♦ Νίκας τοις ευσεβέσι…
Σιγά που θ’ άφηνε ο Σαμαράς τον Τσίπρα να του κλέψει τη θεία χάρη, την οποία έχουν αποκλειστικότητα να απονέμουν οι καλόγεροι του Αγίου Ορους (έχουν συμβόλαιο με το Θεό, επικυρωμένο με χρυσόβουλα βυζαντινών αυτοκρατόρων, με φιρμάνια οθωμανών σουλτάνων, ακόμη και με διαταγές των ναζιστικών αρχών κατοχής). Βλέποντας ότι ο Τσίπρας θα παίξει μέχρι αηδίας το χαρτί της ευσέβειας (ακόμη και την παλιά θέση για διαχωρισμό της Εκκλησίας από το κράτος πέταξε στα σκουπίδια, μιλώντας από το βήμα της ΔΕΘ), έβαλε μπροστά τα μεγάλα μέσα. Φόρεσε λευκά γάντια και στήθηκε μπροστά στο φακό για να παραλάβει με ευλάβεια χειρόγραφο της Καινής Διαθήκης του 12ου αιώνα, που επαναπατρίστηκε από το Μουσείο Γκετί και θα επιστραφεί στη Μονή Διονύσου του Ορους, αφού πρώτα εκτεθεί στο Χριστιανικό Μουσείο. Ο ηγούμενος, πιστός στη χιλιόχρονη παράδοση-συμβόλαιο με το Θεό (που περνάει από το γλείψιμο της εκάστοτε εξουσίας), ζήτησε από τον Σαμαρά να μεταφέρει ο ίδιος το χειρόγραφο στο μοναστήρι το Νοέμβρη. Οπότε προβλέπεται λαμπρή τελετή, σε απευθείας μετάδοση από τα κανάλια. Πού να φτουρήσει τώρα ο Τσίπρας… Αλλωστε, το «πατρίς-θρησκεία-οικογένεια» αποτελεί προνόμιο της Δεξιάς από καταβολής νεοελληνικού κράτους. Μόνο που εκλογικά θαύματα δε γίνονται. Κι όταν δακρύζει καμιά εικόνα, το παγκάρι του παπαδαριού γεμίζει, όχι οι κάλπες πολιτικών που καταρρέουν.
♦ Εγιναν ρόμπες
Οταν η συγκυβέρνηση έβαλε λουκέτο στην ΕΡΤ, χρησιμοποίησε σαν προπαγανδιστικό όπλο της το νόμο για τη δημιουργία νέας κρατικής τηλεόρασης, ο οποίος προέβλεπε ανεξαρτησία από την κυβέρνηση, η οποία υποτίθεται ότι κατοχυρωνόταν μέσω του τρόπου εκλογής του Εποπτικού Συμβουλίου και του Διοικητικού Συμβουλίου (μέσω διαγωνισμού με τη συμμετοχή ιδιωτικής εταιρίας συμβούλων και ΑΕΙ). Κάποιοι μπορεί να έχαψαν αυτό το παραμύθι, όμως μια ματιά στα δελτία ειδήσεων μπορούσε να πείσει τον καθένα ότι η ΔΤ και στη συνέχεια η ΝΕΡΙΤ ήταν κυβερνητική ντουντούκα. Με απροκάλυπτο τρόπο, ιδιαίτερα μετά την αποπομπή του Προκοπάκη και την τοποθέτηση ως προέδρου και διευθύνοντος συμβούλου του Μακρυδημήτρη, που ήταν επιλογή του Μαξίμου.
Μετά ήρθε η νέα νομοθετική ρύθμιση, η οποία κατάργησε το φερετζέ της ανεξαρτησίας, μεταφέροντας την ευθύνη για το διορισμό του Εποπτικού Συμβουλίου στη διάσκεψη των προέδρων της Βουλής. Αυτό εξόργισε ακόμη και την EBU, η οποία είχε συμβιβαστεί με τη δημιουργία της ΝΕΡΙΤ και είχε εγκαταλείψει τους απολυμένους της ΕΡΤ.
Και φτάσαμε στα της Θεσσαλονίκης. Η Βούλτεψη (τέρας οξύνοιας!) διέταξε να μην μεταδοθούν ομιλία και συνέντευξη του Τσίπρα, για να μην βρίσκεται στην επικαιρότητα δυο μέρες. Το αποτέλεσμα ήταν να παραιτηθούν ο (δεξιός) πρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος της ΝΕΡΙΤ Μακρυδημήτρης και ο αναπληρωτής του Μορώνης, καταγγέλλοντας off the record παρέμβαση στο έργο τους. Το χειρότερο ήταν πως χάρη στις… ταρζανιές της Βούλτεψη έγινε τόσος ντόρος που όλα τα ιδιωτικά κανάλια μετέδωσαν απευθείας και τις δυο εμφανίσεις του Τσίπρα, ο οποίος εξασφάλισε τζάμπα διαφήμιση από την ίδια την κυβέρνηση!
