Χωρίς νίκη έκλεισαν τα μπλόκα
Οσο βέβαιο είναι πως οι αγρότες αποχώρησαν από τα μπλόκα χωρίς να κερδίσουν τίποτα στο βασικό τους αίτημα, που ήταν η ενίσχυση, άλλο τόσο βέβαιο είναι ότι η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ είναι εντελώς απομονωμένη από τη φτωχή αγροτιά, που βλέπει όχι απλά το φάσμα της φτώχειας (αυτό το έχει συνηθίσει) αλλά το φάσμα του άμεσου ξεκληρίσματος.
Από τότε που ξεκίνησε αυτή η φάση των αγροτικών κινητοποιήσεων, στη διάρκεια των οποίων η φτωχή αγροτιά βρέθηκε και πάλι μαζί με ένα σημαντικό κομμάτι της πλούσιας αγροτιάς, σημειώσαμε την «αιτιολογική βάση» των κινητοποιήσεων, που δεν ήταν το «εθιμοτυπικό σύνδρομο», όπως αλαζονικά και με περισσό θράσος είχε δηλώσει η Κ. Μπατζελή, αλλά τα τεράστια προβλήματα που αντιμετωπίζει η αγροτική οικονομία σε ευρωπαϊκό επίπεδο. Προβλήματα που για μεν τη φτωχή αγροτιά είναι καταστροφικά, όμως προκα- λούν σημαντική απώλεια εισοδήματος και στην πλούσια αγροτιά. Ρίζα του προβλήματος είναι η στρατηγική συρρίκνωσης της αγροτικής παραγωγής που ακολουθεί η ΕΕ, η οποία παράλληλα έχει ανοίξει τις πόρτες της στην εισαγωγή αγροτικών προϊόντων από τρίτες χώρες, που τη βοηθάει και τις κρατικές προμήθειες αυτών των χωρών να κερδίζει για λογαριασμό του μονοπωλιακού κεφάλαιου και φτηνές αγροτικές πρώτες ύλες να εξασφαλίζει για τη βιομηχανία της.
Επομένως, οι φτωχοί αγρότες δεν έχουν ν’ αντιμετωπίσουν μια επιμέρους πολιτική μιας κυβέρνησης, αλλά μια πολιτική που απορρέει από τον πυρήνα του ευρωπαϊκού αγροτικού οικοδομήματος. Το γεγονός ότι η κυβέρνηση βρίσκεται αντιμέτωπη και με τη δημοσιονομική κρίση, την έκανε περισσότερο άκαμπτη, σε σχέση π.χ. με την κυβέρνηση της ΝΔ που υποχώρησε εν μέρει πέρυσι και έδωσε κάποιες εθνικές ενισχύσεις (τις οποίες βάφτισε αποζημιώσεις για ζημιές).
Οταν έχεις απέναντί σου και την ευρωπαϊκή στρατηγική και μια κυβέρνηση άκαμπτη, οφείλεις να συνειδητοποιήσεις από την αρχή ότι θα πρέπει να δείξεις την ίδια –αν όχι μεγαλύτερη– ακαμψία και αποφασιστικότητα. Να ανεβάσεις έγκαιρα τα μέσα πάλης και να ασκήσεις πίεση που θα την αισθανθεί το σύστημα. Εξαιρουμένου μόνο του μπλοκ του Προμαχώνα, που όντως άσκησε πίεση αποκλείοντας τα ελληνοβουλγαρικά σύνορα, τα άλλα μπλόκα δεν άσκησαν πίεση. Οι γαλάζιοι αγροτοπατέρες στα μπλόκα της Λάρισας έπαιζαν μόνο για τα κανάλια, ενώ το μπλόκο της Νίκαιας έμεινε μόνο στο επίπεδο του συμβολικού αποκλεισμού, αφού η κυκλοφορία γινόταν, έστω και με καθυστέρηση, από παρακαμπτήριους δρόμους.
Η κυβέρνηση ήταν αποφασισμένη να μην κάνει πίσω, η πίεση δεν ανέβαινε, ώστε να την κάνει ν’ αλλάξει συμπεριφορά, επομένως ήταν αναμενόμενο τα μπλόκα κάποια στιγμή να κλείσουν, γιατί δε μπορούσαν οι αγρότες να ξεχειμωνιάσουν στους εθνικούς δρόμους. Ας σημειωθεί πως μαζί με την απομόνωση των ΜΜΕ, που έσβησαν τα μπλόκα από τα δελτία τους και με τον ανοιχτό πόλεμο από ΝΔ και ΛΑΟΣ, παθητική υπήρξε και η συμπεριφορά του Περισσού, που ήθελε απλώς να βγάλει πολιτική υπεραξία. Εκτός από ελάχιστες μέρες στην αρχή, τα μπλόκα ποτέ δεν έγιναν κύριο θέμα στο «Ριζοσπάστη», ενώ η Παπαρήγα προανήγγειλε στη Βουλή το κλείσιμο, μιλώντας για «άλλες μορφές αγώνα».
Ας αξιοποιήσουν ιδιαίτερα τη φετινή πείρα οι φτωχοί αγρότες, συνειδητοποιώντας ότι μόνο με πολύ σκληρούς αγώνες, σε συμμαχία με την εργατική τάξη, μπορούν να τα βάλουν με όλο το εχθρικό γι’ αυτούς σύστημα.