Ο γιος της Ντόρας μας ενημέρωσε σήμερα με Δελτίο Τύπου, ότι «με μια μεγάλη και συντονισμένη δράση, ο Δήμος Αθηναίων απομάκρυνε τις προηγούμενες μέρες χιλιάδες αφίσες που υποβάθμιζαν την αισθητική της πόλης και ρύπαιναν το κέντρο της, εντείνοντας την ασταμάτητη καθημερινή προσπάθεια για τον πολιτισμό της καθημερινότητας σε ολόκληρη την Αθήνα» (η έφαση στο Δελτίο).
Το Δελτίο Τύπου είχε και… τεχνικές περιγραφές για τα «νέα σύγχρονα πλυστικά μηχανήματα τα οποία εκτοξεύουν νερό με πίεση έως και 350 bar» κτλ. Εγιναν καινούργιες παραγγελίες φαίνεται. Γενικά, ο νέος δήμαρχος διακρίνεται για τις «παραγγελίες». Από ζαρντινιέρες για «προσωρινή χρήση», που κόστισαν ένα σκασμό λεφτά, μέχρι πλυστικά μηχανήματα για το κυνήγι της πολιτικής αφίσας.
Γιατί η πολιτική αφίσα είναι αυτή που μπήκε στο στόχαστρο. Απόδειξη το γεγονός ότι οι δρόμοι που δέχτηκαν την «εκστρατεία πλυσίματος» είναι στα Εξάρχεια και στην ευρύτερη περιοχή. Οι ίδιοι δρόμοι, βέβαια βρομάνε και ζέχνουν από το σκουπιδομάνι, τόπους-τόπους και από το κατρουλιό, αλλά αυτό δεν αφορά τον… «πολιτισμό της καθημερινότητας». Μόνο η πολιτική αφίσα δείχνει… έλλειψη πολιτισμού.
Η πολιτική αφίσα, που αποτελεί μέσο ενημέρωσης, μέσο διάδοσης ιδεών, στοιχείο μιας κοινωνικότητας την οποία εχθρεύονται ο Μπακογιάννης και οι όμοιοί του. Γιατί αυτή η κοινωνικότητα προέρχεται από συλλογικότητες που δεν έχουν στη διάθεσή τους τα κυρίαρχα Μέσα. Και αναπτύσσει έναν άμεσο διάλογο με την κοινωνία, η οποία βλέπει, διαβάζει, κρίνει, τοποθετείται. Αυτός ο διάλογος είναι (και) στοιχείο πολιτισμού, καθώς αποτελεί τμήμα μιας πολιτικής-κοινωνικής παράδοσης που έρχεται από παλιά. Κάποιες εποχές διακινδύνευες την ελευθερία σου κολλώντας μια αφίσα. Αλλες εποχές διακινδύνευες και τη ζωή σου. Ποτέ, όμως, αυτά τα μέσα προπαγάνδας και ζύμωσης «των φτωχών», η αφίσα, το σύνθημα, το αφισάκι, δεν έπαψαν να κοσμούν τους τοίχους της πόλης.
Αντίθετα, έλλειψη πολιτισμού δείχνουν το lifestyle και το καρακιτσαριό των φαραωνικών κατασκευών, πίσω από τα οποία κρύβεται το σχέδιο μετατροπής του κέντρου της Αθήνας σε μια αποστειρωμένη ζώνη, στην οποία θα κυκλοφορούν μόνο οι τουρίστες κι αυτοί που τους υπηρετούν για να βγάλουν το μεροκάματο. Η λογική «καθαριότητας» του Μπακογιάννη είναι ίδια με τη λογική «διευθέτησης» των πορειών του Χρυσοχοΐδη. Και περιττεύει να πούμε ότι δε θα τους περάσει.
