♦ Συνεχίζουμε! Στους δρόμους της εξέγερσης για την Αντικαπιταλιστική Ανατροπή! – Εκδήλωση-συνέλευση Σάββατο 16 Ιούλη 7μμ Πεδίον Αρεως – ΑΝΤΑΡΣΥΑ (αφίσα)
Μια μικρή απορία: σε ποιας ακριβώς εξέγερσης τους δρόμους βάδισε η ΑΝΤΑΡΣΥΑ και συνεχίζει; Σ’ αυτούς της πλατείας Συντάγματος; Γιατί δεν το λέτε απλά, ρε παιδιά; Επειδή είναι έντονη η φιλολογία για εκλογές το φθινόπωρο, πρέπει να βρισκόμαστε σε επιφυλακή, για να ξαμολυθούμε αμέσως να μαζέψουμε ψήφους. Αυτή τη φορά, μάλιστα, το μέλλον μας χαμογελά, γιατί όλα τα γκάλοπ δείχνουν μεγάλη διασπορά στις ψήφους. Αν αυτό μείνει μέχρι το τέλος, μπορεί να χαμογελάσουμε. Εντάξει, Βουλή δεν θα μπούμε, αλλά θα μπορούμε να επισείουμε ως γέρας μερικές δεκάδες χιλιάδες ψήφους. Λάφυρο από την «πλατεία».
♦ Aντίσταση – Χωρίς προβοκατόρικες κουκούλες (πανό)
Το μεγάλο πανό είναι στημένο στην πλατεία Συντάγματος. Εκεί που γίνονται οι συνελεύσεις. Εκεί που απαγορευόταν να μπει το πανό που έγραφε «αριστερά στην πλατεία». Το συγκεκριμένο περιλαμβάνει μια ζωγραφιά της συμφοράς. Ο λόφος της Ακρόπολης με τον Παρθενώνα, κάποιος κατεβάζει την αμερικάνικη σημαία και ανεβάζει την ελληνική, ένας αρχαίος ναός πάνω στον οποίο γράφει «εθνική ανεξαρτησία», μια πορεία που μεταφέρει ένα πανό που γράφει «ΜΑΤ μεταβολή – “ντου” στη Βουλή», ένας άλλος ανεβάζει την ελληνική σημαία στη Βουλή, τέτοια πράγματα. Δίπλα του φιγουράρει το άλλο πανό, αυτό που δείχνει μια φιγούρα με το μισό κεφάλι σε κράνος ΜΑΤατζή και το άλλο μισό σε κουκούλα διαδηλωτή, με γκλομπ στο ένα χέρι και μολότοφ στο άλλο. Αθλια η εικαστική παρέμβαση μεν, εξόχως εύγλωττη δε. Χωρίς καμιά ενόχληση από τους «αμεσοδημοκράτες» της πλατείας. Προφανώς, αυτή η εικαστική και πολιτική βαρβαρότητα εκφράζει τις μύχιες σκέψεις περισσότερων.
♦ Αφήστε μας να ζήσουμε γιατί θα σας… (ανυπόγραφο σύνθημα με σπρέι σε τοίχο της Θεσσαλονίκης)
Ευγενής ο συνθηματογράφος, τήρησε τους κανόνες της ευγένειας. Πάλι καλά που δεν έβαλε και ένα «μπιπ» στο τέλος. Αρκούντως συντηρητική η χρωματιστή κραυγή του, όμως. Σαν να διεκδικεί αυτό που υπήρχε μέχρι πρότινος. Μα ήταν ζωή αυτή; Γιατί να μπερδεύουμε την επιβίωση με τη ζωή; Και η απειλή σαν ψόφια διαβάζεται. Ειδικά με τη χρήση του μέλλοντα χρόνου.
♦ Τεμπέληδες είναι οι ψηφοφόροι – Α (σύνθημα με μαρκαδόρο στο αμφιθέατρο Γκίνη του Πολυτεχνείου)
Οταν η αναρχική αμφισβήτηση (ξανα)βρίσκει το καυστικό και ευθύβολο χιούμορ της. Ναι, είναι τεμπέληδες οι ψηφοφόροι. Οχι με την έννοια που οι Ελληνες χαρακτηριστήκαμε συλλήβδην τεμπέληδες από τη φαιά βορειοευρωπαϊκή προπαγάνδα. Με την έννοια της ανάθεσης σε άλλους να τους εκπροσωπούν και ν’ αποφασίζουν για λογαριασμό τους. Δεν μιλάμε για την αντιπροσωπευτικότητα γενικά, που σε κάθε περίπτωση θα υπάρξει. Μιλάμε για την αστική αντιπροσωπευτικότητα. Αυτή που καταλήγει στη λειτουργία ενός κοινοβουλευτικού συστήματος που βιάζει τους εκλογείς-ψηφοφόρους.
