Κυβέρνηση «ευρείας αποδοχής» θα σχηματίσει το ΑΚΕΛ, αν κερδίσει την προεδρική εκλογή στην Κύπρο. Οπως δήλωσε ο γενικός γραμματέας του και υποψήφιος για την προεδρία Δημήτρης Χριστόφιας, σε συνέντευξή του στην εφημερίδα «Πολίτης», «είναι απόφαση και όχι προεκλογική κουβέντα, ότι θα σχηματίσουμε μια κυβέρνηση ευρείας αποδοχής από προοδευτικές προσωπικότητες. Δε θα είναι ΑΚΕΛική κυβέρνηση ούτε ΔΗΚΟϊκή ή Συναγερμική. Ευρείας αποδοχής προσωπικότητες, σημαίνει ότι αυτές οι προσωπικότητες μπορεί να γίνονται αποδεκτές κι από διάφορους χώρους».
Αυτή είναι η σοσιαλδημοκρατία κυπριακού τύπου. Μια κυβέρνηση αποδεκτή όχι από όλα τα κόμματα, αλλά από όλες τις τάξεις. Στη ζωή, βέβαια, τα συμφέροντα αστικής και εργατικής τάξης είναι ασυμβίβαστα και άκρως ανταγωνιστικά. Οπως το νερό και η φωτιά. Οταν, λοιπόν, ένα κόμμα υπόσχεται μια τέτοια κυβέρνηση, εκείνο που έχει στο μυαλό του είναι να παραμυθιάσει την εργατική τάξη και τα υπόλοιπα εργαζόμενα στρώματα. Γιατί η αστική τάξη δεν παραμυθιάζεται. Γι’ αυτό, άλλωστε, το ΑΚΕΛ έχει τόσες συμπάθειες στους κόλπους της κυπριακής αστικής τάξης.
Βέβαια, εκλογές στην Κύπρο χωρίς το Κυπριακό Πρόβλημα στο επίκεντρο δε γίνονται. Ετσι, το ΑΚΕΛ και ο υποψήφιός του ανακαλύπτουν (με καθυστέρηση ετών) και την έλλειψη «ηγετικής αποφασιστικότητας», που χαρακτηρίζει τον Τάσσο Παπαδόπουλο (με τον οποίο συγκυβερνούσαν έως πρότινος). Σε τι συνίσταται αυτή η έλλειψη; Οπως δήλωσε πρόσφατα ο Χριστόφιας, κακώς ο Παπαδόπουλος πήγε σε δημοψήφισμα επί του σχεδίου Ανάν. «Θα έπρεπε με αποφασιστικότητα, ασκώντας ορθή κρίση, να πει “όχι” ο ίδιος ο ηγέτης, αναλαμβάνοντας τις ευθύνες του απέναντι στον τόπο και το λαό που τον εξέλεξε». Μετά το 2004, συμπλήρωσε, ο σημερινός πρόεδρος χαρακτηρίζεται από «κενά πολιτικής και αδράνεια»!
