…κι η κοπριά στα λάχανα

Πρωταπριλιάτικα, ο Τσίπρας συναντήθηκε στο Μαξίμου με τον Μπερνάρ-Ανρί Λεβί. Οχι, δεν είναι πρωταπριλιάτικο ψέμα, δημοσιεύτηκαν και οι σχετικές φωτογραφίες και επίσημο τετράλεπτο βίντεο του Γραφείου Πρωθυπουργού, στο οποίο ο Τσίπρας ακούει αρχικά εκστασιασμένος τον «φιλόσοφο» να του λέει για την παράσταση που θα δώσει, κάνει παρατήρηση στους συνεργάτες του που δεν τον ενημέρωσαν για το γεγονός, ώστε ν' αλλάξει το πρόγραμμά του και να μπορέσει να το παρακολουθήσει και μετά συζητούν και συμφωνούν για την αντίθεση ανάμεσα στους προοδευτικούς και τους συντηρητικούς ευρωπαίους ηγέτες. Το τετράλεπτο σόου κλείνει με τον Λεβί να συγκρίνει τη συντηρητική Μέι, που τα 'χει κάνει θάλασσα, με τον προοδευτικό Τσίπρα, που είχε το κουράγιο να τα πάει τόσο καλά.
 
Ποιος είναι, όμως, ο Μπερνάρ-Ανρί Λεβί. Είναι ένας ζάμπλουτος καπιταλιστής, μέτοχος ή διευθύνων σύμβουλος πολλών επιχειρήσεων. Του αρέσει, μάλιστα, να επιδεικνύει τα πλούτη του, όπως τότε που προσγειώθηκε ως από μηχανής θεός με ελικόπτερο στο μεσαιωνικό πύργο όπου παντρευόταν ο γιος του φίλου του μονοπωλιστή Φρανσουά Πινό.
 
Του αρέσει να αυτοπροβάλλεται ως φιλόσοφος, όμως μόνο τα παπαγαλάκια κάποιων μίντια, τα οποία «μπουκώνει» με χρήμα, τον αναγνωρίζουν ως τέτοιον.  Η γαλλική διανόηση τον έχει φτυσμένο. Ο Καστοριάδης, για παράδειγμα, έγραψε ότι «αποτελεί μεγάλο σκάνδαλο σε μια χώρα τόσο υψηλού πολιτισμού, να γίνεται της μόδας ένας “συγγραφέας“ που γράφει ό,τι του κατέβει στο κεφάλι, ένα ρετάλι». Είχε προηγηθεί ένα άρθρο του Πιερ Βιντάλ-Νακέ, που απαρίθμησε μερικά από τα «φίδια» του Λεβί. Είχε γράψει ότι ο Χίμλερ κατέθεσε στη δίκη της Νυρεμβέργης, ενώ το ηγετικό στέλεχος των ναζί είχε αυτοκτονήσει τον Μάη του 1945! Ανέφερε τον Γκιζό ως πρωτεργάτη της Κομμούνας του Παρισιού, ενώ αυτός ήταν ένας από τους δημίους της! Για τέτοιο… ογκόλιθο μιλάμε. Δεν είναι τυχαίο πως βγάζει το άχτι του χαρακτηρίζοντας όλους τους οιονεί διανοούμενους της γαλλικής ψευτοαριστεράς (Αλτουσέρ, Μπετελέμ, Μπαλιμπάρ, Μπενσαΐντ, Καστοριάδη, Μπουρντιέ κ.ά.) «εκπροσώπους του ολοκληρωτισμού»!
 
Δεν είναι, όμως, μόνον αυτά. Ο Λεβί έχει γίνει περισσότερο γνωστός για τον πολιτικό ακτιβισμό του. Τι είδους, όμως, είναι αυτός ο ακτιβισμός;
 
– Είναι ανοιχτός υποστηρικτής του σιωνισμού και έχει υποστηρίξει διαχρονικά το Ισραήλ σε όλους τους πολέμους του και σε όλες τις επιθέσεις του ενάντια στους Παλαιστίνιους.
 
– Το 1981 βοήθησε τους μουτζαχεντίν του Αφγανιστάν  να δημιουργήσουν το «Ράδιο Καμπούλ». Βλέπετε, τότε οι μουτζαχεντίν πολεμούσαν ενάντια στο ρωσικό στρατό. Οταν οι Ρώσοι αποχώρησαν ντροπιασμένοι από το Αφγανιστάν και οι Ταλιμπάν, η πολιτικά πιο ισχυρή ομάδα των παλιών μουτζαχεντίν στράφηκε ενάντια στους Αμερικανούς, ο Λεβί υποστήριξε την αμερικάνικη εισβολή.
 
– Ηδη από το 1992 πίεζε τον Μιτεράν να βομβαρδίσει τη Γιουγκοσλαβία κι επειδή ο σοσιαλδημοκράτης πρόεδρος δεν το έκανε, έστησε εκλογικό συνδυασμό με τίτλο «Η Ευρώπη αρχίζει από το Σεράγεβο» και κατέβηκε στις ευρωεκλογές του 1994 (πήρε μόλις 1%).
 
– Υποστήριξε τη «συμμαχία των προθύμων» που έστησε ο Μπους και την εισβολή στο Ιράκ.
 
Αν ο Τσίπρας σεβόταν στοιχειωδώς την πολιτική παράδοση του χώρου του, την παράδοση του ευρω-αναθεωρητισμού, θα είχε κλείσει την πόρτα σ' αυτόν τον σιωνιστή, ιμπεριαλιστή, ψευτοφιλόσοφο, που βρισκόταν πάντοτε σε ρήξη με τους εκπροσώπους αυτής της πολιτικής παράδοσης. Ενας πολιτικός τυχοδιώκτης, όμως, αναζητά τις κολακείες, γιατί μπορεί να τις χρησιμοποιήσει ως εργαλείο πολιτικής προπαγάνδας. Και από την άλλη, ο Τσίπρας και ο Λεβί βρίσκονται σήμερα στο ίδιο στρατόπεδο. Στο στρατόπεδο στο οποίο ηγεμονεύει ο αμερικάνικος ιμπεριαλισμός και το οποίο έχει στην περιοχή μας ως βασικό εκπρόσωπό του τη σιωνιστική οντότητα του Ισραήλ.
 
Π.Γ.