Το Σαββατοκύριακο η συγκυβέρνηση έγινε ρόμπα και τη Δευτέρα το πρωί η Βούλτεψη πήρε σβάρνα τα ερτζιανά για να «εξηγήσει» ότι… δεν υπήρξε κυβερνητική παρέμβαση, αλλά απόφαση της ΝΕΡΙΤ, με βάση τις εκτιμήσεις των στελεχών της! Λίγη ώρα αργότερα, ήρθε να την… επιβεβαιώσει ο Χωμενίδης, διορισμένος ως μέλος του Εποπτικού Συμβουλίου, που με επιστολή του προς τον πρόεδρό του παραιτήθηκε, καταγγέλλοντας «ευθεία κυβερνητική παρέμβαση, η οποία αμφισβήτησε στον πρόεδρο και διευθύνοντα σύμβουλο της ΝΕΡΙΤ τη δυνατότητά του να επιλαμβάνεται ζητημάτων, που ανήκουν αποκλειστικά και μόνον στην αρμοδιότητα μιας Δημόσιας –και ανεξάρτητης από κόμματα και πολιτικά πρόσωπα– Ραδιοτηλεόρασης»!
Ποιος είναι ο πρόεδρος στον οποίο έστειλε την επιστολή παραίτησης ο Χωμενίδης; Ο περιβόητος Φορτσάκης, νέος πρύτανης του Πανεπιστημίου Αθήνας, ο οποίος φυσικά δεν παραιτήθηκε. Αλίμονο…
♦ Εχει αξία το τίποτα;
Προκειμένου να φανεί ότι ο ΣΥΡΙΖΑ έχει συμμάχους στην πορεία διεκδίκησης της εξουσίας, δίνουν αξία ακόμη και στο τίποτα. Ολόκληρη συνέντευξη του Βουδούρη οργανώθηκε στην ΕφΣυν, για να φανεί ότι είναι… αρχηγός κόμματος. Ποιου κόμματος; Της «Κοινωνίας Πρώτα», η οποία βρίσκεται «σε φάση οργανωτικής ανάπτυξης», όπως απάντησε σε σχετική ερώτηση του δημοσιογράφου (λέμε τώρα) που καλύπτει το ρεπορτάζ ΣΥΡΙΖΑ (χωρίς να κρατάει ούτε τα προσχήματα). Ο Βουδούρης μοστράρεται ως εκείνος που θα πάρει τους… κεντροαριστερούς ψηφοφόρους, οι οποίοι δε θέλουν να έχουν καμιά σχέση με τον Σαμαρά ή τον Βενιζέλο, και θα τους οδηγήσει σε «συμμαχία με την Αριστερά». Ποιος; Ο άνθρωπος που τον έκανε μια χαψιά ο Τατούλης. Είπαμε, όμως, όταν δεν υπάρχουν πραγματικοί υποψήφιοι σύμμαχοι, δίνεται αξία στο τίποτα.
♦ Γελοίος
Ο τάφος της Αμφίπολης έχει γίνει φετίχ για τον Σαμαρά, που δεν μπορεί καν να αυτοπροστατευθεί από τη γελοιότητα. Και καλά οι εθνικιστικές κορόνες, η τοποθέτηση της Παναγιωταρέα σε θέση… εκπροσώπου Τύπου της ανασκαφής που εκδίδει καθημερινά δελτία Τύπου (άλλη μια παγκόσμια πρωτοτυπία!), τα περί… οιωνού που προδικάζει έξοδο από την κρίση και οι ανάλογες καθημερινές φαιδρότητες. Ομως να σηκώνεται κοτζάμ πρωθυπουργός, να πηγαίνει σε εκδήλωση στο Βυζαντινό και Χριστιανικό Μουσείο και να δηλώνει ότι η ολοκλήρωση των ανασκαφικών εργασιών στην Αμφίπολη θα βοηθήσει στην «επιστημονική στοιχειοθέτηση των απαιτήσεων της Ελλάδας, σε ό,τι αφορά την επιστροφή των πολιτιστικών της θησαυρών, οι οποίοι έχουν εξαχθεί παράνομα», προσθέτοντας ότι «κορύφωση της προσπάθειας αυτής είναι τα Μάρμαρα του Παρθενώνα, μια μόνιμη και απαρέγκλιτη απαίτησή μας», ξεπερνά κάθε όριο γελοιότητας και αποκαλύπτει πανικό και προσπάθεια του Σαμαρά «να βρει θέμα» μπας και ξεφύγει από την πίεση του ΣΥΡΙΖΑ.
