♦ Στην πλατεία Ολγας στην Πάτρα έχει αναρτηθεί το πανό αλληλεγγύης στον απεργό πείνας Δημήτρη Κουφοντίνα. Παράταιρο μέσα στην προεκλογική ατμόσφαιρα, καίριο ως προς το πολιτικό του μήνυμα. Αλλοι επιδεικνύουν την επιλεκτική ευαισθησία τους ως προς τα δικαιώματα, άλλοι μένουν συνεπείς σε έννοιες όπως αλληλεγγύη, αξιοπρέπεια, αγωνιστική περηφάνεια.
♦ Κορυφαίος δημαγωγός και κορυφαίος ηθοποιός. Ο Πούτιν πήρε το πιο θλιμμένο ύφος του και κρατώντας ένα πλακάτ με τη φωτογραφία του πατέρα του, βετεράνου του Μεγάλου Πατριωτικού Πολέμου, συμμετείχε (ίσα-ίσα για να τον δουν και για να βγουν οι απαραίτητες φωτογραφίες) στην πορεία του Συντάγματος των Αθανάτων. Πορεία που κάνουν οι συγγενείς όσων πήραν μέρος στην αντιφασιστική εποποιία του 1941-45. Μ' αυτόν τον τρόπο, ο ηγέτης της ιμπεριαλιστικής Ρωσίας, προσπαθεί να εντάξει στο εθνικό αφήγημα εκείνη την εποποιία, που έγινε υπό την καθοδήγηση του ΚΚΣΕ και του ηγέτη του Ιωσήφ Βησσαριόνοβιτς Στάλιν.
♦ Nάτη και η προεκλογική «Εποχή». Με στιλ, βέβαια, όχι με κραυγαλαίους τίτλους τύπου «Documento» και «ΕφΣυν». Ανακάλυψε το «φάντασμα των πολλών» να πλανιέται πάνω από τη Βουλή! Το κάλεσε, φυσικά, ο Τσίπρας και, θέλοντας και μη, ακολούθησε και ο Μητσοτάκης, που άλλα είχε στο νου του. Ο Τσίπρας που ξεδιπλώνει την κυβερνητική προεκλογική τακτική «στο ευνοϊκό για την κυβέρνηση πεδίο της οικονομίας και της σταδιακής αποκατάστασης των απωλειών που υπέστησαν οι πολλοί στη δεκαετία της κρίσης». Μια δύσκολη δεκαετία ήταν, ρε παιδιά. Στο χέρι μας είναι να βγούμε οριστικά απ' αυτή. Φτάνει να ψηφίσουμε ΣΥΡΙΖΑ (και να βάλουμε σταυρό στον Λάμπρου, εκλεκτό στέλεχος της ομάδας των 53+ και της «Εποχής». Να μιλήσουμε για… βρεμένη σανίδα;
♦ Σ’ αγαπώ μικιό μου (σύνθημα στην εθνική Ηρακλείου-Αγίου Νικολάου)
Να γελάσει και λίγο το χειλάκι μας, γιατί πολλή μαυρίλα έχει πλακώσει. Ο καψούρης κρητικός δεν καταλαβαίνει από τσιπραίικες υποσχέσεις για τον περιβόητο ΒΟΑΚ. Αυτός έχει τον νταλκά του και τον έγραψε φαρδύ-πλατύ, στο τοπικό ιδίωμα. Και θα το ξαναγράψει, ας είναι να πληρώσει και διόδια…
