Η προώθηση μέσα στο κατακαλόκαιρο του νέου νομοσχέδιου για τα ΤΕΙ, προκάλεσε την αντίδραση των πρυτάνεων των Πανεπιστημίων, που συνήλθαν για το λόγο αυτό σε έκτακτη σύνοδο την Παρασκευή 17 Ιουλίου. Οι πρυτάνεις αναγνωρίζουν στο νομοσχέδιο, αυτό που αναγνωρίζει ο καθείς με την απλή ανάγνωσή του: ότι επιχειρείται δηλαδή και μέσω αυτού, η υποβάθμιση των Πανεπιστημίων. Επικεντρώνονται δε σε δυο κυρίως άρθρα του: Στο άρθρο 19, με το οποίο θεσμοθετείται η δυνατότητα συνεργασίας, σε προπτυχιακό επίπεδο, μεταξύ των ΤΕΙ και των Πανεπιστημίων, που έχουν την έδρα τους στην ίδια περιφέρεια, για την παρακολούθηση παραδόσεων, σεμιναρίων, φροντιστηριακών ασκήσεων ή εργαστηρίων, την πρακτική άσκηση, την εκπόνηση διπλωματικών ή προπτυχιακών εργασιών, ακόμη και τη διενέργεια εξετάσεων, με την ισότιμη συμμετοχή φοιτητών και σπουδαστών (η συνεργασία Πανεπιστημίων-ΤΕΙ, σε αυτό το επίπεδο, σαφώς ταυτίζει αυθαίρετα και αντιεπιστημονικά τις σπουδές που παρέχονται από τις πανεπιστημιακές σχολές και τα Πολυτεχνεία, τετραετούς και πενταετούς συνεχούς διάρκειας και συμπαγούς επιστημονικής και τεχνικής γνώσης με αυτές των ΤΕΙ. Το ΥΠΕΠΘ θεωρεί ότι υπάρχει επαρκέστατη αντιστοιχία σπουδών, προσόντων και βαθμίδων του εκπαιδευτικού προσωπικού, όταν η πλειοψηφία του διδακτικού προσωπικού των ΤΕΙ δεν διαθέτει διδακτορικό και αντιστοιχία της στάθμης φοιτητών και σπουδαστών, κάτι που πλήττει κυρίως τα Πολυτεχνεία). Στο άρθρο 18, το οποίο ορίζει ότι τα επαγγελματικά δικαιώματα των πτυχιούχων των νεοϊδρυόμενων Τμημάτων ΤΕΙ θεσμοθετούνται με το ΠΔ της ίδρυσής τους, ενώ τα επαγγελματικά δικαιώματα των πτυχιούχων των ήδη υφιστάμενων Τμημάτων ρυθμίζονται με ΠΔ, που εκδίδει το ΥΠΕΠΘ, με μονομερή εισήγηση του Συμβού-λιου Τεχνολογικής Εκπαίδευσης (ΣΑΤΕ). Οι πρυτάνεις ζητούν για το λόγο αυτό την απόσυρση του νομοσχέδιου και την έναρξη «ουσιαστικού διαλόγου» με το ΥΠΕΠΘ. Πιο αιχμηρή στις διατυπώσεις της είναι η κοινή ανακοίνωση της συνόδου των πρυτάνεων των πολυτεχνικών σχολών και των Πολυτεχνείων και του ΤΕΕ. Και αυτό είναι πολύ φυσικό, μιας και τα Πολυτεχνεία δέχονται ιδιαίτερα σκληρό χτύπημα, αφού υπάρχουν αντίστοιχου γνωστικού αντικειμένου Τμήματα των ΤΕΙ και είναι γνωστή η κόντρα για τα επαγγελματικά δικαιώματα. Για επικίνδυνες και προκλητικές ρυθμίσεις, κάνει λόγο η εν λόγω ανακοίνωση και για «παρέμβαση στρατηγικού χαρακτήρα του ΥΠΕΠΘ στη δομή της Ανώτατης Εκπαίδευσης, συνεχίζοντας την προσπάθεια που ξεκίνησε το 1999-2000 για την “ανωτατοποίηση των ΤΕΙ”». Η ανακοίνωση σημειώνει πως η ανωτατοποίηση των ΤΕΙ δεν επιτεύχθηκε με καμιά νομοθετική ρύθμιση και δε μπορεί να τελεσφορήσει με την πανεπιστημιοποίησή τους το 2009. Μπροστά στην πανθομολογούμενη υποβάθμιση των πανεπιστημιακών σπουδών, στην οποία αντιδρά σύσσωμο και το καθηγητικό κατεστημένο, δεν μπορούσε παρά να πάρει θέση και η αναβαπτισμένη στα νάματα του εκσυγχρονισμού νέα ηγεσία του συνδικαλιστικού οργάνου των πανεπιστημιακών, της ΠΟΣΔΕΠ (συνδικάτο που υποτίθεται ότι υπερασπίζεται τα επιστημονικά και επαγγελματικά δικαιώματα των πανεπιστημιακών, των εργαζόμενων στο δημόσιο Πανεπιστήμιο και συνεπώς οφείλει να είναι άγρυπνος θεματοφύλακας του ρόλου του και του δημόσιου και δωρεάν χαρακτήρα του). Η ΠΟΣΔΕΠ ζητά από τον υπουργό Παιδείας να μην προχωρήσει στην ψήφιση του νομοσχέδιου, ζητά «ουσιαστική συζήτηση» με την πανεπιστημιακή κοινότητα και κάνει λόγο για άρθρα, που εκτός από «προχειρότητα, αποσπασματικότητα και ασάφεια των στόχων», αποδεικνύουν και σκοτεινές προθέσεις, αδιαφανείς διαδικασίες σε κρίσιμους τομείς έως και προώθηση φωτογραφικών διατάξεων. Αναγκασμένη να πάρει θέση επί του πρακτέου, ως συνδικαλιστικό όργανο, η ΠΟΣΔΕΠ, δηλώνει ότι υπάρχει απόφαση να δοθεί «απάντηση με όλα τα διαθέσιμα μέσα».
