Τρομονόμος στη Βραζιλία; Κουκουλονόμος στη Βραζιλία; Μα εκεί δεν κυβερνά η πρώην αντάρτισσα Ντίλμα Ρούσεφ, η φίλη του Τσίπρα και της Δούρου, που εκστασιάστηκαν με την κοινωνική της πολιτική και τη δημοκρατικότητά της, όταν επισκέφτηκαν τη Βραζιλία;
Να σου τη βγαίνει από τ’ αριστερά ένα επαναστατικό ρεύμα, είναι λογικό. Οταν όμως σου τη βγαίνει από τ’ αριστερά και σε κατηγορεί για αυταρχισμό η Διεθνής Αμνηστία, μια αστική ΜΚΟ η οποία δεν υπερασπίζεται ποτέ ανθρώπους ή κινήματα που έχουν χρησιμοποιήσει βία, τότε τα πράγματα είναι κάτι παραπάνω από κατασταλτικά. Εγγίζουν τα όρια του φασισμού.
Η κυβέρνηση Ρούσεφ ετοίμασε ένα καινούργιο κατασταλτικό νομοσχέδιο και από μέρα σε μέρα αναμένεται να το θέσει σε ψηφοφορία στη βραζιλιάνικη Γερουσία. Απομένει ένας μήνας για την έναρξη του Παγκόσμιου Κυπέλλου και οι μηχανισμοί καταστολής πρέπει να θωρακιστούν θεσμικά έναντι εκείνων (και είναι πολλοί) που σκοπεύουν να διαδηλώσουν διαμαρτυρόμενοι για την προκλητική σπατάλη πόρων σε μια χώρα όπου βασιλεύει η φτώχεια.
Το δικαίωμα του συνέρχεσθαι αναγνωρίζεται από το βραζιλιάνικο σύνταγμα, οι διαδηλωτές όμως πλέον θα βρίσκονται αντιμέτωποι με το νεοεισαγόμενο αδίκημα της «διατάραξης». Είναι τόσο αόριστη η έννοια της διατάραξης και τόσα πολλά τα άρθρα που αναφέρονται σ’ αυτό, ώστε κάθε ένας που διαδηλώνει μπορεί να συλληφθεί για «διατάραξη».
Θεσπίζεται επίσης κουκουλονόμος. Οποιος φορά μάσκα και διαπράξει «διατάραξη» θα αντιμετωπίζεται με αυστηρότερο τρόπο.
Τέλος, θεσπίζεται το αδίκημα της «τρομοκρατίας». Μην πάει ο νους σας σε ένοπλες επαναστατικές οργανώσεις, σαν αυτή που συμμετείχε στα νιάτα της η πρόεδρος Ρούσεφ. Με τις διαδηλώσεις έχει να κάνει και αυτό το αδίκημα! Και είναι εξίσου αόριστος ο ορισμός και της «τρομοκρατίας», ώστε να μπορεί να χωρέσει κάθε διαδηλωτή.
Κατόπιν αυτών, η αστική Διεθνής Αμνηστία καταγγέλλει την αριστερή Ρούσεφ για παραβίαση των ανθρώπινων δικαιωμάτων! Και έχει δίκιο!
Για τα κόμματα και τους πολιτικούς της κοινωνικής δημαγωγίας, που διαχειρίζονται την αστική εξουσία παραμυθιάζοντας το λαό, φτάνει κάποτε η ώρα της αλήθειας. Τότε που η λαϊκή συναίνεση σπάει και η πραγματική εξουσία (οι ανάγκες της κεφαλαιοκρατίας) απαιτεί άμεση και αποτελεσματική δράση. Τότε δεν μπορούν να κρύβονται πλέον, οι μάσκες σκίζονται.
Για τη Ντίλμα Ρούσεφ αυτή η στιγμή έφτασε όταν η Βραζιλία πήρε τη διοργάνωση του Παγκόσμιου Κυπέλλου. Πίστευε ότι η λατρεία για το ποδόσφαιρο θα παρέσυρε τα προβλήματα της φτώχειας και η ίδια θα έκανε μια θριαμβευτική παρουσία, η οποία θα μπορούσε να την απογειώσει, αν η διοργάνωση συνοδευόταν και από την κατάκτηση του Κυπέλλου. Λάθεψε. Εκατοντάδες χιλιάδες άνθρωποι βγήκαν στο δρόμο πέρυσι, στη διάρκεια του Κυπέλλου Συνομοσπονδιών, που ήταν η πρόβα τζενεράλε. Η αστυνομία τους αντιμετώπισε με απίστευτη σκληρότητα.
Πολλοί περισσότεροι ετοιμάζονται να βγουν στο δρόμο τις μέρες του Μουντιάλ. Η Ρούσεφ, ως επικεφαλής των διαχειριστών της εξουσίας, δεν είχε άλλη λύση από τη θέσπιση έκτακτης, φασιστικής νομοθεσίας, η οποία θυμίζει τη βραζιλιάνικη χούντα που η ίδια αντιμετώπιζε το πάλαι μ’ ένα όπλο στο χέρι.
Η μάσκα σκίστηκε, το αληθινό πρόσωπο αποκαλύφθηκε. Ας το κρατήσουμε ως δίδαγμα και για τα «καθ’ ημάς». Οι φίλοι της Ντίλμα διεκδικούν την εξουσία…
Π.Γ.