♦ Οσα δε φτάνει η αλεπού
Σοκαρισμένοι από την πεντακάθαρη νίκη της Χαμάς στις βουλευτικές εκλογές έχουν βαλθεί με επιχειρήματα του κώλου (μετά συγχωρήσεως) να τη μειώσουν. Να βγάλουν τον Παλαιστινιακό λαό ανώριμο και παρασυρμένο. Δεν αναφερόμαστε τόσο στους ορκισμένους εχθρούς κάθε απελευθερωτικού αγώνα, αλλά και σε εκείνους που εμφανίζονται ως φίλοι.
Διαβάζεις, για παράδειγμα, στο «Ριζοσπάστη», ότι «και η θέση προεκλογικά διαφόρων ιμπεριαλιστικών δυνάμεων ότι δεν θα αναγνωρίσουν κυβέρνηση της “Χαμάς” λειτούργησε προς όφελός της». Διαβάζεις αρθρογράφο (Κ. Τσαπόγας) στην «Ελευθεροτυπία» να υποστηρίζει το ίδιο. Οτι δηλαδή το Ισραήλ και οι ΗΠΑ με την πολιτική τους «παρείχαν ολοένα και μεγαλύτερη νομιμοποίηση στη Χαμάς στα μάτια των απογοητευμένων Παλαιστινίων, καθιστώντας τη συνεχή στόχο των επιθέσεών τους και αναγορεύοντάς την έτσι σύμβολο του απελευθερωτικού αγώνα».
Διαβάζεις, για παράδειγμα, στο «Ριζοσπάστη», ότι «και η θέση προεκλογικά διαφόρων ιμπεριαλιστικών δυνάμεων ότι δεν θα αναγνωρίσουν κυβέρνηση της “Χαμάς” λειτούργησε προς όφελός της». Διαβάζεις αρθρογράφο (Κ. Τσαπόγας) στην «Ελευθεροτυπία» να υποστηρίζει το ίδιο. Οτι δηλαδή το Ισραήλ και οι ΗΠΑ με την πολιτική τους «παρείχαν ολοένα και μεγαλύτερη νομιμοποίηση στη Χαμάς στα μάτια των απογοητευμένων Παλαιστινίων, καθιστώντας τη συνεχή στόχο των επιθέσεών τους και αναγορεύοντάς την έτσι σύμβολο του απελευθερωτικού αγώνα».
Για σταθείτε, ρε λεβέντες. Λίγο ακόμα και θα μας πείτε ότι η Χαμάς είναι δημιούργημα του Ισραήλ και των ΗΠΑ, που τη «φούσκωσαν» για να μειώσουν τη Φατάχ και την Παλαιστινιακή αρχή. Οτι είναι ένα ψεύτικο σύμβολο απελευθερωτικής δύναμης και κοινωνικής ευαισθησίας. Λέτε να μην έχει κρίση ο Παλαιστινιακός λαός; Να μη βλέπει και να μη συγκρίνει; Αν έχετε κάτι να προσάψετε στη Χαμάς, σε σχέση με τα ζητήματα που αποτέλεσαν τα διακυβευόμενα των παλαιστινιακών εκλογών (αγώνας για την απελευθέρωση, κοινωνική πολιτική, διαφθορά της εξουσίας) να βγείτε και να το πείτε. Οχι να μας λέτε αυτό που λένε τα ηττημένα φαβορί στις ποδοσφαιρικές συναντήσεις, ότι, ξέρετε, δεν κέρδισε ο αντίπαλος, χάσαμε εμείς. Αν δεν κάνουμε λάθος (που δεν κάνουμε) η Φατάχ είναι που ενισχύθηκε προεκλογικά με ενέσεις εκατομμυρίων αμερικάνικων δολαρίων και όχι η Χαμάς.
♦ Απορία ψάλτου
Και μιας που καταπιαστήκαμε με τις αναλύσεις του κώλου για τις παλαιστινιακές εκλογές, θυμηθήκαμε και μια παλιότερη ανάλυση του Πέτρου Παπακωνσταντίνου (αυτό το παιδί θα πάει πολύ μπροστά, γιατί πάντα οι αναλύσεις του είναι… καίριες) στο «Πριν», που υποστήριζε ότι η Χαμάς είναι δημιούργημα της CIA, μέσω Σαουδικής Αραβίας, με σκοπό την υπονόμευση της παλαιστινιακής αριστεράς. Τώρα, ο μέγας αναλυτής ξεροβήχει αμήχανα, σαν τον ψάλτη που έχασε τη σελίδα και δεν ξέρει ποιο τροπάριο να πει.
