«Είμαι βέβαιος ότι θα βρεθεί η χρυσή τομή όταν θα συναντηθώ και με τον Πάνο Καμμένο, αμέσως μετά την επιστροφή του από τις ΗΠΑ – που και αυτός βρίσκεται σε μια εθνική αποστολή». Αυτή ήταν η τοποθέτηση του Τσίπρα για την κόντρα που προέκυψε ανάμεσα στον ΣΥΡΙΖΑ και τους ΑΝΕΛ. Εδώ δεν μας ενδιαφέρει η ενδοκυβερνητική κόντρα, αλλά η «εθνική αποστολή» που διεκπεραίωσε ο Καμμένος στις ΗΠΑ, για την οποία του διατέθηκε μάλιστα και το πρωθυπουργικό αεροπλάνο, για να μην ταξιδέψει σαν κοινός θνητός με το αεροπλάνο της γραμμής.
Το πρόγραμμα της «εθνικής αποστολής» Καμμένου στις ΗΠΑ, όπως μπορεί να το δει κανείς στα καθημερινά Δελτία Τύπου του υπουργείου Αμυνας, ήταν το εξής: στις 19 Μάρτη «παρέστη στις εκδηλώσεις της Ομογένειας ενόψει του εορτασμού της 25ης Μαρτίου στην Τάμπα των ΗΠΑ, ενώ στη συνέχεια κατέθεσε στεφάνι στο μνημείο των πεσόντων ηρώων στο Tarpon Springs. Στις εκδηλώσεις παρευρέθηκε και ο Βουλευτής Περιφέρειας Αττικής των ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ Κώστας Κατσίκης». Στις 20 Μάρτη παρευρέθηκε στο ετήσιο συνέδριο της ΑΙPAC, της οργάνωσης-ομπρέλα του σιωνιστικού λόμπι στις ΗΠΑ. Στις 21 Μάρτη «παρέστη στην παρουσίαση μελέτης για τη στρατηγική σημασία της Βάσης της Σούδας από το Ινστιτούτο Lexington που πραγματοποιήθηκε σε αίθουσα του Καπιτωλίου. Ο Υπουργός Εθνικής Αμυνας απηύθυνε χαιρετισμό, ενώ στην παρουσίαση ήταν παρόντες Γερουσιαστές».
Ο υπουργός Αμυνας ταξίδεψε με το πρωθυπουργικό αεροπλάνο στις ΗΠΑ, υλοποιώντας -κατά τον πρωθυπουργό- «εθνική αποστολή», αλλά δεν συναντήθηκε με κανέναν εκπρόσωπο της αμερικάνικης κυβέρνησης. Ούτε με τον ομόλογό του Αστον Κάρτερ, ούτε με κάποιον υφυπουργό, ούτε με κάποιον αξιωματούχο του Πενταγώνου! Ούτε καν με κάποιον από τους υφυπουργούς που διεκπεραιώνουν βαριεστημένα την εθιμοτυπία του Στέιτ Ντιπάρτμεντ. Από αμερικανικής πλευράς η επίσκεψη Καμμένου αντιμετωπίστηκε ως ιδιωτική επίσκεψη, έστω κι αν αυτός ταξίδεψε με το πρωθυπουργικό αεροπλάνο.
Το σιωνιστικό λόμπι της AIPAC δεν αντιμετώπισε τον Καμμένο ως εκλεκτό καλεσμένο. Βεβαίως, το ελληνικό υπουργείο Αμυνας ανακοίνωσε με βυζαντινή μεγαλοπρέπεια ότι «ο Υπουργός Εθνικής Αμυνας θα είναι ο κεντρικός ομιλητής στην ετήσια συγκέντρωση της οργάνωσης AIPAC που θα πραγματοποιηθεί στο Συνεδριακό Κέντρο της Ουάσιγκτον», αυτό όμως θα πρέπει να αποδοθεί στο γνωστό σύνδρομο μεγαλοπρέπειας. Μια ματιά στην ιστοσελίδα της AIPAC (www.policyconference.org) αποκαλύπτει ότι κεντρικοί ομιλητές, που απευθύνθηκαν στο σώμα των συνέδρων (general sessions) ήταν οι κορυφαίοι της αμερικάνικης πολιτικής (ο αντιπρόεδρος Μπάιντεν, η Χίλαρι, οι άλλοι προεδρικοί υποψήφιοι των Δημοκρατικών και των Ρεπουμπλικανών, ο ισραηλινός πρωθυπουργός Νετανιάχου και ο αρχηγός της αντιπολίτευσης Χέρτζογκ). Ο Καμμένος ήταν ένας από τους περισσότερους από διακόσιους ομιλητές (speakers), που μίλησαν σε μικρές αίθουσες πέριξ του συνεδριακού κέντρου. Στις φωτογραφίες που δημοσιεύονται στην ιστοσελίδα του υπουργείου Αμυνας φαίνεται ο Καμμένος στο πάνελ μιας μικρής αίθουσας, παρέα με κάποιον Endy Zemenides (όπως είδαμε στο Διαδίκτυο, εμφανίζεται ως εκτελεστικός διευθυντής του Hellenic American Leadership Council), χωρίς κάποιον εκπρόσωπο της AIPAC στο πάνελ (μόνο οι δυο τους ήταν), χωρίς το λογότυπο της AIPAC στο φόντο, να μιλάει σ' ένα αραιό ακροατήριο που δεν ξεπερνά τα πενήντα άτομα!
