♦ Η υπόθεση του συναδέλφου τους για την οποία κινητοποιούνται οι βιβλιοϋπάλληλοι της Αθήνας (στη φωτογραφία: πανό έξω από το λαμπερί Public του Συντάγματος) έχει ως εξής:
Εργαζόμενος, μετά από μια τετραετία εξαντλητικής δουλειάς, απαράδεκτων συνθηκών εργασίας και συνεχών παραβιάσεων του ωράριου, αποχώρησε και ζήτησε τα δεδουλευμένα του. Ανάμεσα σ' αυτά και 300 ώρες υπερωρίας. Του είπαν ότι θα του τα πληρώσουν σε χρήμα (όπως υποχρεούνται) ή… σε διατακτικές (κουπόνια, δηλαδή, για αγορές από σούπερ μάρκετ)! Ο εργάτης απαίτησε να πληρωθεί σε χρήμα. Τον «έγραψαν» κανονικά. Ετσι, έκανε καταγγελία στο σωματείο του και στην Επιθεώρηση Εργασίας. Το σωματείο επικοινώνησε με τον προσωπάρχη της εταιρίας, ο οποίος δε γνώριζε τίποτα (έτσι είπε) και δεσμεύτηκε «να κοιτάξει το θέμα». Εκτοτε, εξαφανίστηκαν όλοι και οι προσπάθειες επικοινωνίας του σωματείου συνάντησαν «σιγή ασυρμάτου».
Πήγαν στη γνωστή διαδικασία της τριμερούς στην Επιθεώρηση Εργασίας. Η εταιρία παρουσίασε βιβλίο υπερωριών, ισχυριζόμενη ότι δε χρωστάει στον εργάτη της ούτε μισό ευρώ. Διαπιστώθηκε, όμως, ότι οι υπογραφές στο βιβλίο δεν ήταν του εργαζόμενου! Κι ενώ οι υπεύθυνοι της Επιθεώρησης έπρεπε να σχηματίσουν αμέσως δικογραφία και να τη στείλουν στον εισαγγελέα (η πλαστογραφία είναι ποινικό αδίκημα, ως γνωστόν), επέμεναν στο ρόλο των… κυανόκρανων.
Κανένας, βέβαια, δε θα είχε αντίρρηση να κλείσει εκεί το θέμα, φτάνει όμως να πληρωνόταν ο εργάτης. Η εταιρία, θορυβημένη από την αποκάλυψη της πλαστογραφίας, προσπάθησε να εκβιάσει τον εργάτη. «Θα σου δώσουμε 700 ευρώ, όχι γιατί στα χρωστάμε, αλλά επειδή είσαι… καλό παιδί. Εσύ θα υπογράψεις ότι δε σου χρωστάμε τίποτα και θα αποσύρεις την καταγγελία στην Επιθεώρηση Εργασίας»! Διαβάστε το ιδιωτικό συμφωνητικό που του έστειλαν να υπογράψει, όπως το δημοσιοποίησε το σωματείο:
«Παρά το γεγονός ότι δεν πραγματοποιήθηκαν οι φερόμενες υπερωρίες, η Εταιρία επιθυμεί να καταβάλει εξ’ ελευθεριότητας στον Πρώην Εργαζόμενο και προς τερματισμό οποιασδήποτε ατέρμονης διένεξης μαζί του το ποσό των Επτακοσίων Ευρώ (700€) […] η Εταιρία δεν αποδέχεται τον ισχυρισμό του πρώην Εργαζομένου σχετικά με την οφειλή δήθεν υπερωριών […] λαμβάνοντας υπόψη την εν γένει συνολική συμπεριφορά του πρώην Εργαζομένου κατά τη διάρκεια της εργασιακής του απασχόλησης στην Εταιρία, αναλαμβάνει να του καταβάλει καλή τη πίστη και εξ ελευθεριότητας το ποσό των Επτακοσίων Ευρώ (700€) ως αναγνώριση της εν γένει προσφοράς του. […] υπό την αναβλητική αίρεση ότι ο πρώην Εργαζόμενος θα παραιτηθεί από και θα αποσύρει, ευθύς αμέσως μετά την υπογραφή του παρόντος (ήτοι εντός μίας εργάσιμης ημέρας), την προαναφερθείσα υπ’ αριθμ. 749/2018 καταγγελία που έχει υποβάλει ενώπιον του Σ.Ε.Π.Ε.»!
Σημειώνει το σωματείο: «Ο λόγος που η εταιρία επιχειρεί να κλείσει τη διαφορά με καταβολή του (ασήμαντου γι’ αυτήν) ποσού των 700 ευρώ ως δήθεν αναγνώριση της προσφοράς του συναδέλφου και όχι έναντι των υπερωριών του, είναι επειδή φοβάται να μην βγει στην επιφάνεια η πάγια τακτική -ιδιαίτερα στις αποθήκες- της μη καταγραφής των υπερωριών και της μη πληρωμής τους, πράγμα το οποίο γίνεται με πρακτικές γενικευμένης καταστρατήγησης της εργασιακής νομοθεσίας. (…) Η αποδοχή ότι ακολουθούνται τέτοιες πρακτικές σε οποιαδήποτε κατάστημα θα αφαιρούσε το “φύλλο συκής” της “σύγχρονης λειτουργικής ελληνικής επιχείρησης”, με το οποίο η εταιρεία προσπαθεί να καλύψει την πραγματική συμπεριφορά της απέναντι στους εργαζόμενούς της (χαμηλοί μισθοί, εξαντλητική εργασία, απαράδεκτες συμβάσεις…)».
Εμείς, πέρα από την καταγγελία και την έκφραση της αλληλεγγύης μας στον εργαζόμενο και το σωματείο του, σημειώνουμε ότι αυτές οι προκλητικές αυθαιρεσίες συντελούνται μπροστά στα αδιάφορα μάτια της κυβέρνησης που επαγγέλλεται την «επανακατάκτηση της εργασίας».