♦ Εμπρακτη απόδειξη
Οταν το Ισραήλ αποχώρησε από τη λωρίδα της Γάζας, οι αναλυτές του κώλου μας τρέλαναν με τα διάφορα για τον ειρηνιστή και πραγματιστή Σαρόν. Εκείνο που προσπαθούσαν να αποφύγουν ήταν οποιοσδήποτε συσχετισμός της ισραηλινής αποχώρησης με τον ένοπλο αγώνα και τη μεγάλη δύναμη που είχαν οι ένοπλες οργανώσεις και ιδιαίτερα η Χαμάς στη Γάζα. Ο Παλαιστινιακός λαός, βέβαια, είχε άλλη γνώμη και την έδειξε στις εκλογές. Ποια ήταν αυτή η γνώμη του; Οτι η αποχώρηση των Σιωνιστών από τη Γάζα οφειλόταν στον ένοπλο αγώνα. Βέβαια, οι αναλύσεις συνεχίζονται και τώρα. Το δυστύχημα γι’ αυτούς είναι, όμως, ότι δεν μπορούν… ν’ αλλάξουν λαό.
♦ Μεγαλοπαραγοντιλίκι
Για «ιστορικά ξεπερασμένες διαχωριστικές γραμμές ανάμεσα στις προοδευτικές-αριστερές δυνάμεις της χώρας» κάνει λόγο ο υποψήφιος του ΣΥΝ-ΣΥΡΙΖΑ για την υπερνομαρχία της Αθήνας Γ. Πανούσης («Ελευθεροτυπία», 28.1.06). Και για να μη μας μείνει καμιά αμφιβολία για το ποιες ακριβώς δυνάμεις εννοεί, μας το κάνει και νιανιά: «Στη σημερινή συγκυρία, η πολιτικά θαρραλέα και κοινωνικά αρεστή συμπόρευσή του με την πρόταση του ΣΥΝ θα δώσει στο κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης την ευκαιρία για χάραξη μιας άλλης πορείας».
Ο κ. Πανούσης, βέβαια, ως μεγαλοπαράγοντας, προερχόμενος από το ΠΑΣΟΚ μάλιστα, τη δουλίτσα του κάνει. Αυτοί που τον αναγόρευσαν σε πιλοτικό υποψήφιό τους, όμως, δεν γνώριζαν τις απόψεις του; Φυσικά και τις γνώριζαν. Ας πάψουν, λοιπόν, να μας ζαλίζουν με τα περί σκληρής αντιπαράθεσης με το ΠΑΣΟΚ.
♦ Κώδικας δικομματικής συναίνεσης
Το σχόλιο γράφτηκε από έναν από τους πιο σοβαρούς δεξιούς δημοσιογράφους γι’ αυτό και έχει τη σημασία του:
«Ο κώδικας Καραμανλή – Παπανδρέου βασίζεται σε τέσσερις αρχές. Αυτές είναι: Οχι χτυπήματα κάτω από τη μέση, ιδίως σε προσωπικά θέματα. Αναγνώριση του θετικού έργου που άφησε κάθε παράταξη στον τόπο. Συνεννόηση για τα εθνικά θέματα, σε κρίσιμες στιγμές. Συναίνεση σε μεγάλες βασικές αλλαγές για την οικονομία (λ.χ. μονιμότητα στις ΔΕΚΟ)» (Μανώλης Κοττάκης, «ΑΠΟΓΕΥΜΑΤΙΝΗ»).
Εκείνο που δεν μας λέει ο αρθρογράφος είναι αν αυτός ο κώδικας έχει απλώς προκύψει ή αν συζητήθηκε κιόλας, είτε δι’ αντιπροσώπων είτε στα λίγα τετ-α-τετ που είχαν οι αρχηγοί του δικομματισμού (το τελευταίο είναι πολύ πρόσφατο). Γεγονός είναι, πάντως, ότι ο Καραμανλής σεβάστηκε τη φιέστα εκλογής του Γιωργάκη στην προεδρία της Σοσιαλιστικής Διεθνούς. Αν ήθελε, τραβούσε έναν ανασχηματισμό και ο Γιωργάκης πήγαινε επικοινωνιακά άπατος.
♦ Μπαγιόκο μυρίζει
Τί το έπιασε το συγκρότημα Λαμπράκη και έστειλε τον Παπαχελά να πάρει συνέντευξη από τον Κοκό Γλίξμπουργκ (ή Ντεγκρέτσια), που του εξασφάλισε ιδιαίτερη προβολή στην κυριακάτικη έκδοση του αμαρτωλού «Βήματος» (όπως έγραψε ο Βότσης στην «Ελευθεροτυπία», θα υπάρξει και τηλεοπτική συνέντευξη του Κοκού στον Πρετεντέρη, άρα μιλάμε για μπαράζ προβολής του τέως); Η βασιλεία στην Ελλάδα είναι τελειωμένη υπόθεση. Ούτε το πολιτικό σύστημα τη θέλει, ούτε ρίζες στο λαό έχει (σήμερα ζήτημα είναι αν της έχουν απομείνει μερικά γερόντια στο χώρο της Δεξιάς). Να είναι, άραγε, νοσταλγία για το θεσμό από ανθρώπους του συγκροτήματος; Δεν νομίζουμε ότι μόνο για συναισθηματικούς λόγους θα έκαναν τέτοια προβολή στον Γλίξμπουργκ. Εμάς η όλη υπόθεση μας μυρίζει… μπαγιόκο. Χρήμα, μπίζνες, πώς αλλιώς να το πούμε; Ο Κοκός το καλοκαίρι του 2004 γυρόφερνε και παζάρευε να αγοράσει εκτάσεις σε τουριστικές περιοχές.
