♦ Οργανωμένη λαϊκή ανυπακοή – Καμιά αύξηση στα εισιτήρια – Δωρεάν εισιτήρια για όλους το πρωί – ΠΑΜΕ (πανό στο σταθμό Αττική του Μετρό)
Ποιος μπορεί να διαφωνήσει με αιτήματα για καμιά αύξηση στα εισιτήρια και δωρεάν μεταφορά το πρωί; (Και το βράδυ, βέβαια, που ο κόσμος γυρίζει από τη δουλειά). Εκείνη η οργανωμένη λαϊκή ανυπακοή, όμως, με τα άρητα συμφραζόμενά της, μας κάθεται στο στομάχι. Το οργανωμένο παραπέμπει, προφανώς, στον Περισσό και τις διάφορες εκφάνσεις του. Οι οποίες πώς ακριβώς εννοούν την ανυπακοή; Να βγαίνουν μια φορά κάθε μερικούς μήνες, να κάνουν ένα σόου και μετά να φεύγουν. Χρόνια τώρα το κάνουν στις πλαζ, το έχουν κάνει στα διόδια, το έκαναν και για μια μέρα στο Μετρό. Πάνε, στήνονται, ανοίγουν τις πόρτες, περνάει ο κόσμος τζάμπα, βλέπει τα παραταγμένα λάβαρα του Περισσού και μετά αυτοί μεν αποχωρούν, οι δε επόμενοι πληρώνουν κανονικά εισιτήριο. Γι’ αυτό και ουδέποτε ενοχλήθηκαν οι καπιταλιστές που εκμεταλλεύονται τις πλαζ ή τα διόδια. Εντάξει, θα ‘ρθουν, θα καθήσουν για καναδυό ώρες και μετά θα φύγουν, μικρό το κακό, είναι η σκέψη που επικρατεί στους καπιταλιστές, οι οποίοι ουδέποτε κινήθηκαν δικαστικά κατά του Περισσού. Αντίθετα, στην περίπτωση των διοδίων είδαμε ένα κίνημα «ανοργάνωτο», σύμφωνα με τα μέτρα και σταθμά του Περισσού, το οποίο κατάφερε να ανδρωθεί. Απλοί άνθρωποι περνούν από τα διόδια και δεν πληρώνουν. Μέρα με τη μέρα, δε, γίνονται ολοένα και πιο πολλοί. Κι επειδή αυτό μεταβλήθηκε ήδη σ’ ένα μικρό κίνημα ανυπακοής, ακαθοδήγητο από Περισσούς και σία, το σύστημα θορυβήθηκε. Εθεσε το ερώτημα: τι θα γίνει αν σταματήσουν όλοι να πληρώνουν; Τα λεφτά που θα χαθούν θα είναι πάρα πολλά. Ο Ρέππας άρχισε τις κραυγές περί τζαμπατζήδων, οι εταιρίες άρχισαν να κάνουν μηνύσεις και οι εισαγγελείς να τις «γεμίζουν» με αδικήματα (ούτε φόνο να είχαν κάνει οι άνθρωποι που δεν πλήρωσαν στα διόδια), ενώ η κυβέρνηση ανήγγειλε ότι θα φέρει ειδική νομοθετική ρύθμιση. Σ’ αυτό το αυθόρμητο κίνημα η φυλλάδα του Περισσού δεν έχει αφιερώσει ούτε μια γραμμή. Κι ας είναι ένα κίνημα που έχει φέρει αποτελέσματα, εν αντιθέσει προς τα δικά τους πολιτικά σόου, τα οποία από άποψη αποτελεσματικότητας θυμίζουν τη… λαϊκή επανάσταση της Παπαρήγα, στη διάρκεια της οποίας… δεν θα σπάσει ούτε ένα τζάμι!
♦ Μικροαστοί, κερνάμε μπουκάλι απόψε (σύνθημα στο ΕΜΠ, με υπογραφή αστέρι)
Κρύο το λογοπαίγνιο. Πολύ κρύο. Ξέρετε γιατί; Γιατί οι μικροαστοί της (αναγκαστικής ή κατ’ επιλογήν) αεργίας τα βάζουν με τους μικροαστούς της εργασίας. Να κάνουμε όσες συζητήσεις θέλετε περί του μικροαστισμού και της θέσης του στον καπιταλιστικό καταμερισμό της εργασίας. Οχι, όμως, και να καθίστανται κύριος εχθρός οι μικροαστοί, επειδή αυτοί ζουν δίπλα μας, τους βλέπουμε, συγχρωτιζόμαστε μαζί τους, εν αντιθέσει προς τους αστούς οι οποίοι βρίσκονται τόσο μακριά μας.
♦ Ψήφισε Αλί Μπαμπά – Εχει μόνο 40 κλέφτες – A (σύνθημα με σπρέι σε τοίχο)
Εξυπνο…
