♦ Μερικές φορές το πιο βίαιο πράγμα είναι να μην κάνεις τίποτα – Αποχή (αφίσα)
Μαύρο φόντο, λευκά γράμματα, ωραία σύνθεση, εύληπτο το μήνυμα, εμπνευσμένος ο τρόπος μετάδοσής του, οι επικοινωνιολόγοι σίγουρα θα ζήλευαν την ιδέα. Εδώ σταματούν τα καλά σχόλια. Γιατί το μήνυμα σηκώνει πολλή συζήτηση. Εγείρει ενστάσεις. Ως μοναδική μέθοδος πολιτικής πάλης υπονοείται (αν δεν συστήνεται) η βία. Λες και οι συγγραφείς της αφίσας φοβούνται μη τυχόν κατηγορηθούν ότι μπαίνουν σε χωράφια ιδεολογικά και πολιτικά ξένα, προπαγανδίζοντας υπέρ της αποχής, και σπεύδουν να εξηγήσουν πως και αυτή ισοδυναμεί με βία. Ετσι όμως η πολιτική πάλη περιορίζεται και η βία φετιχοποιείται.
♦ Είτε δεξιά είτε αριστερά το πολιτικό σύστημα είναι ένα: Ψήφο στον «Κανένα» για να αποκτήσει όνομα η Ελευθερία – Για την Ριζική Ανατροπή και την Αμεση Δημοκρατία – Αντιεξουσιαστική Κίνηση (αφίσα)
Εδώ, σε αντίθεση με την αφίσα που παρουσιάσαμε παραπάνω, τα πράγματα είναι απολύτως μπερδεμένα. Οπως σε μια καλή χωριάτικη σαλάτα. Λίγο απ’ όλα. Ξεκινάμε με έναν… αφαιρετικό ορισμό του πολιτικού συστήματος. Αν μη τι άλλο, η πόλωση «αριστερά-δεξιά» απουσιάζει εντελώς εδώ και δεκαετίες από την κοινοβουλευτική αντιπαράθεση στην Ελλάδα (να είμαστε στη Γαλλία, άντε να το δεχτούμε). Το παραβλέπουμε, όμως, για να πάμε παρακάτω. Ποια στο διάολο είναι αυτή η Ελευθερία που έχει το όνομα Κανένας; Σίγουρα όχι η Αρβανιτάκη. Πρώτη φορά βλέπουμε αντιεξουσιαστές να ονοματίζουν την ελευθερία μ’ αυτό τον τρόπο. Ας το παραβλέψουμε, όμως και αυτό. «Ψήφο στον Κανένα» τι ακριβώς σημαίνει; Και αποχή και λευκό και άκυρο. Ο,τι θέλει επιλέγει ο καθένας. Ομως, το λευκό και το άκυρο σημαίνουν αποδοχή της κοινοβουλευτικής διαδικασίας, ενώ η αποχή μπορεί να σημαίνει μη αποδοχή της από άποψη αρχών ή απόρριψή της για λόγους τακτικής. Τι απ’ όλα συστήνει η ΑΚ; Ολα μαζί. Ο,τι θέλει ο καθείς επιλέγει. Για ν’ αποκτήσει όνομα και ο… αντιεξουσιαστικός οπορτουνισμός. Κατόπιν τούτων, μάλλον είναι υπερβολικό να ρωτήσουμε σε τι ακριβώς συνίσταται η «ριζική ανατροπή». Προφανώς, είναι κάτι διαφορετικό από την επανάσταση. Ομως, ο στόχος που τίθεται για τη «ριζική ανατροπή», η άμεση δημοκρατία, αναφέρεται μόνο στο επίπεδο του εποικοδομήματος. Με την οικονομική βάση τι γίνεται; Ψιλά γράμματα, θα πείτε.
♦ Κώστας Καραμανλής – απόφαση ευθύνης – Νέα Δημοκρατία (γιγαντοαφίσα-αφίσα)
Οι γιγαντοαφίσες με την καλοδουλεμένη (αθάνατο Pho-toshop) φωτογραφία του δάμαλου να ατενίζει με σοβαρότητα και περίσκεψη το μέλλον, εξακολουθούν να μας «μιλούν» κατά μήκος των εθνικών οδών και σε επίκαιρα σημεία των πόλεων. Και βέβαια, αποκτούν πλέον ένα διαφορετικό περιεχόμενο. ‘Η μάλλον τώρα αποκτούν το πραγματικό τους περιεχόμενο. Ο Καραμανλής δεν καταδέχεται να κοιτάξει στα μάτια τους αποδέκτες του μηνύματος. Το μέλλον κοιτάζει. Η «απόφαση ευθύνης» δεν αφορά τους ψηφοφόρους που θ’ αποφασίσουν να ψηφίσουν ΝΔ. Τον ίδιο τον Καραμανλή αφορά. Αυτός αποφάσισε να την κάνει από την πολιτική και απλώς βρήκε τον τρόπο. Το δικό του μέλλον ατενίζει, όχι αυτό των ψοφοφόρων, που τους έχει (όπως τους είχε πάντοτε) γραμμένους κανονικότατα.