Με απόφαση της Περιφέρειας Αττικής έκλεισαν τα σχολεία σήμερα 5/12/2025 λόγω της κακοκαιρίας, για να προλάβουν τα χειρότερα και να μην δούμε εικόνες μαθητών να περπατούν επάνω στα θρανία για να βγουν από τις αίθουσες διδασκαλίας και νερά να στάζουν από ταβάνια και τοίχους.
Δεν πέρασε καιρός που ο αυτοκρατορίσκος διαφήμιζε το πρόγραμμα Μαριέττα Γιαννάκου, με το οποίο «ανακαινίστηκαν» σχολικές μονάδες (πρόκειται για αναβάθμιση κυρίως μπάνιων και γηπέδων, αλλά και για σοβατίσματα λοιπών εγκαταστάσεων και όχι για ουσιαστική αναβάθμιση των παλαιών, πολλές φορές ακατάλληλων σχολικών κτιρίων), ενώ οι ταμπέλες των «εθνικών ευεργετών», των τεσσάρων συστημικών τραπεζών αναρτήθηκαν στις σχολικές μονάδες που λουστραρίστηκαν.
Τα δημόσια σχολεία είναι αθωράκιστα. Είναι χαρακτηριστικό ότι ο Δήμος της Αθήνας, ο μεγαλύτερος της χώρας, είναι ο Δήμος όπου το 50% των σχολικών μονάδων έχει κατασκευαστεί πριν το 1960. Σύμφωνα με στοιχεία που κατέθεσε στις 15/9/19 σε ημερίδα της Ανώτατης Συνομοσπονδίας Γονέων (ΑΣΓΜΕ) για τη σχολική στέγη, ο πρόεδρος του ΔΣ του Σωματείου Εργαζομένων στις Κτιριακές Υποδομές ΑΕ (ΚΤΥΠ- διάδοχος του ΟΣΚ), το 50% των σχολικών κτιρίων είναι ηλικίας 30-50 ετών και μόνο στο 5% από αυτά έχουν γίνει σημαντικές εργασίες συντήρησης, ενώ το 65% πάσχει από σοβαρότατες φθορές, αλλά και κακοτεχνίες. Για να μη μιλήσουμε για τα σχολεία σε κοντέινερς, για τα ιστορικά σχολεία που μετρούν έναν αιώνα ζωής και τα οποία έχουν χαρακτηριστεί ως διατηρητέα. Και τα οποία λειτουργούν ακόμα με μικροσυντηρήσεις, γιατί το κόστος είναι τεράστιο, απαιτεί εξειδικευμένο προσωπικό και ειδικές προδιαγραφές συντηρήσεων, μελέτες κλπ.
Αυτά είναι τα αποτελέσματα της κρατικής εγκατάλειψης και του νόμου του κέρδους, της πολιτικής που θεωρεί κόστος την ασφάλεια μαθητών και εκπαιδευτικών, που ιδιωτικοποιεί και εμπορευματοποιεί πλευρές του δωρεάν δημόσιου σχολείου, που χτυπά τα μορφωτικά δικαιώματα των παιδιών και χειροτερεύει τις εργασιακές σχέσεις των εκπαιδευτικών.
Δεν πρόκειται, λοιπόν, για πραγματικό ενδιαφέρον για τη δημόσια εκπαίδευση, αλλά για μέγιστη υποκρισία.
Την ίδια στιγμή, το υπουργείο Παιδείας διέταξε τηλεκπαίδευση, εκφράζοντας δήθεν την «αγωνία» του να μην χαθούν διδακτικές ώρες! Υποκρισία στη νιοστή, όταν χάνονται χιλιάδες διδακτικές ώρες αφού οι διορισμοί μόνιμων εκπαιδευτικών απέχουν παρασάγγας από τις πραγματικές ανάγκες των σχολείων και οι προσλήψεις αναπληρωτών γίνονται με δόσεις και με το σταγονόμετρο, όταν τα σχολικά δίκτυα είναι της κακιάς ώρας, ο τηλεπικοινωνιακός εξοπλισμός ανεπαρκής, κ.λπ. Η διαταγή του ΥΠΑΙΘΑ, εκτός από υποκριτική, είναι μια απόφαση που περισσότερο έχει τον χαρακτήρα της τιμωρίας και της πειθάρχησης, παρά σηματοδοτεί ουσιαστική εκπαιδευτική διαδικασία.
