρη (Τρίτη, Τετάρτη, Πέμπτη). Η πρόταση της ΔΟΕ άφηνε ακάλυπτους τους εκπαιδευτικούς την Παρασκευή 27 του μηνός, ημέρα σχολικών γιορτών για την 28η Οκτωβρίου 1940 και ξεσήκωσε για το λόγο αυτό θύελλα διαμαρτυριών. Οι απεργοί δάσκαλοι, που μάτωναν ως τότε 5 εβδομάδες διακήρυξαν παντού όπου τους δόθηκε ο λόγος (σε εσωτερικές κατά σχήματα και παρατάξεις συναντήσεις, σε γενικές συνελεύσεις) ότι οι εκπαιδευτικοί δεν αισθάνονται ένοχοι απέναντι στην εργαζόμενη κοινωνία που τόσο καιρό τώρα κρατούν κλειστά τα σχολεία.
Ενοχοι είναι η κυβέρνηση και το πολιτικό σύστημα που χρόνια τώρα υποβαθμίζουν το Δημόσιο Σχολείο και κάνουν τα πάντα για την άλωσή του. Εκτιμώντας ότι η εργαζόμενη κοινωνία κέρδισε πολλά από τούτη τη μεγάλη μάχη των δασκάλων, όπως είναι τα κορυφαία ζητήματα της προβολής της ανάγκης υπεράσπισης του Δημόσιου Δωρεάν Σχολείου, του δικαιώματος στη μόρφωση, οι απεργοί απαίτησαν να παραμείνουν απεργοί και τη μέρα του ΟΧΙ απέναντι στο φασισμό, επικαιροποιώντας την περήφανη στάση του ελληνικού λαού, με την έννοια της σθεναρής συλλογικής αντίστασης ενάντια στην αντιεκπαδευτική και αντιλαϊκή λαίλαπα.
Κατήγγειλαν επίσης τη ΔΟΕ ότι η πρότασή της αυτή ήταν η πρόφαση για μια «βελούδινη» αποχώρηση από το πεδίο της απεργίας, αφού έσπρωχνε ταλαντευόμενους εκπαιδευτικούς να σπάσουν την απεργία και να γυρίσουν από τη Δευτέρα της νέας εβδομάδας στα σχολεία, έπειτα από την Παρασκευή της σχολικής γιορτής.
Κάλεσαν δε την Ομοσπονδία να πάρει αποφάσεις και μέτρα για να διατρανώσουν οι απεργοί εκπαιδευτικοί τα δίκια τους και την απόφασή τους να παλέψουν γι’ αυτά και την ημέρα των παρελάσεων, στραπατσάροντας το κλίμα της κάλπικης «εθνικής ομοψυχίας» και της «εθνικής περηφάνειας» της κυβέρνησης.
Στο κλίμα αυτό, το ΔΣ της ΔΟΕ αναγκάστηκε να ανακρούσει πρύμναν. Αλλαξε άρδην την αρχική πρόταση (που έγινε μπούμερανγκ για όλους όσους την υποστήριξαν) και εισηγήθηκε στην Ολομέλεια των Προέδρων 5ήμερη απεργιακή κινητοποιήση για 6η εβδομάδα.
Το γεγονός αυτό έχει τη σημασία του, γιατί δείχνει ότι, παρά τα τρομοκρατικά μηνύματα της υπουργού Παιδείας και του ίδιου του Καραμανλή, υπάρχει ζωντανό απεργιακό δυναμικό. Και ότι το δυναμικό αυτό κρατάει και δεν είναι εύκολο να τιθασευτεί, παρά τις διαλυτικές τακτικές όλων των συνδικαλιστικών δυνάμεων μέσα στο ΔΣ της ΔΟΕ, που εκφράστηκαν είτε με σαμποτάρισμα σε πρακτικό επίπεδο της απεργίας είτε με την «επαναστατική ανακάλυψη» της συνέχισης της απεργίας από τούδε και στο εξής με 24ωρες ή 48ωρες ντουφεκιές ανά βδομάδα.
Στην Ολομέλεια των Προέδρων, από τις τοποθετήσεις των Προέδρων των Συλλόγων, ήταν εμφανής η προσπάθεια που έγινε το τελευταίο διάστημα σ’ όλη τη χώρα για αλλαγή πλεύσης και υιοθέτηση «άλλων μορφών αγώνα».
Παρόλα αυτά η πλειοψηφία των απεργών ακύρωσε γι’ αυτή την εβδομάδα (6η) τούτα τα σχέδια. Ομως, είναι πολύ πιθανό να βρεθούν και πάλι μπροστά σ’ αυτό το ενδεχόμενο, από την επόμενη εβδομάδα αν δεν υπάρχουν εξελίξεις απ’ την πλευρά της κυβέρνησης.
Η συνδικαλιστική γραφειοκρατία δεν έχει απαρνηθεί το βρόμικο ρόλο της (παρά τις αγωνιστικές κορώνες του Μπράτη) και, δυστυχώς, στο δια ταύτα -στο κλείσιμο δηλαδή της απεργίας- υποβοηθάται (και εδώ δε μετρούν οι αγαθές προθέσεις) από τη λιποψυχία και των αριστερών ριζοσπαστικών δυνάμεων.
Γ. Γκ.
