Βρέθηκε, λοιπόν, ο αποδιοπομπαίος τράγος και στο χώρο των media-επιχειρήσεων. Οπως όλα δείχνουν, την ανυποληψία του Ρεγκούζα θα συνοδεύσει με άγριο δικαστικό διωγμό ένας τυχάρπαστος επιχειρηματίας της Θεσσαλονίκης, ο Χρηστίδης, που βρήκε τη μηχανή και γάζωνε κανονικότατα. Εξασφάλιζε θεαματικότητα με τσόντες και μαδούσε τα θύματά του με τηλεοπτικό τζόγο. Οποία διαφθορά. Αποστρέφει το πρόσωπό του από τον βέβηλο Χρηστίδη όλος ο καλός ο κόσμος. Ακόμη και οι πρώην εργαζόμενοι στα κανάλια του τώρα θυμήθηκαν να καταγγείλουν και τις τσόντες και τις κλεψιές και όλα τα υπόλοιπα. Τώρα που το αφεντικό μετράει μέρες για να διαβεί την πόρτα της φυλακής και τους άφησε απλήρωτους. Μέχρι τώρα έκαναν κανονικότατα τη δουλειά τους, εν γνώσει τους για όλα όσα τώρα καταγγέλλουν. Κακούργα ανεργία…
Στον θαυμαστό κόσμο του ελληνικού καπιταλισμού καρκινώματα είναι ο Χρηστίδης και ο Ρεγκούζας. Ολοι οι άλλοι είναι άσπιλοι και αμόλυντοι επιχειρηματίες. Ας πούμε ο αδιάφθορος κ. Τεγόπουλος της «Ελευθεροτυπίας», που κάνει το κορόιδο μπροστά στις αποκαλύψεις ότι η εταιρία του, η Mediatel, συνεργαζόταν (και) με τα κανάλια του Χρηστίδη. Και όλοι οι υπόλοιποι.
Α, όλα κι όλα, οι εταιρίες των σοβαρών επιχειρηματιών είναι κι αυτές σοβαρές. Οργανώνουν τζόγο, αλλά πληρώνουν τα κέρδη και κρατούν μόνο τη γκανιότα, ενώ ο Χρηστίδης έκλεβε και τα κέρδη. Δεν πουλάνε τηλεφωνικό σεξ, αλλά πουλάνε τηλεφωνικές γνωριμίες για μοναχικούς ανθρώπους (άσχετα αν οι μοναχικοί άνθρωποι τηλεφωνούν στο δικό τους 090 με την ελπίδα ότι θα φτάσουν κάποια στιγμή στο σεξ, έχοντας ήδη απογοητευθεί από τα υπόλοιπα 090). Ολοι αυτοί στηλιτεύουν τα «τσοντοκάναλα» του Χρηστίδη, αλλά δεν λένε κουβέντα για τις τσόντες του Filmnet, στο οποίο είναι μέτοχοι οι συνασπισμένοι στο MEGA βαρόνοι των media. Και ουδείς από τους προστάτες της ηθικής δεν διανοείται να ζητήσει από τον ΟΤΕ να κόψει κάθε συνεργασία με τις γραμμές που αρχίζουν από 090. Α, όλα κι όλα, ελεύθερη οικονομία και… πνεύμα και ηθική!
Ξέρετε τί με ενοχλεί περισσότερο και από την υποκρισία τους και από τη διαφθορά τους; Το ότι έχουν καταφέρει να μετατρέψουν σε εμπόρευμα ακόμα και τη μοναξιά. Προξενούν τη φτώχεια και κλείνουν το μάτι στους φτωχούς μέσα από άπειρες μορφές τζόγου. Κρατικού και ιδιωτικού. Κι αν δεν έπιασες το Τζόκερ, μπορείς ίσως να πάρεις καφετιέρα από την τάδε εκπομπή. ‘Η ακόμα και ψηφιακή φωτογραφική μηχανή από την τάδε αθλητική εκπομπή. Δημιουργούν ανθρώπους αλλοτριωμένους, αποξενωμένους, αυτιστικούς, μοναχικούς. Από την τρυφερή ηλικία ακόμα. Οταν ο έφηβος πρέπει να κοινωνικοποιηθεί, να χαρεί τη ζωή, τη φιλία, τον έρωτα, είναι αναγκασμένος να αποστηθίζει τόμους, με την ελπίδα ότι θα μπει σε κάποια Σχολή. Σ’ αυτή την ευνουχισμένη νεότητα προσφέρεται ως αντίδοτο το τηλεφωνικό (ή διαδικτυακό, το ίδιο κάνει) σεξ, το τηλεφωνικό σαχλαμάρισμα, ο τηλε-τζόγος. Μια κοινωνία που παρακμάζει, που σαπίζει. Μια κοινωνία που μόνο μια ριζική επανάσταση («με λόγχες και με κανόνια», όπως έλεγε ο μεγάλος Γερμανός) μπορεί να τη γλιτώσει.
Οχι, δεν έχασε την αισιοδοξία του ο γράφων. Αυτή την αντλεί από την κοσμοαντίληψή του, αλλά και από τα ψήγματα συλλογικότητας που επιμένουν να λάμπουν, μικρές πυγολαμπίδες στο βαθύ αστικό σκοτάδι.
Π.Γ.