Μπορεί και να το έχει ήδη κάνει. Και ως γνωστόν, το συγκρότημα κάνει και τουριστικές μπίζνες.
Μπορεί και να το έχει ήδη κάνει. Και ως γνωστόν, το συγκρότημα κάνει και τουριστικές μπίζνες.
♦ Αντεργατική συμμαχία
Το ΠΑΣΟΚ είναι έτοιμο να μπει στη συζήτηση για άρση της μονιμότητας στο Δημόσιο. Δεν το λέμε εμείς, το είπε ο υπεύθυνος του κόμματος για τη συνταγματική αναθεώρηση Θ. Πάγκαλος σε συνέντευξή του στην «Ελευθεροτυπία». Στην ίδια συνέντευξη, όταν ο Πάγκαλος ρωτήθηκε για τη διαφωνία του Πολυζωγόπουλου, απάντησε ότι αυτός είναι και πρόεδρος της ΓΣΕΕ και μ’ αυτή του την ιδιότητα πρέπει να λέει άλλα πράγματα. Το ΠΑΣΟΚ δεν ακούει μόνο τη ΓΣΕΕ, αλλά ακούει και τον ΣΕΒ και άλλους κοινωνικούς φορείς. Μετά απ’ αυτά, εμείς δεν έχουμε να προσθέσουμε τίποτα. Τα είπε όλα ο Θόδωρας.
♦ Στην υγειά των κορόιδων
Η πρόσκληση απευθύνθηκε σε όλους τους εργατικούς συντάκτες (τη λάβαμε κι εμείς, αν και δεν πήγαμε):
«Ενόψει της Συνταγματικής Αναθεώρησης η Α.Δ.Ε.Δ.Υ. επιλέγει την … αναθεώρηση του παραδοσιακού τρόπου επικοινωνίας με τους δημοσιογράφους. Σας καλεί σε μια ενημερωτική συνάντηση με πολλές ειδήσεις που θα συνοδεύεται με φαγητό και ποτό την Τετάρτη 1 Φεβρουαρίου 2006 και ώρα 13.00 στο BISTROT CELLIER (Πανεπιστημίου 10 – εντός στοάς)».
Κάνουν και χιούμορ οι εργατοπατέρες του Δημοσίου. Εχουν μάθει, όμως, στις δημόσιες σχέσεις και στο φαγοπότι στην υγειά των κορόιδων (των δημόσιων υπάλληλων εν προκειμένω), που με τις συνδρομές τους θα πληρώσουν (και) αυτό το φαγοπότι. Γιατί, βέβαια, ο καθένας καταλαβαίνει ότι δεν πρόκειται για νέο τρόπο επικοινωνίας με τους ρεπόρτερ, αλλά για τζάμπα φαγοπότι.
♦ Συνένοχοι
Αν όχι οι ευρωπαϊκές κυβερνήσεις, σίγουρα πάντως οι μυστικές τους υπηρεσίες είχαν πλήρη γνώση για τις απαγωγές και τις αερομεταφορές «υπόπτων για τρομοκρατία» από τη CIA. Δεν το λέμε εμείς, το λέει ο ελβετός βουλευτής Ντικ Μάρτι, που έδωσε στη δημοσιότητα την προκαταρκτική του έκθεση για το συγκεκριμένο ζήτημα. Σημείωσε χαρακτηριστικά: «Αποδείχτηκε και δεν επιδέχεται αμφισβήτηση, ότι άνθρωποι απήχθησαν, στερήθηκαν την ελευθερία τους και μεταφέρθηκαν μέσω Ευρώπης σε χώρες όπου υπέστησαν βασανιστήρια». Οι χώρες που είχαν άμεση ή έμμεση ανάμιξη είναι περισσότερες από 100, σύμφωνα με το Μάρτι. Φυσικά, ανάμεσά τους είναι και η Ελλάδα. Δεν το λέει ο Μάρτι, το λέει η κοινή λογική. Πρόσφατα, άλλωστε, η κυριακάτικη «Αυγή» δημοσίευσε πλήρη στοιχεία για τα αεροπλάνα της CIA, που έκαναν μεταγωγές απαχθέντων «υπόπτων», χρησιμοποιώντας ως διαμετακομιστικό σταθμό και βάση εφοδιασμού τα ελληνικά αεροδρόμια. Στοιχεία για τα οποία δεν υπήρξε καμιά επίσημη αντίδραση.
Ο τρόπος με τον οποίο «πνίγηκε» το θέμα της απαγωγής των Πακιστανών στη χώρα μας (η κουρτίνα έπεσε την επομένη κιόλας της εμφάνισης του Βουλγαράκη στη Βουλή) δείχνει χαρακτηριστικά πως το πολιτικό σύστημα στη χώρα μας προστατεύει τις σχέσεις του με τους «σταυροφόρους του πολέμου κατά της τρομοκρατίας». Η σιωπή που έπεσε ξαφνικά δεν προστατεύει τον Βουλγαράκη, προστατεύει τη συμμετοχή της Ελληνικής Δημοκρατίας στη βρόμικη αυτή διεθνή επιχείρηση.