“Το κόστος στέγασης αποτελεί σήμερα το υπ’ αριθμόν ένα πρόβλημα για τα ελληνικά νοικοκυριά, καθώς μεγάλα τμήματα του πληθυσμού δαπανούν έως και το 50% – 80% του εισοδήματός τους στα ενοίκια. Αυτό το «βάρος» στερεί, ειδικά από τους νέους μας, την προοπτική να κάνουν οικογένεια ή να ονειρευτούν ένα δικό τους σπίτι, την δική τους πορεία”, τόνισε σήμερα ο Υπουργός Ανάπτυξης Τάκης Θεοδωρικάκος στην ομιλία του στο 3ο Real Estate Summit του Ομίλου Real Group. “Η Κυβέρνηση έχει προχωρήσει σε συγκεκριμένα μέτρα, αυξάνοντας την προσφορά κατοικιών με φοροαπαλλαγές και σημαντικά φορολογικά κίνητρα, βάζοντας κανόνες στις ανεξέλεγκτες βραχυχρόνιες μισθώσεις, αλλά και με επιδοτούμενα προγράμματα για προσιτή κατοικία, ειδικά στους νέους”, τόνισε ο κ. Θεοδωρικάκος… Η λύση για το στεγαστικό, όπως ανέφερε, περνάει μέσα και από τον παραγωγικό μετασχηματισμό της οικονομίας, ώστε να αυξηθεί το διαθέσιμο εισόδημα των πολιτών. “Αυτή είναι και η πεμπτουσία του νέου αναπτυξιακού νόμου που έρχεται σε διαβούλευση αυτό το μήνα…
Δελτίο Τύπου υπουργείου Ανάπτυξης
(Αν υπήρχε σχετικό ποινικό αδίκημα, θα μιλούσαμε για… παπάρες κατά συρροή. Ξεκίνησε με τη διαπίστωση του κοινότυπου, αυτού που το ξέρει όλος ο κόσμος: ένας -και βάλε- μισθός πάει στο ενοίκιο. Ακολούθησε το τεράστιο ψέμα, ότι η κυβέρνηση πήρε μέτρα για να ρίξει τα ενοίκια ή για να προσφέρει αγορά φτηνού σπιτιού. Γιατί τότε δεν πέφτουν τα νοίκια; Σιγά μην του έβαζε τέτοιο ερώτημα ο «οικοδεσπότης» Χατζηνικολάου.Κορύφωσε με την παπάρα ότι το στεγαστικό θα λυθεί με τον… παραγωγικό μετασχηματισμό της οικονομίας, που οσονούπω θα ξεκινήσει με έναν «νέο αναπτυξιακό νόμο». Κάθε υπουργός που περνάει απ’ αυτό το υπουργείο φέρνει και έναν «αναπτυξιακό» νόμο που τον διαφημίζει δεόντως. Αν έπαιρνε κανείς τοις μετρητοίς αυτά που λέει η προπαγάνδα τους, θα πίστευε ότι ο «παραγωγικός μετασχηματισμός» ολοκληρώνεται κάθε δύο με τρία χρόνια. Οταν, όμως, κάθε υπουργός εξαγγέλλει τον «παραγωγικό μετασχηματισμό», σημαίνει ότι ο προηγούμενος, της ίδιας κυβέρνησης, έλεγε ψέματα. Και μόνο αφελείς θα πίστευαν ότι δεν λέει ψέματα και αυτός. Λύση για τις εργατικές οικογένειες υπάρχει, φυσικά: να συμπεριλαμβάνονται στην αξία -επομένως και στην τιμή- της εργατικής δύναμης οι δαπάνες στέγασης. Που σημαίνει, να φτάνει το μεροκάματο ή ο μισθός να εξασφαλίζει αξιοπρεπή στέγη για την εργατική οικογένεια. Αυτό, όμως, θεωρείται… μαρξιστικός μαξιμαλισμός. «Τα βαριέμαι αυτά τα κομμουνιστικά», όπως λέει ο προκάτοχος του Θεοδωρικάκου στο υπουργείο Ανάπτυξης, αυτός που εφηύρε και το «καλάθι»… καπαμά. Ο πρώην και νυν «τσάρος» της Οικονομίας, ο σούπερμαν του νεοφιλελευθερισμού Κ. Χατζηδάκης το έλεγε ωμά, με ψυχραιμία εκδοροσφαγέα: «Εμείς θεωρούμε ότι η έλλειψη στέγης αντιμετωπίζεται με παραγωγή στέγης και όχι με περιορισμούς που οδηγούν τελικά σε περαιτέρω όξυνση του προβλήματος. Αρνηθήκαμε να θεσπίσουμε διοικητικά μέτρα, πλαφόν, αναγκαστικές παρατάσεις και ενοικιοστάσια περασμένων δεκαετιών που δεν επιτρέπουν να λειτουργήσει η αγορά και να υπάρξει ουσιαστική αντιμετώπιση των προβλημάτων». Αν θέλετε μια ολοκληρωμένη προσέγγιση του θέματος, διαβάστε: Η ανατροπή του καπιταλισμού προϋπόθεση για τη λύση του ζητήματος της κατοικίας)
