Η 43χρονη Μαρία Κουλούρη είναι η πρώτη νεκρή της νεοδημοκρατικής διακυβέρνησης. Σκοτώθηκε στη Λευκίμμη της Κέρκυρας, όταν νεαρός διαδηλωτής πάνω σε μηχανάκι ρίχτηκε πάνω της ύστερα από απανωτά χτυπήματα των αφιονισμένων ΜΑΤάδων. Η κυβέρνηση, φυσικά, σπεύδει να συγκαλύψει το έγκλημα, ρίχνοντας την ευθύνη στο νεαρό, που επίσης νοσηλεύεται (φρουρούμενος) και δίνοντας γραμμή στις ανακριτικές αρχές να πετάξουν στα σκουπίδια τις καταθέσεις τόσων αυτοπτών μαρτύρων, μεταξύ των οποίων αιρετοί της περιοχής και στελέχη κοινοβουλευτικών κομμάτων.
Η κυβέρνηση προσπάθησε να τσακίσει με την αστυνομική βία την πάνδημη κινητοποίηση των Λευκιμμαίων ενάντια στη μετατροπή του τόπου τους σε σκουπιδότοπο. Ομως, οι κάτοικοι δεν άκουσαν τα ηττοπαθή και συμβιβαστικά κηρύγματα των τοπικών παραγόντων όλων των κομμάτων. Με εμ-προσθοφυλακή της νεολαίας της περιοχής έστησαν οδοφράγματα, άναψαν φωτιές, συγκρούστηκαν με τα ΜΑΤ, θυμίζοντας τον πριν αρκετά χρόνια αγώνα των κατοίκων της απέναντι ακτής για τη ρύπανση του Καλαμά.
Ανάλογες εικόνες είχαμε και στην Κοζάνη, όπου τα ΜΑΤ με γκανγκστερική επιχείρηση συνέλαβαν τη νυχτερινή βάρδια της κατάληψης που έχουν ξεκινήσει από τις 20 Μάη οι κολασμένοι της περιοχής Αγίου Δημητρίου, απηυδισμένοι από την πολύχρονη κοροϊδία της κυβέρνησης και της διοίκησης της ΔΕΗ. Οι κάτοικοι δεν το ‘βαλαν κάτω. Συγκρούστηκαν με τα ΜΑΤ έξω από τα δικαστήρια και ξανά στο χώρο της κατάληψης, όπου είχαν άλλους τρεις συλληφθέντες. Παρά το όργιο της κρατικής καταστολής, δηλώνουν ότι θα αποκλείσουν και πάλι το σταθμό παραγωγής της ΔΕΗ.
Η στάση της κυβέρνησης δεν πρέπει να μας παραξενεύει. Στα μέτωπα που αναπτύσσονται πραγματικές αντιστάσεις και όχι ελεγχόμενες κούφιες διαμαρτυρίες στέλνει τους μηχανισμούς καταστολής, αφού κοροϊδία και συναίνεση δε χωράνε. Αν πρέπει να σημειωθεί κάτι είναι η εμμονή των αντιστεκόμενων στους στόχους τους και η άσκηση αντι-βίας στην κρατική βία. Αυτά είναι παραδείγματα από τα οποία πρέπει να διδαχτούμε όλοι. Οπως πρέπει να διδαχτούμε από την εμμονή του αγωνιστικού φοιτητικού κινήματος, παρά το όργιο της συκοφαντίας σε βάρος του.