«Οι Ευρωπαίοι δεν πρέπει να στηρίζονται μακροπρόθεσμα στο ΔΝΤ. Στην ΕΕ πρέπει να καταβληθεί κάθε δυνατή προσπάθεια για να τεθεί υπό έλεγχο η κρίση, ώστε να μη χρειαζόμαστε τη βοήθεια του Ταμείου». Οταν αυτά λέγονται από τον Βόλφγκανγκ Σόιμπλε, τότε έχουμε ένα φαινομενικά παράδοξο. Διότι είναι γνωστό ότι το ΔΝΤ στην Ευρώπη δεν το έφερε ο Γιωργάκης Παπανδρέου (όπως θέλει η χυδαία λαϊκιστική προπαγάνδα των Καμμένων και σίας), αλλά το έφεραν οι Γερμανοί, οι οποίοι δεν είχαν εμπιστοσύνη στη γραφειοκρατία των Βρυξελλών και κάλεσαν το ΔΝΤ που διαθέτει το know how σε σκληρά προγράμματα λιτότητας και οικονομικής-πολιτικής επιτήρησης. Το παράδοξο είναι, όμως, μόνο φαινομενικό, γιατί όπως οι Γερμανοί έφεραν το ΔΝΤ στην ΕΕ έτσι θέλουν και να το διώξουν, δεδομένου ότι αποτελεί ένα όργανο που ελέγχεται κυρίως από τις ΗΠΑ. Αλλωστε, το σχετικό know how διαθέτουν πλέον και οι γραφειοκρατίες της Κομισιόν και της ΕΚΤ, οι οποίες από κοινού με το ΔΝΤ διαχειρίζονται προγράμματα σκληρής λιτότητας και οικονομικού-πολιτικού ελέγχου στην Ελλάδα, την Πορτογαλία, την Ιρλανδία, την Κύπρο, εμμέσως και στην Ισπανία.
Ούτε είναι τυχαίο ότι η έκρηξη Σόιμπλε (είχε προηγηθεί αυτή του Ολι Ρεν) έρχεται μετά τη νέα ενορχηστρωμένη επίθεση των μηχανισμών του ΔΝΤ ενάντια στην ΕΕ, η οποία υποτίθεται ότι φταίει για την αποτυχία του ελληνικού «προγράμματος» τα πρώτα δύο χρόνια (τώρα υποτίθεται ότι όλα πάνε καλά). Οχι πως οι Γερμανοί ανησυχούν ότι το ΔΝΤ μπορεί να τους πάρει την ηγεμονία στα της Ευρωζώνης, όμως με τέτοιου τύπου παρεμβάσεις κάνει και οικονομική ζημιά, ανεβάζοντας το κόστος δανεισμού στην Ευρωζώνη, και πολιτική ζημιά στο κόμμα της Μέρκελ και του Σόιμπλε, που σε τέσσερις μήνες έχει εκλογές και δε θέλει ν’ ακούγεται ότι πιθανόν να χρειαστεί νέο «κούρεμα» του ελληνικού χρέους, το οποίο αυτή τη φορά θα αφορά τα δάνεια που έχει δώσει στην Ελλάδα ο λεγόμενος «επίσημος τομέας» (OSI – Οficial Sector Involvement ). Οι πολιτικοί αντίπαλοι των Χριστιανοδημοκρατών περιμένουν στη γωνία, έτοιμοι να τους κατηγορήσουν ότι «κατασπαταλούν τα χρήματα των γερμανών φορολογούμενων». Κι άντε να εξηγήσεις στον αποκτηνωμένο γερμανό μικροαστό και μεσοαστό, με την τευτονική αλαζονεία, ότι και νέο «κούρεμα» να γίνει ο γερμανικός ιμπεριαλισμός θα εξακολουθήσει να κερδίζει. Οπως κερδίζει μέχρι τώρα.
Πολύ πρόσφατα το Bloomberg μετέδωσε ότι έρευνα που διεξήγαγε το Ινστιτούτο Παγκόσμιας Οικονομίας (IFW: γερμανικό ινιστιτούτο με έδρα το Κίελο) κατέληξε στο συμπέρασμα ότι από την αρχή της χρηματοπιστωτικής κρίσης (έτσι την ορίζουν και όχι ως κρίση του καπιταλισμού) η Γερμανία έχει κερδίσει 80 δισ. ευρώ! Οι υπολογισμοί αφορούν έμμεσα κέρδη, λόγω διαφοράς επιτοκίων, και όχι τα άμεσα κέρδη που έβγαλε το γερμανικό χρηματιστικό κεφάλαιο ως πιστωτής.
Γι’ αυτό και λίγο πριν εκστρατεύσει ο ίδιος κατά του ΔΝΤ και της παρουσίας του στην Ευρώπη, ο Σόιμπλε έβαλε τον επί του Τύπου εκπρόσωπό του Μάρτιν Κότχαους να απορρίψει με κατηγορηματικότητα κάθε συζήτηση περί νέας αναδιάρθρωσης του ελληνικού χρέους, τονίζοντας με νόημα: «Από τις δηλώσεις και συνεντεύξεις Τύπου του ΔΝΤ δεν βλέπω ότι ζητά με οποιονδήποτε τρόπο νέο κούρεμα του ελληνικού χρέους». Ο Κότχαους συμπλήρωσε ότι «το πρόγραμμα της Ελλάδας έχει ζωή μόλις έξι μηνών (σ.σ. εννοούσε από το τρίτο Μνημόνιο και μετά) και εκείνο που έχει σημασία είναι να υλοποιηθεί όπως έχει αποφασιστεί», ενώ δεν παρέλειψε ν’ αφήσει λίγο ανοιχτό το παράθυρο, με την επισήμανση ότι «αν η Ελλάδα εμφανίσει πρωτογενές πλεόνασμα, αν ολοκληρωθεί υποδειγματικά το πρόγραμμα και διαπιστωθεί ανάγκη πρόσθετης χρηματοδότησης, τότε θα δούμε τι πρόσθετες διευκολύνσεις μπορούν να γίνουν στην Ελλάδα».