Αν μη τι άλλο, η Ελλάδα είναι γεμάτη από αρχαία μνημεία. Κνωσσός, Μυκήνες, Ακρόπολη, Βεργίνα και δεκάδες άλλα μνημεία πολλών αιώνων του αρχαίου κόσμου έχουν αποκαλυφθεί και έχουν τεκμηριωθεί (με μεγαλύτερη ή μικρότερη επάρκεια). Οταν όλ’ αυτά, όταν η ίδια η λεηλατημένη Ακρόπολη δεν στάθηκαν ικανά να φέρουν πίσω τα αρπαγμένα ευρήματα, υπάρχει περίπτωση να αλλάξει την κατάσταση ο τάφος της Αμφίπολης;
Ετσι και αποδειχτεί, μάλιστα, όπως βάσιμα υποστηρίζεται από αρχαιολόγους, ότι το μνημείο είναι των ρωμαϊκών και όχι των μακεδονικών ή των ελληνιστικών χρόνων, ο Σαμαράς θα ψάχνει τρύπα να κρυφτεί. Αρχαιολογικά, βέβαια, θα έχει την ίδια σημασία, όμως ο εθνικιστικός παροξυσμός θα έχει υποστεί βαρύ πλήγμα. Πού να τα σκεφτεί, όμως, αυτά ο Σαμαράς, καθώς καθοδηγείται από τον εθνικιστικό του οίστρο και από την αγωνία για την τύχη της κυβέρνησής του;
♦ Προπαγάνδα και τζόγος
Το δίδυμο της συγκυβέρνησης παίζει με την προεδρική εκλογή, ρίχνει ονόματα στην εκδοτική πιάτσα (άλλα για να τα κάψει και άλλα για να ψαρέψει αντιδράσεις) και γενικώς προκαλεί μια κινητικότητα. Ε, να μείνει έξω από το χορό το Ποτάμι δε θα ταίριαζε. Κάτι έπρεπε να πει ο Θεοδωράκης για να βγει στον αφρό της δημοσιότητας, μιας και ούτε η καλοκαιρινή εξόρμηση με βερμούδα και σαγιονάρα στις παραλίες απέδωσε, ούτε οι επισκέψεις σε υπουργούς. Γενικά έχει πέσει δημοσκοπικός περονόσπορος και το κόμμα του «νέου», που δε θέλει ούτε καλημέρα με το «παλιό» (στην ευρωβουλή, πάντως, εντάχθηκε στη σοσιαλδημοκρατική ομάδα), έπρεπε να κάνει κάποια εντυπωσιακή κίνηση. Βγήκε, λοιπόν, ο Θεοδωράκης και πρότεινε για πρόεδρο της Δημοκρατίας τον συνταγματολόγο Νίκο Αλιβιζάτο. Για να εισπράξει μετά από λίγες μέρες μια απάντηση, στην οποία ο Αλιβιζάτος τον κατηγορεί, εμμέσως πλην σαφώς, για αγένεια και πολιτική τσογλανιά, αφού δεν τον ρώτησε πριν πετάξει στην πιάτσα τ' όνομά του. Η δήλωση Αλιβιζάτου: «Θέλω να διευκρινίσω ότι, από την πλευρά του κ. Θεοδωράκη, δεν είχα γνώση της πολύ τιμητικής πρότασής του. Από την άλλη, δεν επιθυμώ να αναμειχθεί, με οποιονδήποτε τρόπο, το όνομά μου στη διεξαγόμενη συζήτηση για την προσεχή προεδρική εκλογή. Σε κάθε περίπτωση, η δουλειά μου στο Πανεπιστήμιο εξακολουθεί να μου δίνει μεγάλες ικανοποιήσεις».
Τι έμεινε απ' αυτή την ιστορία, πέρα από τον περιορισμένο ντόρο μερικών ημερών; Η κατηγορηματική δήλωση Θεοδωράκη, ότι «πρόεδρος πρέπει να εκλεγεί από αυτή τη Βουλή». Ο,τι υποστηρίζουν και τ' αφεντικά του, οι μεγαλοεκδότες, δηλαδή.
