![](/wp-content/uploads/2020/08/1828/content_commonality.png)
♦ Η χαμένη τιμή (λέμε τώρα) του ΣΥΡΙΖΑ. 'Η μήπως η χαμένη τιμή (ξανά λέμε τώρα) της φράξιας των 53+; Μάλλον και τα δύο. Η ομάδα του Μαξίμου απαίτησε και η φράξια των 53+ κατέβασε από την ιστοσελίδα της (commonality.gr) άρθρο της κυρίας Κατέ Καζάντη με τίτλο «Ηταν ο Ανδρέας τροτσκιστής;». Υποτίθεται πως η σκιά που αμαύρωνε το ολόφωτο σκηνικό που ετοίμαζαν για την άνοδο του Τσίπρα στη Θεσσαλονίκη εξαφανίστηκε. Μάλλον, όμως, χειρότερα τα έκαναν τα πράγματα. Ρεζιλεύτηκαν σε όλα τα επίπεδα. Η κυρία Καζάντη «την είπε» ευθέως στον Τσίπρα: «Για τα κόμματα της ριζοσπαστικής Αριστεράς, το ΠΑΣΟΚ του Ανδρέα, με όλα τα ρηξικέλευθά του, ήταν μια όλως άλλη, ενίοτε και αντιθετική, περίπτωση. Επί της ουσίας, στην άλλη μεριά του ποταμού». Νομίζουμε, όμως, ότι περισσότερο ενόχλησε μια άλλη αναφορά της: «Αλλά σε άλλα ο Α. Παπανδρέου μετέτρεψε το κρασί του σε σκέτο, γάργαρο νεράκι. Στις σχέσεις κράτους – εκκλησίας, επί παραδείγματι. Στην περιβόητη κρίση του 1987, με επίδικο τον “νόμο Τρίτση“ για την εκκλησιαστική και μοναστηριακή περιουσία, ο Α. Παπανδρέου οπισθοχώρησε ιδεολογικά και πρακτικά. Και έχασε. Ενώ ο νόμος υπερψηφίστηκε –μαζί με ΚΚΕ και ΚΚΕεσωτ-, όχι μονάχα δεν εφαρμόστηκε ποτέ αλλά εν τέλει τη μεγάλη νίκη την κατήγαγε ο τότε αρχιεπίσκοπος Σεραφείμ. Ο Τρίτσης παραιτήθηκε, ενώ στο υπουργείο Παιδείας τον διαδέχτηκε ο Γιώργος Α. Παπανδρέου. Ο δε νόμος Τρίτση παραμένει φάντασμα, καθώς ακόμη δεν έχει εφαρμοστεί». Βάλτε στη θέση του ονόματος Παπανδρέου το όνομα Τσίπρας, στη θέση του Τρίτση τον Φίλη και στη θέση του Σεραφείμ τον Ιερώνυμο, και θα καταλάβετε ότι η κυρία Καζάντη έξυσε πληγές. Οχι μόνο του Τσίπρα, αλλά και των συντρόφων της φράξιας των 53+ που αποτελούν επίλεκτα μέλη της κυβέρνησης. Γι' αυτό και ο διαδικτυακός τοίχος που φιλοξενούσε το άρθρο της σβήστηκε επειγόντως με άσπρη μπογιά.
![](/wp-content/uploads/2020/08/1827/content_ch_h_m_z_p_v_k_v_e.png)
♦ Είναι γνωστό τι συνέβη κάθε φορά που μνημονιακή κυβέρνηση βρέθηκε «στα χαρακώματα» με την τρόικα. Νέα αντεργατικά και αντιλαϊκά μέτρα ήρθαν να βαθύνουν τη μνημονιακή πολιτική. Επομένως, η απάντηση στο ψευδολόγο (ψευδολόγο γιατί καμιά μάχη χαρακωμάτων δεν πρόκειται να δοθεί) δημοσίευμα της φιλοκυβερνητικής ΕφΣυν δεν μπορεί να είναι άλλο εκτός από το γνωστό: προσέξτε να μη σκίσετε τα καλσόν…
♦ Γήπεδο στηρίζουμε κι ανάλογα ψηφίζουμε – ΑΕΚ (σύνθημα με κίτρινο σπρέι σε ΚΑΦΑΟ στο Περιστέρι)
Το ξεθώριασμα του χρώματος δείχνει ότι το σύνθημα είναι παλιό. Πριν από τις τελευταίες εκλογές. Και βέβαια, διαψεύστηκε. Ο ΣΥΡΙΖΑ που εμφανιζόταν τότε ως αντίθετος στο γήπεδο Μελισσανίδη, κέρδισε κατά κράτος εκείνους που εμφανίζονταν ως φανατικοί υποστηρικτές του. Για να μην μιλήσουμε για τη Δούρου (που την έβριζαν εν χορώ – τώρα την υμνούν, βέβαια) και τον Βασιλόπουλο, που του έστησαν μέχρι και αντισυγκέντρωση. Τι μένει, πέρα από τις αυταπάτες περί επηρεασμού των πολιτικών εξελίξεων; Η κοινωνική κατάντια.