Εχουμε, λοιπόν, για μια φορά ακόμη, τους «καλούς» εναντίον των «κακών», το ΔΝΤ εναντίον της Κομισιόν, της ΕΚΤ και των Γερμανών που περνούν τις απόψεις τους στην ΕΕ. Αυτά, όμως, μόνο σε επίπεδο προπαγάνδας, που τροφοδοτεί λαϊκά αναγνώσματα στις αστοφυλλάδες, και όχι σε επίπεδο ουσίας. Σε επίπεδο ουσίας τα πράγματα είναι εξαιρετικά απλά και εμείς δικαιούμαστε να το πούμε αυτό, διότι από την άνοιξη του 2010 ήδη είχαμε πει αυτά που εξακολουθούμε να λέμε μέχρι σήμερα, χωρίς να χρειαστεί να κάνουμε κωλοτούμπες ή γαργάρες με ταβανόπροκες.
Οι «καλοί», όπως μας έλεγε πριν από λίγο καιρό και ο ΣΥΡΙΖΑ, διά στόματος Αλέξη Τσίπρα, είναι οι διευθύνοντες το ΔΝΤ. Ουδείς, βέβαια, διεθνώς δίνει σημασία στη φτηνιάρικη πολιτική σπέκουλα που κάνει ο ΣΥΡΙΖΑ στην Ελλάδα. Αντίθετα, δίνουν μεγάλη σημασία στο τι γράφει ο συνονόματος του Σόιμπλε, Βόλφγκανγκ Μινχάου, η πριμαντόνα των Financial Times, του γηραιού δημοσιογραφικού οργάνου του αγγλοσαξωνικού χρηματιστικού κεφάλαιου. Ο Μινχάου, λοιπόν, έγραψε πρόσφατα ότι η αυτοκριτική που κάνει το ΔΝΤ στην τελευταία έκθεσή του για το ελληνικό «πρόγραμμα» είναι η πιο έντιμη ανάλυση που έχει γίνει από επίσημο οργανισμό για την κρίση στην Ευρωζώνη. Επειδή –συνεχίζει ο Μινχάου– το πιθανότερο είναι η Γερμανία και η Κομισιόν να αγνοήσουν τις προειδοποιήσεις του ΔΝΤ, θα πρέπει το Ταμείο να επιβάλει μόνο του αλλαγή πολιτικής ή να προετοιμαστεί για να εγκαταλείψει την τρόικα.
Μπορούμε να καταλάβουμε, λοιπόν, γιατί ο Σόιμπλε έσπευσε να πει ότι η Ευρωζώνη πρέπει να απαλλαγεί από το ΔΝΤ. Πλέον, και το know how υπάρχει στην Ευρωζώνη, και μηχανισμοί ελέγχου και επιτήρησης έχουν οικοδομηθεί, και η γερμανική ηγεμονία έχει επιβληθεί, και η κρίση στη χρηματοπιστωτική σφαίρα έχει κατά βάση ελεγχθεί. Ετσι κι αλλιώς, τα κεφάλαια που διέθεσε για δάνεια το ΔΝΤ είναι πολύ λίγα σε σχέση με τη μεγάλη επιρροή που απέκτησε στις ευρωπαϊκές υποθέσεις. Το νέο «κούρεμα» του ελληνικού χρέους και το νέο δανεισμό που σίγουρα θα χρειαστεί μπορούν να τα διεκπεραιώσουν οι γερμανοί ιμπεριαλιστές με τους συμμάχους τους στην Ευρωζώνη, χωρίς να υφίστανται συνεχώς τις πλαγιοκοπήσεις του ΔΝΤ που ενεργεί για λογαριασμό των ΗΠΑ και της Βρετανίας.
Εμείς, όμως, πρέπει να βλέπουμε την ουσία και όχι να προσπαθούμε να επιλέξουμε ιμπεριαλιστικό στρατόπεδο. Οταν αυτοί μιλούν για βιωσιμότητα του ελληνικού χρέους εννοούν να μπορεί η Ελλάδα ως κράτος να πληρώνει τοκοχρεολύσια. Αυτό μέχρι στιγμής το έχουν καταφέρει, κάνοντας διάφορες αλλαγές στο σχέδιο του πρώτου Μνημόνιου. Το ίδιο θα κάνουν και στη συνέχεια και δεν έχει νόημα να προσπαθήσουμε να μαντέψουμε σε τι κινήσεις θα προβούν. Ενδεχομένως και οι ίδιοι να μην έχουν ακόμα καταλήξει. Ομως, είτε νέο «κούρεμα» γίνει, είτε νέα επιμήκυνση, είτε μείωση επιτοκίων, το βέβαιο είναι ότι: α) θα εξακολουθήσουν να απομυζούν τον ελληνικό λαό μέσω της σκληρής δημοσιονομικής πολιτικής και β) θα προωθούν την κινεζοποίηση, εργαλειοποιώντας το χρέος, ώστε να καταστεί η Ελλάδα μια χώρα με φτηνό και υπάκουο εργατικό δυναμικό, που θα μπορεί να εξασφαλίζει τη μέγιστη κερδοφορία στα ευρωπαϊκά μονοπώλια. Αυτός είναι ο στρατηγικός τους στόχος και μέχρι στιγμής τον πετυχαίνουν. Κι αυτό είναι που πρέπει να ανατραπεί.
Πέτρος Γιώτης