Μετά τ’ αφεντικά πολυεθνικών μονοπωλίων (Nestle, Amstel, Unilever), που έριξαν από μια μεγαλοπρεπέστατη ροχάλα στον Χρυσοχοΐδη, που «δεσμεύτηκε» ότι μέχρι τα Χριστούγεννα θα μειώσει τις τιμές κατά 30%, εφαρμόζοντας το ισχύον νομικό πλαίσιο, ήρθε η ώρα του προέδρου του ΣΕΒ να ρίξει μια σβουριχτή σφαλιάρα στον υπερφίαλο υπουργό, που κατάπιε τη γλώσσα του. «Δεν μπορώ να λύσω την εξίσωση, πώς όταν έχω 5% κέρδος μπορώ να μειώσω 30% τις τιμές», δήλωσε ο Δασκαλόπουλος μετά τη συνάντηση του προεδρείου του ΣΕΒ με τον Χρυσοχοΐδη (εννοείται πως ο Χρυσοχοΐδης πήγε στην έδρα του ΣΕΒ).
Ψιλό γαζί, δηλαδή. Ο Δασκαλόπουλος συνέχισε να παραδίδει μαθήματα στους δημοσιογράφους, κάνοντας ζύμωση. «Πρέπει να εξετάζουμε το 100% των δαπανών του καταναλωτή και όχι ένα τμήμα τους. Οι περισσότερες από τις δαπάνες αυτές καθορίζονται άμεσα ή έμμεσα από το κράτος με τους φόρους, τις επιβαρύνσεις υπέρ τρίτων, τα κλειστά επαγγέλματα». Οταν ρωτήθηκε για τις διαφορές τιμών ανάμεσα σε Ελλάδα και άλλες ευρωπαϊκές χώρες, είχε έτοιμη την απάντηση: «Αυτά λύνονται με τον ανταγωνισμό». Οταν ρωτήθηκε για τις δηλώσεις Χρυσοχοΐδη, δεν δίστασε να τον καρφώσει: «Εγώ μιλώ επιχειρηματικά, ενώ ο υπουργός μιλά πολιτικά». Μ’ άλλα λόγια, ο υπουργός προσπαθεί να κοροϊδέψει το πόπολο.
Δεν έχει σημασία να συζητήσουμε για τον ισχυρισμό του Δασκαλόπουλου περί κέρδους 5%. Πάντοτε οι καπιταλιστές ήταν προκλητικοί, εμφανιζόμενοι σαν αναξιοπαθούντες που δουλεύουν με ελάχιστο κέρδος και γι’ αυτό ο λαός θα πρέπει να τους ευχαριστεί σαν ευεργέτες. Σημασία έχει η σφαλιάρα προς τον Χρυσοχοΐδη, ο οποίος προσέφυγε ως ικέτης στην αυλή του συνδικάτου των καπιταλιστών. Πίσω από τις κλειστές πόρτες σίγουρα οι καπιταλιστές του μίλησαν με σκληρή γλώσσα. Γι’ αυτό και στις επίσημες δηλώσεις που έγιναν μετά δεν ειπώθηκε τίποτα σχετικό με τις τιμές. Ο Χρυσοχοΐδης έκανε μια δήλωση «άλλα λόγια ν’ αγαπιόμαστε», στην οποία χαρακτήρισε «ουσιαστική και κρίσιμη» τη συνάντηση με το προεδρείο του ΣΕΒ (ουσιαστική να το καταλάβουμε, κρίσιμη γιατί;) και επιδόθηκε σ’ ένα υμνολόγιο προς τους μεγαλοκαπιταλιστές («Θεωρούμε επιτακτική την ανάγκη συμμετοχής του ΣΕΒ και των άλλων φορέων της επιχειρηματικότητας και της αγοράς για την αλλαγή του κλίματος. Συμφωνήσαμε επίσης ότι η κρίση δεν κλείνει μόνο επιχειρήσεις, αλλά ανοίγει παράθυρα και νέες ευκαιρίες» κ.λπ.), χωρίς να πει τίποτα για τη μείωση των τιμών, που υποτίθεται ότι είναι το μεγάλο καθήκον που έθεσε στον εαυτό του. Ο Δασκαλόπουλος ήταν εντελώς συγκρατημένος. Με έμμεσο τρόπο, υπέδειξε στον Χρυσοχοΐδη πως μόνο ως υπάλληλός τους μπορεί να πορευτεί από εδώ και πέρα: «Προσβλέπουμε στο υπουργείο Ανάπτυξης να παίξει τον ρόλο ενός πραγματικού στρατηγείου ανάπτυξης. Ο ΣΕΒ, ο επιχειρηματικός κόσμος, είναι οι οικονομικές δυνάμεις της πρώτης γραμμής. Ετσι, είναι οι φυσικοί σύμμαχοί του στην αναγκαία συλλογική προσπάθεια για να ξαναδού-με αναπτυξιακή προοπτική. Διαπιστώσαμε ότι κοινοί μας στόχοι είναι η ενίσχυση της καινοτομίας, της εξωστρέφειας και της νέας επιχειρηματικότητας». Υστερα, άρχισε τη ζύμωση στο πηγαδάκι με τους δημοσιογράφους. Οσο για το Χρυσοχοΐδη, προς το παρόν δεν έχει επανέλθει στα περί μείωσης των τιμών.
