Στο στρατόπεδο του αντίπαλου τα πράγματα είναι καθαρά: ΝΔ και ΠΑΣΟΚ, με διαδικασίες εξπρές και αγνοώντας τις διαμαρτυρίες, προχωρούν στην αναθεώρηση του άρθρου 16 του Συντάγματος και μάλιστα με τρόπο που η επόμενη κυβέρνηση να έχει εντελώς λυμένα τα χέρια της να διαμορφώσει το νέο περιεχόμενό του στην επόμενη αναθεωρητική Βουλή.
Ενα ευρύτατο φάσμα θεσμικών δυνάμεων εκφράζει την αντίθεσή του σ’ αυτή την αναθεώρηση: οι σύγκλητοι όλων των πανεπιστημίων, τα συνδικαλιστικά όργανα των εκπαιδευτικών και των τριών βαθμίδων, τμήμα της διανόησης, το ΤΕΕ, τα κορυφαία όργανα της συνδικαλιστικής γραφειοκρατίας δημόσιου και ιδιωτικού τομέα, ισχυρά εκδοτικά συγκροτήματα.
Θα έλεγε κανείς πως το φοιτητικό κίνημα δεν θα μπορούσε να βρει καλύτερη συγκυρία για την ανάπτυξη του δικού του αγώνα. Γιατί ειδικά το φοιτητικό κίνημα; Γιατί είναι η μόνη κοινωνική συνιστώσα που υπό τις παρούσες συνθήκες μπορεί να σφραγίσει τις εξελίξεις σε θετική κατεύθυνση. Ολες οι θεσμικές δυνάμεις δε θέλουν και δε μπορούν να αναπτύξουν αγώνα με προοπτική νίκης. Και δε χρειάζεται να πάμε μακριά, αρκεί να δούμε τη στάση των διαφωνούντων του ΠΑΣΟΚ στη Βουλή, που συμπεριφέρθηκαν σαν Πόντιοι Πιλάτοι.
Αντίθετα από τις θεσμικές δυνάμεις, που πάντοτε κινούνται από ιδιοτέλεια και η στάση τους είναι πραγματιστική (διαπραγμάτευση κάνουν πάντοτε) το φοιτητικό κίνημα χαρακτηρίζεται από ανιδιοτέλεια και κινείται στη βάση αρχών, ιδανικών και οραμάτων. Θέλει να νικήσει, θέλει να ακυρώσει την αντιεκπαιδευτική μεταρρύθμιση και όχι να διαπραγματευθεί με το μέτωπο της αντίδρασης.
Είναι όμως ήδη ορατός ο κίνδυνος το φοιτητικό κίνημα να εγκλωβιστεί στην τακτική των θεσμικών δυνάμεων και να κινηθεί εκτονωτικά και όχι με απόφαση και τακτική νίκης. Να κινηθεί με την περιοδικότητα που υπαγορεύει η αντιπολιτευτική σκοπιμότητα των θεσμικών δυνάμεων (μια κινητοποίηση κάθε φορά που θα διεξάγεται μια αναθεωρητική κοινοβουλευτική διαδικασία), η οποία προδιαγράφει την αναποτελεσματικότητα και την ήττα.
Η εβδομάδα κλείνει με το σύνολο σχεδόν των τμημάτων των ΑΕΙ και ΤΕΙ υπό κατάληψη. Τη Δευτέρα και την Τρίτη θα γίνουν πάλι γενικές συνελεύσεις. Οι πιο κρίσιμες σ’ αυτή τη φάση. Το ερώτημα στο οποίο καλούνται να απαντήσουν οι φοιτητές είναι: συνέχιση του κινήματος των καταλήψεων, με προοπτική νίκης, ή μετατροπή του σε κίνημα διαμαρτυρίας που θα επανεμφανιστεί περί τα τέλη Φλεβάρη, μετά περί τα τέλη Μάρτη και τέρμα; Αν επιλεγεί η δεύτερη τακτική, τότε στα τέλη Μάρτη η αναθεώρηση του άρθρου 16 θα είναι γεγονός με την ισχυρή πλειοψηφία των 180 ψήφων. Αν επιλεγεί η τακτική της συνέχειας, η τακτική του αγώνα διάρκειας, τότε είναι βέβαιο πως οι εφιάλτες θα στοιχειώσουν τα όνειρα των ηγετών του μαύρου μετώπου και η ορμή του αγώνα θα οδηγήσει στη νίκη.