♦ Οι φυλακισμένοι του ΔΝΤ δεν ψηφίζουν τους δεσμοφύλακές τους (πλακάτ)
Το πλακάτι κρατούσε ο γνωστός Μητσάρας. Δεν το έδειξε, όμως, καμιά τηλεόραση. Διότι ο λόγος του Μητσάρα τσάκιζε κόκαλα. Με λιγότερες από δέκα λέξεις είπε την ουσία μ’ ένα σύνθημα που θα το ζήλευαν οι επαγγελματίες της «επικοινωνίας». Τελικά, ποιοι είναι οι γραφικοί στην κοινωνία μας; Οι άκακοι Μητσάρες ή οι επαγγελματίες της προπαγάνδας και τ’ αφεντικά τους;
♦ Διάλογος για την παιδεία; Δακρυγόνο μου μυρίζει (αφίσα)
Το ανυπόγραφο αφισάκι έχει ένα δακρυγόνο, απ’ αυτά που μοιάζουν με χειροβομβίδες, δεμένο με κορδέλα και φιογκάκι. Χρειάζεται σχόλιο;
♦ Μια κοινωνία μέσα στην κοινωνία – Ευτοπικό διήμερο – 23-24 Οκτώβρη στη Νομική σχολή – Σάββατο 6μμ: Μια κοινωνία μέσα στην κοινωνία, ομιλητής Andrea Papi – Κυριακή 6μμ: Τοπικότητα, κοινωνικοί αγώνες και το ελευθεριακό πρόταγμα σήμερα, εισήγηση: ομάδα ελευθεριακών κομμουνιστών – περιοδικό Ευτοπία – ομάδα ελευθεριακών κομμουνιστών (αφίσα)
Η αφίσα παραθέτει και ένα εκτενές απόσπασμα από έργο του εισηγητή της πρώτης μέρας, που αξίζει να παραθέσουμε, για να μπού-με στο νόημα: «Δεν πρέπει να φοβόμαστε να πειραματιστούμε, οφείλουμε όμως να μείνουμε αμετακίνητοι στις ιδέες μας. Πρέπει να δημιουργήσουμε τόπους ελευθεριακού πειραματισμού, όπου θα μπορούμε να ζούμε και να δοκιμάζουμε μορφές αυτοκυβέρνησης και κοινωνικής αλληλεγγύης, λέγοντας όχι στη διδαχή του ενός ή του άλλου μοντέλου, ναι σε πολλά περισσότερα. Πολυσθενείς, πολυκεντρικοί και άκεντροι τόποι, χωρίς ιεραρχίες και γραφειοκρατίες στο εσωτερικό τους, ικανοί να γεννούν καινοτομίες και πολιτιστικές ανατροπές, να είναι δημιουργικοί χωρίς προκαταλήψεις, αποτελώντας παραδείγματα για το πώς μπορεί να φτιαχτεί και να υπάρξει μια κοινωνία. […] Μια κοινωνία μέσα στην κοινωνία τελικά, ικανή να ανατρέψει τα υπάρχοντα μοντέλα και το συλλογικό φαντασιακό. Αν ενώ διαδίδεται δεχτεί την επίθεση από τις θεσμισμένες εξουσίες, τότε θα αμυνθεί και θα εξεγερθεί για να διατηρήσει το δικαίωμά της στην ελεύθερη επιλογή, στην ελεύ-θερη σκέψη, στον ελεύθερο πειραματισμό. Είναι δυνατόν να υπάρξει! (Andrea Papi).
Αλλο ένα πισωδρομικό κήρυγμα, άλλη μια δόση κακοχωνεμένου σενσιμονισμού, δυο αιώνες σχεδόν μετά τα προδρομικά πειράματα των ουτοπικών σοσιαλιστών. Με νοοτροπία ιδιότυπου κοινωνικού αναχωρητισμού, ορισμένοι νομίζουν ότι θα φτιάξουν κομμουνιστικές νησίδες και μέσω αυτών θα εξαφανίσουν τον καπιταλισμό. Τελικά, η κυρίαρχη ιδεολογία είναι σε θέση να φορά χίλια προσωπεία.
