Ο πρόεδρος του ΣτΕ διακόπτει την ολομέλεια του Ανώτατου Δικαστηρίου όταν αντιλαμβάνεται ότι το κυβερνητικό σχέδιο που υπηρετεί δεν έχει πλειοψηφία – μπλέξαμε με νέο Κόλλια.
Χοντρή η κατηγορία, βαριά η προσβολή (ταύτιση με τον πρώτο πρωθυπουργό της χούντας), αλλά ο πρόεδρος του ΣτΕ έκανε σαν να μην τη διάβασε.
Δεν αρκεί να τα ανάγουμε όλα στην – όντως – σκληρή διαπραγμάτευση ή στην πολεμική των αντιπάλων. Πέρα από τους παράγοντες αυτούς, υπάρχουν ελλείμματα που είχαμε και πριν τις εκλογές που τώρα φαίνονται οι συνέπειές τους. Και υπάρχουν λάθη που και σήμερα ενδεχομένως να συνεχίζονται.
Ποιος ή ποιοι είναι αυτοί που, σύμφωνα με τον αντιπρόεδρο, συνεχίζουν τα λάθη Βαρουφάκη;
Θα ήταν λάθος η Εκκλησία να εισβάλει και πάλι στην πολιτική, όπως συνέβη την εποχή του Χριστόδουλου, χωρίς τότε να ωφεληθεί ούτε η ίδια ούτε η κοινωνία. Η εποχή της «δεξιάς του Κυρίου» έχει παρέλθει.
Οι πρωταθλητές της κωλοτούμπας τραγουδούν ακόμα.
Αντε πάλι με τις δημοσκοπήσεις. Για να τελειώνουμε. Είμαστε συνηθισμένοι να χάνουμε δημοσκοπήσεις και να κερδίζουμε εκλογές. Αντιληπτόν;
Πάλι καλά που υπάρχει και ο ψευτονταής των Σφακιών για να δίνει λίγη χουλιγκάνικη αισιοδοξία στους συριζαίους.
Στους Σοσιαλιστές κέρδισαν εκείνοι που υποστηρίζουν μια κυβέρνηση του Λαϊκού Κόμματος.
Θέλει η πουτάνα να κρυφτεί μα η χαρά δεν την αφήνει.
Ο αρχηγός του κράτους (σ.σ. ο Σαρκοζί) ήταν στην πραγματικότητα ένας εύθραυστος γόης υποταγμένος στις κατακτήσεις του, ένας ψευτόμαγκας βυθισμένος σε μια μόνιμη κατάσταση συναισθηματικής εξάρτησης.
Μπροστά στο βρόμικο παιχνίδι που παίζεται στη Γαλλία, οι δικοί μας θυμίζουν προσκοπάκια που ασκούνται στον πολιτικό πολιτισμό.
Οι ψηφοφόροι στην Αμερική βρίσκονται ενώπιον μιας δύσκολης, σχεδόν αδύνατης επιλογής. Να ψηφίσουν είτε την πολεμοχαρή Κλίντον είτε τον τρελό Τραμπ.
Ηταν ποτέ διαφορετικά στις ΗΠΑ και δεν το ξέρουμε;
