Αγαπητά μου παιδιά
Δε βγαίνει με μια δουλειά, γι’ αυτό όλοι οι εργαζόμενοι αντί να βγούμε στο μετερίζι βγήκαμε στο κλαρί. Ετσι κι η στήλη ψάχνει κάθε φορά χορηγό (πάντα ευγενικό, ποτέ δεν ακούσαμε για αγενή). Για σήμερα σταθήκαμε τυχεροί, μιας και τη στήλη προσφέρουν τα νέα τυρογαριδάκια «Βαλβολίνια», με γεύση νταλίκας με συρόμενο. Μέσα σε κάθε συσκευασία θα βρείτε την τυχερή τάπα-καρκίνωμα. Μαζέψτε καρκινώματα και κερδίστε πλούσια δώρα, ενώ βρίσκοντας την υπερτυχερή τάπα-καρκίνωμα μπαίνετε αυτομάτως στην κληρωτίδα για ράφτινγκ-κρουαζιέρα σε Αχέροντα-Αχερουσία. Την τάπα θα αναγνωρίσετε από τη λέξη «Μεταστατικός» στη μια όψη, ενώ στην άλλη αναγράφεται το παρά Μαχάτμα Γκάντι ρηθέν «η γη παράγει αρκετά για να ικανοποιήσει τις ανάγκες κάθε ανθρώπου, όχι όμως την απληστία του».
Κι επειδή είθισται όλα να μελοποιούνται, ιδού ένα απόσπασμα από το τραγούδι του υπουργείου (φου)τουρισμού με τίτλο «ζήσε τον μύθο σου στην ηλιελαιόλουστη Ελλάδα»:
– Τι έκανες ρε τσόγλανε; Εριξες τις πατάτες
μαζί με το ηλιέλαιο μες στο σασμάν του FIAT;
– Οχι πατέρα, μη βαράς, δεν τα ‘ριξα στο FIAT
μον’ τα ‘ριξα στη Harley και σκάει συνέχεια τώρα
σαν κατεβώ την Πειραιώς ακούγεται σαν τρένο
αλλά και σαν εκρηκτικός μηχανισμός που σκάει.
– Ανάθεμα κωλόπαιδο και μυριανάθεμά σε!
Δεν τα κρατούσες να ‘δινα να δοκιμάσει ο Φώλιας
Ενώπιον των καμερών, τάχα για να μας πείσει
Πως δεν υπάρχει κίνδυνος, να σκεπαστεί το θέμα.
Να τον κεράσω και να δω να πίνει τα σφηνάκια
Να του μαυρίσει η ψυχή, να του μαυρίσει η όψη
Να γίνει σαν εξάτμιση, να γίνει σαν Ομπάμα.
Δέκα μπουκάλια ολόγιομα τα είχα φυλαγμένα
Υπό συνθήκες άψογες σε σκοτεινό κελάρι
Δεν τα πλησίαζε κανείς μήτε οι αρουραίοι
Κι έναν που τόλμησε να πιει τον βρήκα πεθαμένο
Στη γάτα μας τον έδωσα και τώρα πάει και κείνη.
– Πατέρα, έφαγα κι εγώ και τώρα έχω καρκίνο
με ωροσκόπο λέοντα και Δία στους διδύμους.
– Μη μου μιλάς για δίδυμα και επιδιδυμίδες
γιατί ο νους μου πάει με μιας στον άλλο. Και μου βγαίνει
να σου σβουρίξω μια να δεις και το Χριστό φαντάρο
καψόνι να του κάνουνε δίπλα στον Αϊβαλιώτη.
Οσο για το διατροφικό με τα πολλά επεισόδια
–μου θύμισε στη διάρκεια «τόλμη και γοητεία»–
αυτό δεν είναι σκάνδαλο, αυτό δεν είν’ τυχαίο
μόν’ είναι έγκλημα χοντρό, π@υστιά καραμπινάτη.
Κι οι παπαγάλοι γράφουνε και ο ντουνιάς πιστεύει
Και τρώει τα παραμύθια τους και μασουλάει χόρτο
Ψάχνοντας για μηχανισμούς που θα τον προστατέψουν.
– Κι όμως ο καταναλωτής έχει πολλές δυνάμεις
έχει οργανώσεις, όργανα, Ινκας, Αζτέκους, Μάγια.
Για κοίταξε τι έγινε ετούτη τη βδομάδα
που έκαναν μποϊκοτάζ όλοι στα μακαρόνια.
– Τι λες ρε ufo; Δε μπορεί να είσαι εσύ παιδί μου!
Ποιοι όλοι; Ποιο μποϊκοτάζ; Μήπως σνιφάρεις σκόνες;
Μήπως μου χαπακώνεσαι με τίποτε ληγμένα;
Είδες καμία διαφορά; Εχεις να περιμένεις
Τίποτε θεαματικό μ’ αυτές τις τρακατρούκες;
Βλέπω εσείς οι νεαροί έχετε μία τάση
Προς τα πυροτεχνήματα και τα πανηγυράκια
Γουστάρετε τα happenings, τον χαβαλέ ζητάτε.
Αει ξεστραβώσου κι άνοιξε καμία ιστορία
Ξύπνα και δες τι γίνεται, σύνελθε, κάνε κάτι
Γιατί σε βλέπω πως θα πας σαν το σκυλί στ’ αμπέλι.
– Πατέρα, πριν απ’ τις κλωτσιές, πριν με καταδικάσεις
Πες μου: τα πλοία που ‘φερναν αυτό το ηλιέλαιο
Τι κουβαλούσανε πιο πριν; Για πες μου συ που ξέρεις.
– Εσύ δεν ξέρεις άσχετε; Που παίρνεις χαρτζιλίκι
και το σκορπάς στα dvd που ‘χουν οι εφημερίδες.
Πάρε μια Κόντρα, διάβασε, να βρεις τις απαντήσεις.
Κουράστηκα, βαρέθηκα, δεν σε αντέχω άλλο
Σ’ αφήνω και στο επόμενο «σκάνδαλο» θα τα πούμε…
Μάνος Ηλιόλαδος