♦ Ω, τι χαρά!
Ποιος ενθουσιάστηκε περισσότερο και από τους συριζαίους για όσα είπε ο Τσίπρας στη Θεσσαλονίκη; Διαβάστε πρώτα τον έντυπο ενθουσιασμό και στο τέλος θα σας πούμε το όνομα:
«Απολύτως συγκεκριμένες και πλήρως ελέγξιμες ανά πάσα στιγμή είναι οι δεσμεύσεις που ανέλαβε ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ, Αλέξης Τσίπρας, με την ομιλία του στη Θεσσαλονίκη το Σάββατο. Ακούγοντας τι είπε ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης, καταλάβαμε καλύτερα, γιατί η κυβέρνηση απαγόρευσε στο θλιβερό όργανο προπαγάνδας της, την κρατική τηλεόραση, να μεταδώσει την ομιλία Τσίπρα με το κυβερνητικό πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ. Η σύγκριση των δεσμευτικών εξαγγελιών Τσίπρα με την ασκούμενη πολιτική της κυβέρνησης Σαμαρά – Βενιζέλου λειτουργεί καταλυτικά εις βάρος των ηγετών της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ. Αυτές οι δεσμεύσεις αν υλοποιηθούν θα σηματοδοτήσουν μια τεράστια οικονομική ανακούφιση του λαού μας. Αρκούν οι αυτοβούλως αναληφθείσες εκ μέρους του δεσμεύσεις, για να διαμορφώσουμε σοβαρή άποψη για την ειλικρίνεια των προθέσεών του».
Ο γεμάτος χαρά αρθρογράφος, ο οποίος έχει πειστεί πλήρως από τις… δεσμεύσεις που ανέλαβε ο Τσίπρας, είναι ο κ. Γιώργος Δελαστίκ («Εθνος», 15.9.2014). Διευθυντής του «Πριν», ηγετικό στέλεχος του ΝΑΡ, υποψήφιος με την ΑΝΤΑΡΣΥΑ. Τι πρέπει να υποθέσουμε για τις επόμενες εκλογές;
♦ Ο άντρας ο πολλά βαρύς
Α, η καλή κουβέντα να λέγεται. Μπορεί ο τέως ποδοσφαιριστής, τέως ποδοσφαιροπαράγοντας και νυν ευρωβουλευτής της ΝΔ Θεόδωρος Ζαγοράκης να μην μπορεί στον προφορικό λόγο να σταυρώσει περισσότερες από πέντε λέξεις, όμως λαμβάνουμε κάτι άψογα δελτία Τύπου με τις ερωτήσεις που υποβάλλει. Να, την περασμένη Τρίτη ενημερωθήκαμε ότι «ο ευρωβουλευτής της ΝΔ, κ. Θεόδωρος Ζαγοράκης ζητά με ερώτησή του στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή την άμεση λήψη δράσεων για την επιμόρφωση των ανήλικων αθλητών και των οικογενειών τους, για τις επιπτώσεις των αναβολικών στην σωματική και ψυχική τους υγεία». Κάποιοι κακεντρεχείς θυμήθηκαν εκείνη την παλιά υπόθεση ντόπινγκ στην οποία βρέθηκε κατηγορούμενος, αλλά θα έπρεπε να θυμηθούν πως ο –Θοδωρής τότε– Ζαγοράκης αθωώθηκε, διότι την παραπάνω τεστοστερόνη την παρήγαγε ο οργανισμός του. Ηταν υπόθεση… αντρίλας και όχι ντόπινγκ. Κάποια στιγμή πρέπει να εμπιστευόμαστε την ελληνική αθλητική Δικαιοσύνη…
♦ Πολιτική παρακμή
Μετά το «χιλιόχρονον Ορος», ο Τσίπρας μετέβη και στην «αιώνια πόλη», όπου διάβηκε τις πύλες του Βατικανού για να συναντηθεί με τον πάπα Φραγκίσκο! Τι νόημα είχε αυτή η συνάντηση; Δεν φανταζόμαστε ότι αποσκοπούσε σε ψηφοθηρία μεταξύ των ελλήνων καθολικών, οι οποίοι είναι πολύ μικρή μειοψηφία. Στην επιχείρηση «φιλοτεχνούμε το προφίλ του ηγέτη διεθνούς εμβέλειας» εντάσσεται μάλλον η επίσκεψη. Αφού δεν είναι διαθέσιμο κάποιο τρανταχτό όνομα της ευρωζώνης και των κυβερνήσεων των κρατών-μελών της ΕΕ, καλός είναι και ο πάπας.