Ο επίτροπος Δήμας μάζευε γόπες από παρτέρια για τις ανάγκες της τηλεοπτικής κάμερας. Κάποιοι άλλοι, όμως, δεν έφυγαν μαζί με τις κάμερες. Εμειναν εκεί και καθάριζαν τα παρτέρια από γόπες και σκουπίδια. Την εκστρατεία καθαριότητας οργάνωσε το συγκρότημα Αλαφούζου, που ειδικεύεται σ’ αυτά τα πράγματα και που αναδεικνύεται σε πρωτοπόρο των «πράσινων» μπίζνες. Το ίδιο συγκρότημα οργανώνει τώρα άλλη καμπάνια. Καλεί τον κόσμο να πάει σε εξορμήσεις για να ποτίσουν τα δεντρύλλια που είχαν φυτέψει σε προη- γούμενη εξόρμηση. Α, να μην το ξεχάσουμε, το πότισμα στηρίζει και ο αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος, που δεν αποκλείεται να κάνει καμιά περατζάδα (σάμπως με τα πόδια θα πάει;) για να τον πάρουν οι κάμερες με κάνα ποτιστήρι στο χέρι. Αλλωστε, σε παλαιότερη εξόρμηση του ίδιου συγκροτήματος στην Πάρνηθα κουβαλήθηκε και ο Βαρθολομαίος, στον οποίο το συγκρότημα απένειμε τον τίτλο του «πράσινου πατριάρχη».
Γύρω από το συγκρότημα Αλαφούζου στοιχίζεται ένας ολόκληρος κόσμος: πολιτικοί (από Βουλή μέχρι τοπική αυτοδιοίκηση) που ψάχνουν ψήφους, παράγοντες που ψάχνουν αναγνώριση, λαμόγια των ΜΚΟ που ψάχνουν μπίζνες. Στοιχίζεται, όμως, και απλός, άδολος κόσμος, που πέφτει θύμα μιας αντιδραστικής προπαγάνδας. Μιας προπαγάνδας που ξεκινά από αντικειμενικά δεδομένα, που ευαισθητοποιούν όλο και περισσότερους ανθρώπους, για να εγκλωβίσει όλον αυτόν τον κόσμο στον αντιδραστικό εθελοντισμό, με τις πολλαπλές συνέπειες.
Πρώτη συνέπεια η συνυπευθυνότητα και η συνευθύνη: Ολοι είμαστε συνυπεύθυνοι για την περιβαλλοντική καταστροφή, όλοι έχουμε ευθύνη να δουλέψουμε για το γιάτρεμα των πληγών που δημιουργούμε. Μην τα περιμένουμε όλα από το κράτος και τους δήμους, ας κινηθούμε εθελοντικά να κλείσουμε τα κενά.
Ως κάτοικοι των πόλεων πληρώνουμε δημοτικά τέλη. Και τσουχτερά μάλιστα. Κι ενώ τα λεφτά πέφτουν σε διάφορες «μαύρες τρύπες», κάποιοι τρέχουν να κάνουν τη δουλειά που θα έπρεπε να κάνουν εργάτες καθαριότητας, που αποτελούν εδώ και χρόνια είδος εν ανεπαρκεία σε όλους τους δήμους. Γίνονται απεργοσπάστες, ενώ νομίζουν ότι προσφέρουν κοινωνική υπηρεσία. Τα ίδια ισχύουν και για την αναδάσωση και την περιποίηση των δεντρυλλίων. Στο προηγούμενο φύλλο της «Κ» δημοσιεύτηκε ένα αποκαλυπτικότατο ρεπορτάζ για την εξαθλίωση της δασοπονίας. Για τα γλοίσχρα κονδύλια και τη μη πρόσληψη του αναγκαίου εποχικού προσωπικού. Κι ενώ οι εργαζόμενοι «βογγούν» από την ανεργία, κάποιοι πηγαίνουν ως εθελοντές-απεργοσπάστες για να κάνουν τη δουλειά που έπρεπε να κάνουν δασεργάτες.
Το ενδιαφέρον για την καθαριότητα των παρτεριών στα πάρκα και τα αλσύλλια, όπως και το ενδιαφέρον για τα δάση είναι «νόμιμο». Αντί, όμως, να μαζεύεις γόπες ή να ποτίζεις τα δενδρύλλια, θα έπρεπε να συγκροτήσεις μια τοπική διαδήλωση, να μπουκάρεις στο δημαρχείο και να απαιτήσεις να προσλάβει εργάτες καθαριότητας. Να οργανώσεις μια μεγάλη διαδήλωση και να περικυκλώσεις το υπουργείο Γεωργίας, απαιτώντας να δώσει τα απαραίτητα για τη δασοπροστασία κονδύλια. Να καθήσεις στο σκανί τους υπεύθυνους για όλ’ αυτά τα χάλια.
Ομως, το συγκρότημα Αλαφούζου δεν θέλει συνειδητοποιημένα κοινωνικά κινήματα. Θέλει εθελοντές-κορόιδα, να κάνουν τη δουλειά που θα έπρεπε να κάνει το κράτος μισθώνοντας εργάτες. Θέλει κινήματα κοινωνικά και πολιτικά ευνουχισμένα, που δρουν ως συμπλήρωμα της αστικής εξουσίας.
Π.Γ.