♦ George, ο Ζαχόπουλος πήδηξε Εσύ? Πότε? (σύνθημα στην πλατεία Νέας Σμύρνης)
Δυστυχώς, παιδιά, δεν πρόκειται να πηδήξει. Εκτός αν τον σπρώξουμε. Η σύγκριση με το Ζαχόπουλο δε λέει. Με τον Καραμανλή πρέπει να γίνει. Τον βλέπετε το δάμαλο; Τριπλές δίπλες στα κωλομέρια έχει κάνει από το φαΐ και το καθισιό. Ο Γιωργάκης, βέβαια, προσέχει τη διατροφή του και κάνει πολλή γυμναστική. Αρα, να πηδήξει αποκλείεται. Το πολύ-πολύ να έχει περισσότερο χρόνο για κανό και ποδήλατο (τώρα που έμαθε –επιτέλους!– ότι ποτέ δεν προσπαθούμε να βάλλουμε την αλυσίδα εν κινήσει).
♦ Ελληνες-πολίτες της Αθήνας – Οχι στον διωγμό των Ελλήνων από τις γειτονιές της Αθήνας – Οχι στον αφανισμό των ελληνικών καταστημάτων – Οχι στη χούντα του ΔΝΤ – Εξω οι λαθρομετανάστες από την Ελλάδα – Ελεύθερες ανθρώπινες ελληνικές γειτονιές – Συγκέντρωση-διαμαρτυρία Δευτέρα 20.09.2010 ώρα 6.00 το απόγευμα Πλατεία Αγ. Παντελεήμονα – agiospanteleimonas@gmail.com, 6930304442 (τρικάκι)
Μέχρι ψηλά στην Κυψέλη σκόρπισαν τα τρικάκια τους τα φασισταριά. Επειδή τα γραφεία της «Κ» είναι στην περιοχή του Αγίου Παντελεήμονα, ακούγαμε το αυτοκίνητο με τα μεγάφωνα που έκανε γύρους το Σάββατο και την Κυριακή προπαγανδίζοντας τη φασιστομάζωξη. Η αλήθεια είναι πως για τέτοια κινητοποίηση που έριξαν δεν μάζεψαν πολλούς. Ηταν εμφανώς λιγότεροι από 500 που έλεγαν τα αστικά ΜΜΕ, οι εκπρόσωποι των οποίων παρακολουθούσαν από μακριά, φοβούμενοι μη φάνε ξύλο. Ομως το δηλητήριο εξακολουθεί και χύνεται σ’ αυτές τις γειτονιές που υποβαθμίζονται ολοένα και περισσότερο, καθώς στα παμπάλαια κτίριά τους στοιβάζονται εξαθλιωμένοι μετανάστες, στους δρόμους τους ανθίζει η πορνεία (με γυναίκες κυρίως αφρικανικής καταγωγής) και καθημερινά γίνονται κλοπές (κυρίως αρπαγές τσαντών και κοσμημάτων). Η αλήθεια πρέπει να λέγεται. Το βάθεμα της κρίσης και η ανυπαρξία μεροκάματου φέρνει πείνα και η πείνα αγριεύει τους ανθρώπους. Κι αυτό το αγρίεμα παίρνει και αντικοινωνικά χαρακτηριστικά. Εκεί πάνω σπεκουλάρει ο φασισμός, ποντάροντας στους τρομαγμένους «νοικοκυραίους» και προσφέροντάς τους διέξοδο στο λιντσάρισμα των αλλοδαπών και ιδιαίτερα των «σκουρόχρωμων», που είναι αυτοί με τη μεγαλύτερη εξαθλίωση, άρα και με τη μεγαλύτερη παραβατικότητα. Οι εκδηλώσεις αλληλεγγύης «απέξω» δεν οδηγούν πουθενά. Δεν φέρνουν κανένα αποτέλεσμα. Ούτε τους φασίστες αντιμετωπίζουν (οι αλληλέγγυοι φεύγουν, οι φασίστες είναι κάθε μέρα εκεί), ούτε τον κόσμο πείθουν, ούτε με τους μετανάστες δημιουργούν σχέσεις. Χωρίς αυτές τις σχέσεις, που απαιτούν χρόνο και συστηματική δουλειά, το παιχνίδι είναι χαμένο. Είναι η δυναμική των πραγμάτων τέτοια.
Η ντροπή
Οταν με κλέψαν στο Λος Αντζελες, την πόλη
των εμπορεύσιμων ονείρων,παρατήρησα
με τι τρόπο την κλοπή, που είχε γίνει από ένα πρόσφυγα
όμοιο με μένα κι αναγνώστη
όλων των ποιημάτων μου, όλο φροντίδα μυστική την κράτησα
λες και φοβόμουνα πως η ντροπή
γνωστή να γίνει θα μπορούσε, ας πούμε, στων θηρίων τον κόσμο.
Μπέρτολτ Μπρεχτ