Κοινωνικοί εταίροι

«Αν θέλουμε να ευημερούν οι επιχειρήσεις και οι πολίτες να μην ανησυχούν, χρειάζονται μεγάλη σταθερότητα, ασφάλεια δικαίου και ρεαλιστικές λύσεις». Η δήλωση έγινε από τον πρόεδρο της ΕΕ Ντόναλντ Τουσκ και αναφερόταν στις εξελίξεις γύρω από το Brexit. Καθόλου παράξενο για έναν αντιδραστικό πολιτικό να θέλει για τις επιχειρήσεις ευημερία και για τους πολίτες (για τους εργαζόμενους δηλαδή)… μη ανησυχία. Γι' αυτό και δε θα σχολιάζαμε τη δήλωση, αν αυτή δεν είχε γίνει σε μια… σπέσιαλ στιγμή. Κατά τις διαδικασίες της «τριμερούς κοινωνικής συνόδου κορυφής», το κυριότερο θέμα της οποίων ήταν -όπως μας ενημέρωσε με δελτίο Τύπου η Κομισιόν- «Η ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας, η δημιουργία βιώσιμων θέσεων εργασίας και η κοινωνική δικαιοσύνη στην Ευρωπαϊκή Ενωση».
 
Το τριμερές της συνόδου δεν αναφέρεται στα τρία θεσμικά όργανα της ΕΕ (Κοινοβούλιο, Συμβούλιο, Επιτροπή), αλλά στα ευρωπαϊκά όργανα από τη μια και στους… κοινωνικούς εταίρους (εκπροσώπους των καπιταλιστών και των εργαζόμενων) από την άλλη. Στη σύνοδο πήραν μέρος ο Γιούνκερ (πρόεδρος της Επιτροπής), ο Τουσκ (πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου), ο αυστριακός καγκελάριος Κουρτς (η χώρα του έχει την προεδρία για το τρέχον εξάμηνο), ο πρόεδρος της Συνομοσπονδίας Ευρωπαϊκών Επιχειρήσεων (BusinessEurope) Πιέρ Γκατάζ και ο γενικός γραμματέας της Ευρωπαϊκής Συνομοσπονδίας Συνδικαλιστικών Οργανώσεων (ETUC) Λούκα Βιζεντίνι (σ' αυτή τη Συνομοσπονδία συμμετέχει και η ΓΣΕΕ).
 
Ολοι αυτοί έκαναν κοινή δήλωση, ενημερώνοντάς μας ότι συζήτησαν για σοβαρά θέματα, όπως «την ψηφιακή επανάσταση και τις δυνατότητες που προσφέρει για τις αγορές εργασίας και την οικονομία, την εφαρμογή του ευρωπαϊκού πυλώνα κοινωνικών δικαιωμάτων: πεπραγμένα και μελλοντικές ενέργειες, το πολυετές δημοσιονομικό πλαίσιο 2021-2027, συμπεριλαμβανομένων των InvestEU, του ΕΚΤ+ και της εμβάθυνσης της ΟΝΕ»!
 
Εκαναν και χωριστές δηλώσεις, από τις οποίες ξεχωρίζουμε αυτή του εκπροσώπου των… εργατών, Βιζεντίνι. «Ο κόσμος της εργασίας συμβάλλει τα μέγιστα στην αυξανόμενη ανταγωνιστικότητα, αλλά η κοινωνική δικαιοσύνη φθίνει με ταχύ ρυθμό», είπε εισαγωγικά, σημειώνοντας ότι «οι αυξήσεις των μισθών στην ΕΕ τα τελευταία 16 χρόνια θα ήταν τετραπλάσιες, αν αντανακλούσαν την αύξηση της παραγωγικότητας». Δεν αντιλέγουμε σ' αυτό, αλλά τι προτίθενται να κάνουν ο Βιζεντίνι και οι ομογάλακτοί του σε κάθε ευρωπαϊκή χώρα; Ο Βιζεντίνι μας είπε τι… χρειαζόμαστε: «Χρειαζόμαστε μια κοινωνικά βιώσιμη οικονομική διακυβέρνηση στην ΕΕ με αυξημένες δημόσιες και ιδιωτικές επενδύσεις, κοινωνικούς εταίρους που θα συμμετέχουν στο Εξάμηνο και στις μεταρρυθμίσεις σε ευρωπαϊκό και εθνικό επίπεδο, καθώς και ενισχυμένες συλλογικές διαπραγματεύσεις σε όλες τις χώρες της ΕΕ για δίκαιες αμοιβές για τον κόσμο της εργασίας»! Προσέθεσε και κάτι άλλα, στο ίδιο πνεύμα για να καταλήξει στο ότι «η νομοθεσία της ΕΕ και το νέο πολυετές δημοσιονομικό πλαίσιο της ΕΕ πρέπει να στηρίζουν την κοινωνική συνοχή και την ένταξη καθώς και την πλήρη εφαρμογή του ευρωπαϊκού πυλώνα κοινωνικών δικαιωμάτων»!
 
Οι τύποι σαν τον Βιζεντίνι, τον Παναγόπουλο και τους ομοίους τους μιλούν σαν να αποτελούν πυλώνα του συστήματος της ΕΕ. Και από μια άποψη αποτελούν, αφού είναι αυτοί που αναλαμβάνουν να παραμυθιάσουν τους εργαζόμενους και να τους εγκλωβίσουν στη λογική του «κοινού μας σπιτιού» και της «συνεργασίας των κοινωνικών εταίρων» (το πόσο το καταφέρνουν δεν έχει σημασία – παλιότερα τα κατάφερναν καλύτερα, γιατί η παραμύθα είχε πέραση). Γι' αυτό και η Κομισιόν μας λέει ότι «η τριμερής κοινωνική σύνοδος κορυφής πραγματοποιείται δύο φορές ετησίως, πριν από το εαρινό και το φθινοπωρινό Ευρωπαϊκό Συμβούλιο. Είναι μια ευκαιρία για εποικοδομητική ανταλλαγή απόψεων μεταξύ των ηγετών των ευρωπαϊκών οργανώσεων εργοδοτών και εργαζομένων, της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, των αρχηγών κρατών και κυβερνήσεων της ΕΕ και των υπουργών Απασχόλησης και Κοινωνικών Υποθέσεων».
 
Π.Γ.