«Οφείλουμε να σεβαστούμε ένα αξίωμα, ότι να είσαι μετανάστης ή πρόσφυγας δεν είναι καθόλου εύκολο. Η αντιμετώπισή μας οφείλει να έχει ως σημείο εκκίνησης το δεδομένο ότι βλέπουμε τον κάθε άνθρωπο ισότιμα. Συναναστρεφόμαστε κάθε άνθρωπο, ως πολίτη του κόσμου και θέλουμε να έχει τα ίδια δικαιώματα, του αναγνωρίζουμε το δικαίωμα στην ειρηνική συμβίωση, στον σεβασμό, στην αξιοπρέπεια, στην ανθρωπιά.
Αυτή είναι και οφείλει να είναι η βασική μας φιλοσοφία, που μπορεί μεν να μην λύνει αυτόματα τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι κοινωνίες μας από τη μετανάστευση ή από την προσφυγιά, αλλά αποτελεί όμως, βασική πυξίδα που μπορεί να μας δώσει το πλαίσιο, να μας δώσει την οπτική γωνία μέσα από την οποία θα αντιμετωπίσουμε, θα λύσουμε καλύτερα αυτά τα προβλήματα.
Οταν ο μετανάστης αισθάνεται στη χώρα όπου ζει ότι είναι ίσος προς όλους τους άλλους, ότι τον αντιμετωπίζουν με τον ίδιο τρόπο, ότι έχει τα ίδια δικαιώματα στην υγεία, τα ίδια δικαιώματα στην εργασία, έχει λόγο, ακούγεται, τότε δεν έχει παρά να εξελίσσεται κι αυτός και να προσφέρει στην κοινωνία. Οφείλουμε να συνεισφέρουμε στην ένταξη των μεταναστών, ώστε να αισθανθούν όλοι οι μετανάστες την αξιοπρέπεια που χρειάζεται κανείς ως άτομο, ως οικογένειες, ως εθνότητες, ως κοινότητες εδώ στην Ελλάδα».
Ποιος έγραφε τα παραπάνω, μόλις πριν τρία χρόνια; Ο Γιωργάκης Παπανδρέου, στην προσωπική του ιστοσελίδα! Και μη μας πείτε ότι αυτά είναι γενικολογίες, γιατί υπάρχουν και… ειδικότερες αναφορές.
Ο σημερινός πρωθυπουργός, ως αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης τότε, φιλοξενούσε στην ιστοσελίδα του τις ανακοινώσεις των μεταναστών που έκαναν απεργία πείνας στα Χανιά και προσυπέγραφε τα αιτήματά τους, όπως τα διατύπωνε το Φόρουμ Μεταναστών Κρήτης:
«Ζητάμε και εμείς μαζί με τους 15 απεργούς πείνας να ψηφιστεί, έστω και τώρα, νομοθετική ρύθμιση, με την οποία να διευρύνεται το ρυθμιστικό πεδίο του αρ. 91 Ν.3386/2005, ώστε κάθε δημόσιο έγγραφο που εκδόθηκε πριν την 31-12-2004 να συνιστά απόδειξη παραμονής στην Ελλάδα και μάλιστα, η ρύθμιση να έχει αναδρομική ισχύ, ώστε να αποκατασταθεί η καταφανής αδικία που η ισχύουσα ρύθμιση προκάλεσε»!
Αυτά έγραφε ο Παπανδρέου το 2008. Σήμερα, οι υπουργοί του καταγγέλλουν τον Παυλόπουλο ότι έδειξε ηπιότητα έναντι εκείνων των απεργών πείνας και εξαγγέλλουν, ψαρωτικά, κατάργηση της σχετικής απόφασης (Ραγκούσης) και απειλούν με σύλληψη και απέλαση τους 300 απεργούς πείνας (Παπουτσής). Ο δε καταχθόνιος Ανδρέας Τάκης, ο άλλοτε μαοϊκός φοιτητής, που έχει καταστεί το πιο μισητό στους μετανάστες πρόσωπο, ως γενικός γραμματέας μεταναστευτικής πολιτικής, χωρίς να έχει το θάρρος να εμφανιστεί δημόσια, στέλνει τελεσίγραφα σε ανθρώπους που κοντεύουν τις 20 μέρες απεργίας πείνας και σε λίγο θ’ αρχίσουν να καταρρέουν.
Τίποτα απ’ όλ’ αυτά δεν μας εκπλήσσει. Εχουμε συνηθίσει από τους Πασόκους τις κωλοτούμπες και τις στροφές εκατόν ογδόντα μοιρών. Ιδιαίτερα από τον Παπανδρέου, που πίσω από το μειλίχιο ύφος του ιεροκήρυκα κρύβει έναν αδίστακτο εξουσιομανή.
Ας πάρουν, λοιπόν, και το δικό μας τελεσίγραφο, οι Γιωργάκηδες, οι Ραγκούσηδες, οι Παπουτσήδες και οι Τάκηδες. Οι 300 απεργοί πείνας δεν είναι μόνοι τους. Δίπλα τους στέκεται ήδη ένα πλατύ κίνημα αλληλεγγύης. Με τη γενναία στάση τους, με το πρόσωπό τους, με το σώμα τους που το έθεσαν στο θυσιαστήριο, κερδίζουν καθημερινά τη συμπάθεια πλατιών στρωμάτων του ελληνικού λαού. Κάθε κατασταλτική κίνηση εναντίον τους θα ισοδυναμεί με δολοφονική πράξη και έτσι θα αντιμετωπιστεί.
Π.Γ.
