Το περιστατικό μας το διηγήθηκε πριν πολλά χρόνια βετεράνος κομμουνιστής, αντάρτης του ΔΣΕ, και έμεινε ανεξίτηλο στη μνήμη μας. Το τμήμα του μόλις είχε επιστρέψει από μια μάχη. Κατάκοποι οι αντάρτες στρατοπέδευσαν σε μια ρεματιά και ασχολούνταν με τον οπλισμό τους, όταν έφτασε στη θέση τους ο Νίκος Ζαχαριάδης, που συνήθιζε να γυρίζει όλο το μέτωπο και να εμψυχώνει τους μαχητές και τις μαχήτριες. Ηταν κατάκοπος από την πεζοπορία και ζήτησε λίγο νερό. Ο επικεφαλής του τμήματος (ο άνθρωπος που μας διηγούνταν το περιστατικό) συνδεόταν με τον Ζαχαριάδη με προσωπική φιλία από τη δεκαετία του ‘20. Χωρίς να σηκωθεί από τη θέση του, του είπε γνέφοντας με το κεφάλι: Σύντροφε Νίκο, εκεί είναι το κύπελλο, εκεί πιο κάτω έχει μια πηγή, σύρε να πιεις νερό.
Ο Ζαχαριάδης όχι μόνο δεν ενοχλήθηκε από τη συμπεριφορά του διοικητή, αλλά έκρινε σκόπιμο να τον επαινέσει στους αντάρτες του, λέγοντάς τους πόσο πιο σημαντική είναι η συντήρηση των όπλων τους από το τρατάρισμα του γενικού γραμματέα του κόμματος.
Ετσι έχτισαν το -αναμφισβήτητο– κύρος τους οι κομμουνιστές ηγέτες του Μεσοπολέμου. Ο Ζαχαριάδης, ο Τέλμαν, ο Διμιτρόφ και τόσοι άλλοι. Σάρκα από τη σάρκα της τάξης τους, συνδύαζαν τα ηγετικά τους προσόντα με τη λαϊκή απλότητα, τη φιλικότητα, τη συμπεριφορά ισοτιμίας όχι μόνο προς τους κομματι- κούς τους συντρόφους, αλλά προς όλο τον κόσμο.
Θυμηθήκαμε αυτό το ανέκδοτο περιστατικό καθώς παρακολουθούσαμε το περιβόητο βιντεάκι που έκανε θραύση στο Διαδίκτυο τις προηγούμενες μέρες. Είναι η βραδιά του πρώτου γύρου των εκλογών και η Δούρου ανεβαίνει στην εξέδρα για να κάνει δηλώσεις. Γύρω της είναι υποψήφιοι του συνδυασμού της και πολιτικά στελέχη. Ξαφνικά, γυρίζει με την ξινίλα αποτυπωμένη στο πρόσωπο και λέει με προστακτικό ύφος, φτύνοντας τις λέξεις ανάμεσα από τα δόντια της: «Κάντε ένα βήμα πίσω όλοι. Ενα βήμα πίσω όλοι. Κανένας απ' την περιφέρεια…». Κι αυτοί υπάκουσαν. Στριμώχτηκαν, πάτησαν ο ένας τα πόδια του άλλου και άφησαν όλο το χώρο μπροστά μόνο για την κυρία. Αυτή, ικανοποιημένη από τη χωροθέτηση, γύρισε το κεφάλι της, άφησε το ξινό ύφος, φόρεσε το χαμόγελο που τόσες φορές είχε προβάρει μπροστά στους «ίματζ μέικέρ» της και κοίταξε τις κάμερες για ν’ αρχίσει τη δήλωσή της. Το μόνο που δεν μπόρεσε να καταλάβει ήταν πως οι κάμερες και τα μικρόφωνα ήταν ήδη ανοιχτά και κατέγραψαν και την προηγούμενη σκηνή! Εχει ξαναγίνει και την έχουν πατήσει αστικές προσωπικότητες πολύ πιο σημαντικές από τη Δούρου (Μιτεράν, Ομπάμα, Σαρκοζί κ.ά.).
Λεπτομέρειες, θα πείτε. Αυτές οι λεπτομέρειες, όμως, αποκαλύπτουν έναν ολόκληρο κόσμο, ένα σύστημα ιδεών, μια πολιτική αντίληψη. Πώς θα συμπεριφερθούν στον ελληνικό λαό πολιτικοί που συμπεριφέρονται στους συνεργάτες τους σαν να είναι βαστάζοι; Κάτι τέτοιες συμπεριφορές αποκαλύπτουν την ακόρεστη εξουσιομανία, τον πολιτικό αμοραλισμό, την προσωπική χυδαιότητα, που κρύβονται με τόση επιμέλεια πίσω από τις ρετουσαρισμένες φωτογραφίες, τα προβαρισμένα χαμόγελα, τα στημένα σόου με ευτυχισμένα κοριτσάκια, την προπαγάνδα που στήνουν οι «ειδικοί της επικοινωνίας», στηριγμένοι στα πρότυπα της «σόου μπιζ».
Στο πρώτο πολιτικό στραβοπάτημα ο Τσίπρας θα βρει μπροστά του την ακόρεστα φιλόδοξη Δούρου, η οποία θα του φερθεί όπως αυτός φέρθηκε στον μέντορά του Αλαβάνο. Ο κόσμος της αστικής πολιτικής είναι ανελέητος, όπως και ο κόσμος των επιχειρήσεων. Αυτό μας είναι αδιάφορο. Μας αφορά μόνο στο βαθμό που αυτοί οι άνθρωποι μοστράρονται σαν αριστεροί.
Π.Γ.
