Μια ενδιαφέρουσα έκθεση του ισραηλινού «Νομικού Κέντρου για την Ελευθερία της Μετακίνησης» – “Gisha” (οργάνωση που ιδρύθηκε το 2005 και ζητά ελευθερία των μετακινήσεων για τους Παλαιστίνιους) δημοσιεύτηκε την προηγούμενη βδομάδα. Μια απ’ τους δύο συντάκτες της 100σέλιδης έκθεσης με τίτλο “Disengage Occupiers – The Legal Status of Gaza” (Αποδεσμευμένοι Κατακτητές – Το νομικό καθεστώς στη Γάζα), η Σάρι Μπάσι, σε συνέντευξή της στο Αλ-Τζαζίρα (18/1/07) ανέφερε ότι το «Ισραήλ εξακολουθεί να ελέγχει τη ζωή στη Λωρίδα της Γάζας μέσω ενός “αόρατου χεριού”, που είναι δύσκολο να το δεις αλλά το αισθάνονται έντονα οι κάτοικοι της Γάζας, που γνωρίζουν ότι η ικανότητά τους να κάνουν βασικά πράγματα – ν’ αγοράσουν γάλα, ν’ ανάψουν τα φώτα, να ταξιδέψουν στο εξωτερικό – εξαρτώνται από τις αποφάσεις που θα παρθούν απ’ το Ισραήλ».
Η Μπάσι καταλήγει: «Το πανεπιστήμιο της Γάζας δε μπορεί να δεχτεί επισκέψεις από ένα ξένο λέκτορα αν το Ισραήλ δεν δώσει άδεια επίσκεψης. Μια μητέρα στη Γάζα δε μπορεί να γράψει το παιδί της στο παλαιστινιακό ληξιαρχείο χωρίς την ισραηλινή έγκριση και ένας ψαράς από τη Γάζα δε μπορεί να ψαρέψει στην ακτή της Γάζας χωρίς άδεια απ’ το Ισράηλ». Καταστάσεις που «αντικρούουν τη θέση των Ισραηλινών και ορισμένων διεθνών πολιτικών ότι το ισραηλινό σχέδιο αποδέσμευσης έδωσε τέλος στην κατοχή της Γάζας».
Την έκθεση την έχουμε στα χέρια μας και σε επόμενα φύλλα θα αναφερθούμε πιο αναλυτικά σ’ αυτή.
