♦ Κατακόκκινο το βιβλιαράκι, για να παραπέμπει -μαζί με την πόζα- στην Πολιτιστική Επανάσταση του Μάο Τσε Τουνγκ. Ο… επαναστάτης με τη γραβάτα και το άψογο γιάπικο στιλ είναι πράγματι γιάπης. Ονομάζεται Δημήτρης Τζιώτης και διεκδικεί την ηγεσία του νέου κόμματος της Κεντροαριστεράς. Εχει ελπίδες; Σίγουρα όχι. Εχει όμως λεφτά και επιχειρηματική πονηριά. «Πουλάει» τον εαυτό του σε μια ευρεία πελατεία και όχι στη λεγόμενη Κεντροαριστερά. Αυτή είναι η δουλειά του. Επικοινωνιολόγος, δηλαδή πωλητής φουμάρων. Υπ' αυτή την ιδιότητά του έχει διατρέξει σχεδόν όλο το πολιτικό φάσμα. Από την οικογένεια Παπανδρέου στον Αβραμόπουλο και στην Ολγα Κεφαλογιάννη. Και μετά υπεύθυνος της εκλογικής καμπάνιας του ΣΥΡΙΖΑ. Οι οβιδιακές μεταμορφώσεις του δεν αποτελούν πρόβλημα για τον ίδιο. Είναι επάγγελμα. Κάπως πρέπει να συντηρήσει και την «Πόρσε». Οπως δείχνει η πορεία του, αυτές οι οβιδιακές μεταμορφώσεις δεν αποτελούν πρόβλημα ούτε για τους πολιτικούς χώρους με τους οποίους έχει συνεργαστεί. Αλλωστε, επαγγελματίες είναι κι αυτοί.
♦ Πρόκειται περί θράσους. Απύθμενου θράσους. Το κομματικό ραδιόφωνο του ΣΥΡΙΖΑ κάνει καμπάνια οικονομικής ενίσχυσης. Ανήκει στο κυβερνητικό κόμμα. Που παίρνει παχυλότατη κρατική επιχορήγηση. Που έχει 144 βουλευτές, ο καθένας από τους οποίους παίρνει ένα σκασμό λεφτά, ενώ έχει και συνεργάτες που τους πληρώνει το ελληνικό κράτος. Που έχει δεκάδες στελέχη σε κρατικές επιχειρήσεις και οργανισμούς, που επίσης παίρνουν ένα σκασμό λεφτά παριστάνοντας τους τεχνοκράτες. Κι αυτοί ζητούν λεφτά από τον κόσμο, έχοντας αφήσει απλήρωτους εργαζόμενους, που ξαναέκαναν απεργία. «Οι επιχειρήσεις λιμοκτονούν, οι επιχειρηματίες ευημερούν» είχε πει κάποτε ένας αστός πολιτικός. Τα κόμματα εξουσίας και τα στελέχη τους ευημερούν, τα Μέσα που έχουν στην ιδιοκτησία τους λιμοκτονούν, μπορούμε να πούμε σήμερα. Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν πρωτοτυπεί. Τα ίδια είχε κάνει παλιότερα και το ΠΑΣΟΚ, εγκαταλείποντας τα κομματικά του Μέσα στην τύχη τους (και τον κόσμο απλήρωτο), έχοντας εξασφαλίσει τη στήριξη από τα Μέσα των «βαρόνων της ενημέρωσης». Δεν ξέρουμε πόσοι θα ανταποκριθούν στην καμπάνια για οικονομική στήριξη του συριζοραδιοφώνου, θεωρώντας ότι είναι «δικό τους». Εχουμε την υποψία, όμως, πως οι «σιτιζόμενοι στο πρυτανείο» δε θα το κάνουν (ή θα περιοριστούν σε τίποτα γελοία ποσά, έτσι για ξεκάρφωμα και για να διατηρήσουν την πρόσβαση). Αν βρεθούν αφελείς που θα συμμετάσχουν, δικό τους το πρόβλημα.