Μετά το ΔΝΤ και την Κομισιόν, ο ΟΟΣΑ. Ο γνωστός για το ρόλο του διεθνής ιμπεριαλιστικός οργανισμός, δημοσιοποίησε την περασμένη Τετάρτη στο Παρίσι την εξαμηνιαία έκθεσή του για την παγκόσμια καπιταλιστική οικονομία. Στο σκέλος που αφορά την Ελλάδα οι εμπειρογνώμονες του ΟΟΣΑ προβλέπουν ακόμα πιο χαμηλό ρυθμό ανάπτυξης για το 2009 (-1,3%, έναντι -0,9% που πρόβλεψε πριν λίγο καιρό το ΔΝΤ) και ασθενή ανάκαμψη της τάξης του 0,3% το 2010, η οποία όμως είναι υπό αίρεση και θα επανεκτιμηθεί κατά τα επόμενα εξάμηνα. Προβλέπουν, ακόμη, έκρηξη της ανεργίας (μιλάμε για την υποεκτιμώμενη επίσημη ανεργία) στο 9,5% φέτος και στο 10,3% το 2010 (παρά την ασθενική ανάπτυξη, η ανεργία θα συνεχίσει να αυξάνεται!).
Φυσικά, ο ΟΟΣΑ ασχολείται και με τα δημόσια οικονομικά, για τα οποία προβλέπει «περαιτέρω επιδείνωση, παρά τις προσπάθειες που καταβάλλει η κυβέρνηση, καθώς η ύφεση πλήττει την οικονομική δραστηριότητα». Και τι προτείνει για τη «βιώσιμη εξυγίανσή» τους; Τα… κλασικά:
«Τον αυστηρό έλεγχο των δαπανών, τη διεύρυνση της φορολογικής βάσης, τη χαλιναγώγηση της φοροαποφυγής, ενώ ουσιαστικής σημασίας είναι οι επιπλέον μεταρρυθμίσεις στο συνταξιοδοτικό και το σύστημα υγείας».
Κοντολογίς, νέοι φόροι και νέες ανατροπές στο ασφαλιστικό σύστημα, με στόχο τη μείωση των συντάξεων και τη μείωση των δαπανών υγείας. Ποιος θα φορτωθεί αυτές τις μειώσεις; Οι συνταξιούχοι (νυν και μελλοντικοί), που πρέπει να μάθουν να ζουν με ακόμα πιο άθλιες συντάξεις, και οι εργαζόμενοι, που πρέπει να μάθουν να βάζουν βαθύτερα το χέρι στην τσέπη για να αντιμετωπίσουν τις δαπάνες υγείας.
Κάθε μέρα που περνάει, τα αντιλαϊκά και αντεργατικά «πακέτα» γίνονται πιο σκληρά. Την ώρα που γράφεται αυτό το σημείωμα, ο Καραμανλής συσκέπτεται με την «τρόικα» για να αποφασίσουν το πρώτο «πακέτο» νέων φορομπηχτικών μέτρων, ενώ τον Οκτώβρη θα ακολουθήσει το δεύτερο. Ανεξάρτητα από την κυβέρνηση, παράλληλα με τις όποιες αντιλαϊκές αποφάσεις που αυτή παίρνει, οι καπιταλιστές συνεχίζουν το δικό τους όργιο αυθαιρεσίας, με νόμιμα και παράνομα μέσα. Πετάνε κόσμο στο δρόμο χωρίς να δίνουν λογαριασμό σε κανένα, εφαρμόζουν εβδομάδα τριών ή τεσσάρων ημερών, κόβουν επιδόματα, δεν πληρώνουν υπερωρίες κ.λπ. Ο εκβιασμός της απόλυσης λειτουργεί αποτελεσματικότερα από κάθε άλλη φορά.
Και βέβαια, συνεχίζουν να ροκανίζουν κρατικό χρήμα, σε όλο και μεγαλύτερη κλίμακα. Ακόμα και τα λεφτά των ανέργων πηγαίνουν κατευθείαν στα ταμεία των επιχειρήσεων, ως «επιδότηση της εργασίας», την ίδια στιγμή που οι απολύσεις βρίσκονται στην ημερήσια διάταξη.
Ποιος μπορεί να σταματήσει αυτό το όργιο; Γνωστή η απάντηση. Η απόφαση αναζητείται.
