Ενας ακροδεξιός «βορειοηπειρώτης» εμφανίζεται ένοπλος σε αλβανικό χωριό (με κατοίκους έλληνες μειονοτικούς) και λίγο αργότερα εξοντώνεται από τις ειδικές δυνάμεις της αλβανικής αστυνομίας, κάτω από άγνωστες συνθήκες. Ενα κύμα εθνικισμού σαρώνει την Ελλάδα. Ο ακροδεξιός, θαυμαστής του εγκληματικού ΜΑΒΗ, για τον οποίο δεν ξέρουμε αν έδρασε μόνος του ή αν καθοδηγήθηκε από τους γνωστούς «κύκλους», βαφτίζεται «εθνικός ήρωας»!
Ο Τσίπρας βγάζει από την κωλότσεπη την πρόταση για συνταγματική αναθεώρηση κι αρχίζει το γαϊτανάκι με τη ΝΔ, που τη μια μέρα λέει ότι δε θα συμμετάσχει και την άλλη τα γυρίζει, δηλώνοντας ότι θα συμμετάσχει με δικές της προτάσεις στη διαδικασία. Δημιουργείται πολεμικό κλίμα και επ' αυτού του ζητήματος, που η ίδια η πολιτειακή συγκρότηση απαιτεί να προσεγγίζεται συναινετικά από τα αστικά κόμματα, καθώς κάθε αναθεωρητέα διάταξη χρειάζεται μία φορά να συγκεντρώσει τουλάχιστον 151 βουλευτικές ψήφους και άλλη μία φορά (στην επόμενη Βουλή) τουλάχιστον 180. Φλυαρούν περί «προοδευτικής μεταρρύθμισης», «δημοκρατίας», «διαφάνειας» κτλ. κτλ., ενώ στην πραγματικότητα έχουν εργαλειοποιήσει πλήρως και αυτή τη διαδικασία, εντάσσοντάς την στην προεκλογική τους στρατηγική.
Κι ενώ φλυαρούν για τις απαραίτητες συναινέσεις που απαιτεί η διαδικασία της συνταγματικής αναθεώρησης, οι ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ ετοιμάζονται να στήσουν κάλπες για να παραπέμψουν σε προανακριτική επιτροπή πέντε πρώην υπουργούς Υγείας, του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ. Τις επόμενες μέρες αναμένεται νέο ντέρμπι στο τερέν της σκανδαλολογίας.
Γύρω απ' αυτά κινείται η πολιτική ζωή. Μ' αυτά ασχολείται ο Τύπος, γι' αυτά εκδίδονται καθημερινά ανακοινώσεις από τα αστικά κόμματα. Μπάλες σανού συσκευάζονται σε φανταχτερά σελοφάν και σερβίρονται στον ελληνικό λαό, ο οποίος καλείται να τραφεί με ψεύτικους ήρωες, με εθνικιστικές κορόνες (να μην ξεχάσουμε και τα 12 μίλια των Κοτζιά-Τσίπρα και τις κραυγές για την έξοδο του Barbaros στη Μεσόγειο), με σκανδαλολογία και κόντρα-σκανδαλολογία και με συνταγματολογία μέχρις αηδίας.
Α, να μην το ξεχάσουμε. Ενα σημαντικό κομμάτι του ελληνικού λαού, οι συνταξιούχοι, καλούνται να ακουμπήσουν ένα καλό κομμάτι από το εισόδημά τους σε δικηγόρους, οι οποίοι θα τους εξασφαλίσουν -μέσα από δαιδαλώδεις δικαστικές διαδικασίες- την αναδρομική επιστροφή των δώρων, που τους τα έκοψαν το 2012. Κι όταν η υπόθεση χαθεί, μετά από μερικά χρόνια; «Χάσαμε, μπαρμπα-Μήτσο», θα είναι η απάντηση. «Μας νίκησαν υπέρτερες δυνάμεις»!
Οταν λείπει ο γάτος χορεύουν τα ποντίκια, λέει η παροιμία. Οταν δεν υπάρχει διεκδικητικό κίνημα, αναλαμβάνουν οι δικηγόροι (ορισμένοι από τους οποίους χρησιμοποιούν συντάκτες των ΜΜΕ ως παπαγαλάκια, έναντι «μαύρης» αντιμισθίας, προφανώς). Οταν το αντίπαλο δέος δε βρίσκεται στους δρόμους, δε διεκδικεί, δεν απειλεί, η αστική πολιτική κάνει… φεστιβάλ ταχυδακτυλουργικών. Μάγοι και χορεύτριες δίνουν τα ρέστα τους επί σκηνής, προσπαθώντας να εντυπωσιάσουν τους «πολίτες» και να κερδίσουν την ψήφο τους, ενώ οι παραστάσεις διαμεσολαβούνται από τα αστικά ΜΜΕ και τους δικούς τους μάγους της ασάφειας, του ψεύδους, της παραπληροφόρησης.
Δεν πρέπει να παραπονιέται κανείς γι' αυτό το χάλι. Μόνο να προσπαθεί να το αλλάξει. Δε γίνεται αλλιώς, και το ξέρουμε όλοι…