Οι δηλώσεις που έκανε μετά απ' αυτή τη… σεμνή εκδήλωση ο Καμμένος θα μπορούσαν να προκαλέσουν σκάνδαλο, καθώς χαρακτήρισε την AIPAC «εκ των μεγαλύτερων και πιο σημαντικών οργανώσεων των Ισραηλινών στις Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής» (το είπε μάλιστα δυο φορές), ενώ επισήμως η «Επιτροπή Αμερικανοϊσραηλινών Δημόσιων Σχέσεων», όπως είναι το πλήρες όνομα της AIPAC, είναι οργάνωση των αμερικανών εβραίων και όχι των ισραηλινών. Ομως, ποιος δίνει σημασία στις δηλώσεις που κάνει ένας Καμμένος, όταν αυτός βρίσκεται στις ΗΠΑ ως ιδιώτης, έστω κι αν για τη μετάβασή του διατέθηκε το πρωθυπουργικό αεροσκάφος.
Ολα αυτά θα ήταν εξόχως διασκεδαστικά, απόλυτα ερμηνεύσιμα στο πλαίσιο των σχέσεων των Τσιπροκαμμένων, αν δεν υπήρχε η τρίτη εκδήλωση στην οποία πήρε μέρος ο Καμμένος. Εγινε σε αίθουσα του Καπιτώλιου, τη διοργάνωσε το American Hellenic Institute και δεν την παρακολούθησε κάποιο μέλος της αμερικανικής κυβέρνησης. Στην εκδήλωση παρουσιάστηκε μελέτη του Ινστιτούτου Lexington, της οποίας τον τίτλο απέφυγε να παραθέσει το ελληνικό υπουργείο Αμυνας: «Κόλπος της Σούδας: Το στρατιωτικό Κόσμημα του ΝΑΤΟ στην Ανατολική Μεσόγειο». Το Ινστιτούτο Lexington, ένα εργαλείο της αμερικάνικης πολιτικής, διαθέτει online τη μελέτη για τη βάση της Σούδας (μπορείτε να την κατεβάσετε από το https://linkis.com/lexingtoninstitute.org/nVuHF). Μεταφράζουμε πρόχειρα ένα μικρό απόσπασμα από την εισαγωγική περίληψη:
«Η Ελλάδα έχει μια μακρά ιστορία με τη Δύση, και χρησιμεύει ως ένα γεωπολιτικό σημείο κλειδί για το ΝΑΤΟ (…) Οι βάσεις στην Κρήτη είναι ιδιαίτερα σημαντικές για την αντιμετώπιση της αστάθειας στην Ανατολή. Το ΝΑΤΟ πρέπει να εργαστεί με την Ελλάδα, τις ΗΠΑ και άλλους συμμάχους για να ενισχύσει τις βάσεις και να αυξήσει τη χρησιμότητά τους για το ΝΑΤΟ και την ΕΕ. Η Ελλάδα είναι ένας έμπιστος και ικανός σύμμαχος, που είναι ένα από τα πέντε μέλη της συμμαχίας που εκπληρώνει το στόχο της συμμαχίας για τη διάθεση 2% του ΑΕΠ για την άμυνα, έχοντας ξεπεράσει το μίνιμουμ ήδη από το 1988. Η Ελληνική Δημοκρατία συμμετέχει κανονικά σε στρατιωτικές ασκήσεις με συμμάχους και εταίρους και φιλοξενεί δυνάμεις των ΗΠΑ και πολλαπλές εγκαταστάσεις του ΝΑΤΟ (…) Οι Δραστηριότητες Ναυτικής Υποστήριξης που είναι εγκατεστημένες στο ελληνικό νησί της Κρήτης είναι ένα στρατηγικό σημείο ανεφοδιασμού και συντήρησης που υποστηρίζει τα συμμαχικά και τα αμερικανικά πλοία και αεροσκάφη που διεξάγουν επιχειρήσεις στη Μεσόγειο. Οι αμερικανικές δυνάμεις βασίζονται στη στρατηγική τοποθεσία και τις ικανότητες υποστήριξης του Κόλπου της Σούδας για να υποστηρίξουν τη μελλοντική παρουσία και ανταπόκριση των ΗΠΑ στις κρίσεις στην Ανατολική Μεσόγειο».