Στις αντιδράσεις της πανεπιστημιακής κοινότητας, ο υπουργός Παιδείας, ήταν «άλλα λόγια ν’ αγαπιόμαστε». Και μπορεί ο Σπηλιωτόπουλος να μη θέλει να συγκρουστεί ανοιχτά ειδικά με τους πρυτάνεις, όμως, από την άλλη, είναι αποφασισμένος (κατόπιν εντολών φυσικά Καραμανλή) να προωθήσει την «ανωτατοποίηση» των ΤΕΙ, γιατί έτσι πραγματώνεται η δέσμευση έναντι της Διακήρυξης της Μπολόνια για τριετή προπτυχιακό κύκλο σπουδών, που οδηγεί σε πτυχίο που θεωρείται σε όλη την αγορά της ΕΕ «ικανό επαγγελματικό προσόν», ανοίγει ο δρόμος και για την ισοτίμηση των σπουδών στα κολέγια, που συνεργάζονται με ξένα πανεπιστήμια, με αυτές των ΤΕΙ και των Πανεπιστημίων και η Ελλάδα συγκλίνει με τον Ενιαίο Ευρωπαϊκό Χώρο Ανώτατης Εκπαίδευσης.Ο Σπηλιωτόπουλος, είπε, λοιπόν, διάφορες μπούρδες «ότι δεν πρέπει να παρασυρόμεθα από συζητήσεις που δεν έχουν βάση», ότι «το νομοσχέδιο αφορά μόνο τα ΤΕΙ και επιλύει προβλήματα που έχουν να κάνουν με αυτά», ενώ «δεν προσεγγίζουμε ζητήματα που έχουν να κάνουν με τα Πανεπιστήμια» και «εκεί που υπάρχει μια προσέγγιση με τα Πανεπιστήμια, είναι εκεί που δίνουμε τη δυνατότητα, εάν και εφόσον τα Πανεπιστήμια το επιθυμούν και εάν το επιθυμούν τα ΤΕΙ, σε κάθε τοπική κοινωνία να υπάρχει συζήτηση-συμφωνία» και ότι «δεν αγγίζουμε πουθενά τα Πανεπιστήμια, τα οποία παραμένουν στην υψηλότερη των προτιμήσεών μας». Χωρίς, όμως, περιστροφές δήλωσε πως στόχος είναι η «ακαδημαϊκή ολοκλήρωση των ΤΕΙ» και η «ουσιαστική ανωτατοποίησή τους». Δείχνοντας δε πώς αντιλαμβάνεται τον «ουσιαστικό διάλογο», που εξακολουθούν να ζητούν εκλιπαρώντας οι πρυτάνεις και η ΠΟΣΔΕΠ, είπε πως το νομοσχέδιο είναι «για εφαρμογή ειλημμένων αποφάσεων, όσων σε παρελθόντα χρόνο είχαν συζητηθεί με τους Προέδρους των Τεχνολογικών Ιδρυμάτων»!
Συμπέρασμα; Η ψήφιση του νομοσχέδιου δεν πρέπει να δημιουργήσει σε καμιά περίπτωση τετελεσμένα (όπως επιδιώκει το ΥΠΕΠΘ) για ένα αποφασισμένο, μαχητικό, μαζικό κίνημα φοιτητών, σπουδαστών, των οποίων τα πραγματικά συμφέροντα, όσο και να δείχνουν φαινομενικά αντικρουόμενα, είναι ενιαία: Κατάργηση των ΤΕΙ (το επίπεδο ανάπτυξης του ελληνικού καπιταλισμού δεν δικαιολογεί την ύπαρξή τους. Δημιουργήθηκαν για να ξεγελάσουν τη νεολαία της εργαζόμενης κοινωνίας, που ζητά επίμονα και μαζικά πανεπιστημιακή εκπαίδευση και να διασκεδάσουν τη λύπη, την απόγνωση και την οργή της, που προκαλείται από τον μαζικό και βίαιο αποκεφαλισμό της, με την καρμανιόλα των πανελλαδικών εξετάσεων). Ενιαία Πανεπιστημιακή Εκπαίδευση, Μόρφωση και Δουλειά για όλους.
Γιούλα Γκεσούλη