♦ «Στηρίζουμε τα καταστήματα της γειτονιάς μας – Γιατί αυτό που έχουμε είναι ο ένας τον άλλον» γράφει το πανό του ΣΥΡΙΖΑ στην πλατεία Αγίου Θεράποντα στην Κάτω Τούμπα (Θεσσαλονίκη). Να είχε κρεμάσει το πανό ο τοπικός εμπορικός σύλλογος, θα το καταλαβαίναμε, αλλά ένα πολιτικό κόμμα και δη «αριστερό»; Είναι η στρατηγική της επαναπροσέγγισης της «μεσαίας τάξης», που επισήμως έχει διακηρύξει ο ΣΥΡΙΖΑ. Το 2010-15 κορόιδεψαν τα μεσαία στρώματα, τάζοντάς τους «σεισάχθειες», διαγραφές δανείων και χρεών προς το δημόσιο και τα ασφαλιστικά ταμεία και άλλα τέτοια ηχηρά. Οταν αυτά τα στρώματα, που δε διακρίνονται για την πολιτική τους σταθερότητα, διαπίστωσαν ότι τέσσερα χρόνια ΣΥΡΙΖΑ δεν έφεραν καμιά αλλαγή, παρά μόνο νέο μνημόνιο, νέα χαράτσια, νέα χρέη, στράφηκαν οργισμένα προς τον «εκσυγχρονιστή» Κούλη που τους υποσχόταν ανάπτυξη. Οχι πως πείστηκαν ότι έρχεται κάποια ορμητική ανάπτυξη, αλλά τον Τσίπρα δεν ήθελαν ούτε να τον ακούσουν. Συμπεριφέρονταν σαν απατημένες ερωμένες. Γι' αυτό γίνεται η προσπάθεια ακόμα και σ' αυτό το επίπεδο. Προσπαθούν να δείξουν ότι αυτοί νοιάζονται για τους μαγαζάτορες. Αν βέβαια οι μαγαζάτορες απολύσουν εργαζόμενους, αυτοί θα δείξουν κατανόηση: τι να έκανε ο άνθρωπος, δεν έβγαινε…
♦ Υπάρχουν και οι… κολλημένοι. Που επιμένουν να προβάλλουν αιτήματα ταξικά. Για το προλεταριάτο και τη φτωχολογιά και όχι για τη «μεσαία τάξη», που την ξεβολεύει η καπιταλιστική ύφεση και πρέπει να βάλει χέρι στα μετρητά που έχει παρκαρισμένα στις τράπεζες. Που επιμένουν να χρησιμοποιούν… παρωχημένες λέξεις, όπως «κεφάλαιο», αρνούμενοι να διακρίνουν την… «υγιή επιχειρηματικότητα» και την… προοδευτική δυναμική που αυτή εκφράζει. (Εξω από νοσοκομείο της Θεσσαλονίκης είναι αναρτημένο το πανό).
♦ Κοιτάξτε τους προσεκτικά έναν προς έναν και μία προς μία: ούτε ένας «σκούρος» ανάμεσά τους. Αφροαμερικανός ή Λατίνος ή μιγάς. Ολοι τους πρότυπα της «λευκής και θρησκευόμενης Αμερικής». Αν κρίνουμε από το θηριώδες φορτηγάκι, η φωτογραφία πρέπει να έχει τραβηχτεί σε κάποια αγροτική περιοχή των ΗΠΑ. Απ' αυτές όπου βασιλεύει ο ρατσισμός, ο θρησκευτικός σκοταδισμός, το «ο θάνατός σου η ζωή μου», απ' αυτές όπου κάθε σπίτι έχει την αμερικάνικη σημαία στη στέγη ή στην αυλή κι ένα παιδί στους «μαρίνς».