![](/wp-content/uploads/2020/08/1247/content_sinthimata2.jpg)
♦ Το είδαμε κι αυτό. Το γνωστό σύνθημα-προμετωπίδα του Ανφιλντ, το τραγούδι των οπαδών της Λίβερπουλ, στην υπηρεσία της προπαγάνδας του Ερντογάν (το RTE είναι τα αρχικά Recep Tagip Erdogan). Λίγο καιρό μετά το πραξικόπημα-οπερέτα και καθώς οι εκκαθαρίσεις στον κρατικό μηχανισμό συνεχίζονται, γίνεται σαφές ότι στην Τουρκία δεν υπάρχει χώρος για άλλον αστό πολιτικό εκτός από τον νεοοθωμανό σουλτάνο Ερντογάν. Υπάρχουν σίγουρα και αυθόρμητες εκδηλώσεις οπαδών του, στην πλειοψηφία τους όμως πρόκειται για εκδηλώσεις που εντάσσονται σ' ένα γιγάντιο σχέδιο προπαγάνδας.
![](/wp-content/uploads/2020/08/1248/content_sinthimata_1.jpg)
♦ Θέλουμε δημοκρατία, όχι χαλιφάτο του Γκιουλέν γράφει το πλακάτ στα χέρια του οπαδού του Ερντογάν. Ειρωνεία. Δεν ξέρουμε αν ο Γκιουλέν είχε σκοπό να φτιάξει χαλιφάτο (πολύ αμφιβάλλουμε), ξέρουμε όμως ότι ο Ερντογάν στήνει σουλτανάτο.
![](/wp-content/uploads/2020/08/1249/content_ompama-clinton.jpg)
♦ Δεν πρόκειται για γιγαντοαφίσα, πρόκειται όμως για κατασκευασμένη για τις ανάγκες των τηλεοπτικών πλάνων εικόνα, οπότε η στήλη -με λίγη ελευθεριότητα πρέπει να παραδεχτούμε- αποφάσισε να την εντάξει στην ύλη της. Σπουδαίοι ηθοποιοί του Χόλιγουντ θα χρειάζονταν πολλές πρόβες για να μπορέσουν να πετύχουν αυτή τη στάση, δυο ανθρώπων που αγκαλιάζονται με κλειστά τα μάτια και στα βουβά τους πρόσωπα αποτυπώνεται στοργή, αγάπη, σεβασμός, εκτίμηση, εμπιστοσύνη. Επειδή Ομπάμα και Κλίντον δεν τρέφουν τα καλύτερα αισθήματα ο ένας για την άλλη και αντιστρόφως (συγκρούστηκαν για το χρίσμα το 2007-8, κέρδισε ο Ομπάμα και στη συνέχεια μετά βίας την έκανε υπουργό Εξωτερικών – όχι αντιπρόεδρο), επομένως δεν μπορεί να τους βγήκε αυθόρμητα η φωτογραφία. Είναι προϊόν προβών, του καθενός χωριστά και των δύο μαζί. Οι ίματζ μέικερ σχεδίασαν μέχρι την τελευταία λεπτομέρεια: πώς θα περπατήσουν, πώς θα αγκαλιαστούν, πότε θα κλείσουν τα μάτια, πότε θα τα ανοίξουν, τι θα πει ο καθένας, πώς θα αντιδράσει ο άλλος. Διαφορετικές κάμερες καταγράφουν τα πάντα και «χρυσοδάκτυλοι» τηλεσκηνοθέτες κάνουν το μοντάζ «στον αέρα». Δεν βγαίνεις πρόεδρος στις ΗΠΑ αν -εκτός των άλλων- δεν είσαι και σπουδαίος ηθοποιός. Δεν έχει σημασία ο ρόλος (μπορεί να παίζεις ακόμα και τον βλάκα, όπως ο Μπους ο νεότερος), σημασία έχει να τον παίζεις καλά και να πείθεις.