Δε χρειάζεται να συνεχίσουμε, καθώς γίνεται σαφές περί τίνος πρόκειται. Ο Καμμένος απηύθυνε ένα χαιρετισμό στην ψυχροπολεμική εκδήλωση του Lexington, χωρίς να μας κάνει την τιμή να τον δημοσιεύσει στην ιστοσελίδα του υπουργείου που διευθύνει. Μάλλον θέλησε να αυτοπροστατευθεί από τα βέλη κάποιων συριζαίων. Τις απόψεις του επί του θέματος, όμως, τις έχει καταθέσει με τον πιο επίσημο τρόπο και μπορεί κανείς να τις βρει στην ιστοσελίδα του υπουργείου. Στις 2 Ιούνη του 2015, πάνω στην τούρλα της «σκληρής διαπραγμάτευσης» με τους ιμπεριαλιστές, ο Καμμένος πήγε στην Κρήτη και μίλησε στο 6ο ετήσιο συνέδριο του Κέντρου Εκπαίδευσης Ναυτικής Αποτροπής (ΚΕΝΑΠ), στις εργασίες του οποίου συμμετείχαν «Ακαδημαϊκοί και Ανώτατοι Αξιωματικοί από κράτη-μέλη της Συμμαχίας και χώρες Εταίρους». Αντιγράφουμε από το χαιρετισμό Καμμένου:
«Είναι μεγάλη χαρά για μένα, να βρίσκομαι μαζί σας, εδώ στη Σούδα, σε ένα από τα πιο σημαντικά εκπαιδευτικά κέντρα παγκοσμίως, του οποίου το σημαντικό ρόλο και τη συνεισφορά στη θαλάσσια ασφάλεια αναγνωρίζουν τόσο οι Σύμμαχοι όσο και οι λοιποί εταίροι, εκτός συμμαχίας, που συνεργάζονται με αυτό. Η Κρήτη με τις εκτεταμένες υψηλής ποιότητας και επιχειρησιακής αξίας αεροναυτικές της εγκαταστάσεις και τις μοναδικές, σε συμμαχικό επίπεδο, εγκαταστάσεις ναυτικής εκπαίδευσης, υποστήριξης και επισκευών ναυτικών μονάδων και οπλικών συστημάτων, αποτελεί ένα, κομβικά τοποθετημένο, “γιγάντιο αεροπλανοφόρο''. Ελέγχει τις θαλάσσιες εμπορικές και ενεργειακές οδούς, που συνδέουν τη Μαύρη Θάλασσα με τη Μεσόγειο και την Ερυθρά Θάλασσα, και αποτελεί την αιχμή του δόρατος του δυτικού κόσμου έναντι ενός διευρυνόμενου πεδίου αστάθειας, που περικλείει όλο και εντονότερα την Ευρωπαϊκή Ηπειρο».
Από το «στρατηγέ, ιδού ο στρατός σας» της περιόδου του μοναρχοφασισμού, φτάνουμε στην προσφορά της Κρήτης ως «αβύθιστο αεροπλανοφόρο και αιχμή του δόρατος του δυτικού κόσμου» της… «πρώτη φορά Αριστεράς»! Και μη μας πείτε ότι αυτά τα λέει ο ακροδεξιός Καμμένος, γιατί ο Καμμένος είναι υπουργός Αμυνας αυτής της κυβέρνησης και ο Τσίπρας του διέθεσε το πρωθυπουργικό αεροπλάνο για να πεταχτεί στις ΗΠΑ να διεκπεραιώσει μια «εθνική αποστολή».
Από την ανάληψη της εξουσίας, κατόπιν συμφωνίας που προφανώς είχε γίνει από την περίοδο της αντιπολίτευσης, ο ΣΥΡΙΖΑ δεσμεύτηκε να διατηρήσει ανέπαφο το στάτους της αμερικανοκρατίας και να τοποθετήσει σε θέσεις κλειδιά ανθρώπους της απόλυτης επιλογής των Αμερικανών. Συνεχίζει τη μακρά παράδοση της ελληνικής αστικής τάξης και των κυβερνήσεών της, που έχουν παραδώσει τη χώρα ως ταπεινή θεραπαινίδα του αμερικάνικου ιμπεριαλισμού και των σχεδίων του στην ευρύτερη περιοχή μας.
Πέτρος Γιώτης