ΑΔΕΙΑ ΤΩΡΑ ΣΤΟΝ Δ. ΚΟΥΦΟΝΤΙΝΑ – ΝΑ ΚΑΤΑΡΓΗΘΕΙ ΤΟ ΕΙΣΑΓΓΕΛΙΚΟ ΒΕΤΟ.
Τα αεροπανό αναρτήθηκαν από την Κόντρα στους εθνικούς δρόμους τη Μεγάλη Βδομάδα. Για να τα δουν οι ταξιδιώτες του Πάσχα. Εν αναμονή της κατάθεσης νέας αίτησης για χορήγηση άδειας από τον Δ. Κουφοντίνα. Η αίτηση κατατέθηκε την πρώτη εργάσιμη μετά την παρέλευση της προβλεπόμενης προθεσμίας (30 Απρίλη). Την ακριβώς επόμενη εργάσιμη (2 Μάη) συγκλήθηκε το Συμβούλιο Φυλακής και ο εισαγγελέας υπέβαλε βέτο στην απόφαση για τη χορήγηση άδειας. Εκτελώντας εντολές, γιατί αυτός ο ίδιος είχε εγκρίνει μια από τις προηγούμενες άδειες του Δ. Κουφοντίνα. Δυστυχώς, τα αιτήματα των αεροπανό παρέμειναν επίκαιρα.
♦ Σκέτη προπαγάνδα
Δεν είναι καθόλου συνηθισμένο κλιμάκια υπουργών να δίνουν συνεντεύξεις Τύπου Κυριακή απόγευμα. Ειδικά όταν δεν υπάρχει πιεστική ανάγκη. Εμείς δε θυμόμαστε άλλο τέτοιο προηγούμενο εδώ και δεκαετίες. Για την προπαγάνδα του ΣΥΡΙΖΑ, όμως, αυτά είναι ψιλά γράμματα. Ετσι, ομάδα υπουργών έδωσε συνέντευξη Τύπου το απόγευμα της περασμένης Κυριακής για τις 120 δόσεις. Ο στόχος προφανής: να κυριαρχήσει η είδηση στην επικαιρότητα της Δευτέρας, μέρας που ο Μητσοτάκης είχε ανακοινώσει ότι θα καταθέσει πρόταση μομφής κατά του Πολάκη.
Το είπε ευθέως ο Τσακαλώτος: «Δεν ξέρω αν ο κ. Μητσοτάκης θα συνεχίσει με την κατάθεση μομφής κατά του κ. Πολάκη και άρα να έχουμε τρεις μέρες συζήτηση για ψήφο εμπιστοσύνης. Νομίζω αν το κάνει, θα είναι ένα πολύ μεγάλο λάθος. Θα είναι ένα μεγάλο λάθος -τη στιγμή που ο ελληνικός λαός θέλει να ακούσει τα θετικά μέτρα, που είναι θετικά ακριβώς για τους κόπους του ελληνικού λαού- να σταματήσει αυτή η συζήτηση για να έχουμε μια αντιπαράθεση εφ' όλης της ύλης». Φυσικά, ο Μητσοτάκης δεν υπήρχε περίπτωση να κάνει πίσω (θα γινόταν ρόμπα), όμως είναι χαρακτηριστικός ο τρόπος με τον οποίο ο ΣΥΡΙΖΑ αντιμετωπίζει τον ελληνικό λαό.
♦ Ξεφτίλα
Στο Twitter τα γράφουν καλύτερα (έχουν συνηθίσει να εκφράζονται με λίγες λέξεις). Η υπουργοποίηση του Θεοχαρόπουλου είναι μια ακόμα κορύφωση της πολιτικής ξεφτίλας. Δε χρειάζεται να θυμίσουμε όσα έχουν προηγηθεί. Μόνο ένα: ο Θεοχαρόπουλος υπερψήφισε τη Συμφωνία των Πρεσπών, όμως δεν έδωσε ψήφο εμπιστοσύνης στην κυβέρνηση. Κι αυτό έγινε πολύ πρόσφατα. Εκτοτε δεν μεσολάβησε τίποτα το πολιτικά αξιόλογο, εκτός από το παρασκηνιακό παζάρι για τη συγκρότηση της «προοδευτικής συμμαχίας» των Τσιπραίων. Σ' αυτό το παζάρι, η ζήτηση ήταν μεγάλη, αλλά η προσφορά εξαιρετικά μικρή. Ετσι, απέκτησε αξία ο Θεοχαρόπουλος, ο οποίος απαίτησε υπουργείο. Και το πήρε. Εστω και για ένα διάστημα μάξιμουμ έξι μηνών (στην πράξη μπορεί να αποδειχτεί μικρότερο). Τι άλλο να γράψουμε εμείς; Αφήνουμε σ' εσάς τα σχόλια.
ΥΓ. «Η αποχώρηση των ΑΝΕΛ και του Πάνου Καμμένου από την κυβέρνηση άνοιξε τον δρόμο για μια κυβέρνηση της Αριστεράς χωρίς αλλοιώσεις της φυσιογνωμίας της σε βασικά θέματα όπως δικαιωμάτων και εξωτερικής πολιτικής», έγραψε ο Θεοχαρόπουλος. Η Κουντουρά, ο Κουίκ, ο Κόκκαλης, η Χρυσοβελώνη, η Παπακώστα, ο Παπαγγελόπουλος είναι τα γκεσέμια της… Αριστεράς!
♦ Υποκρισία (και όχι μόνο)
Το δελτίο Τύπου έφτασε την περασμένη Δευτέρα και μας ενημέρωνε ότι «Τα ανθρωπιστικά και νομικά ζητήματα που αφορούν τους αγνοούμενους μετανάστες και τις οικογένειές τους θα συζητηθούν σε ειδική συνεδρίαση της Διαρκούς Επιτροπής Δημόσιας Διοίκησης, Δημόσιας Τάξης και Δικαιοσύνης, που θα πραγματοποιηθεί την Τετάρτη 8 Μαΐου 2019, ώρα 16:00, στην Αίθουσα Γερουσίας της Βουλής, με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα Ερυθρού Σταυρού και Ερυθράς Ημισελήνου».
Αντιλαμβάνεστε ότι το γεγονός δεν είναι άσχετο από τις ανατριχιαστικές αποκαλύψεις με τον υπάνθρωπο serial killer στην Κύπρο, που δολοφονούσε ανενόχλητος μετανάστριες (μαζί με τα παιδιά τους), ενώ η κυπριακή αστυνομία σφύριζε αδιάφορα όταν της αναφέρονταν καταγγελίες για εξαφανίσεις μεταναστριών.
♦ Tυμβωρυχία;
Για τυμβωρυχία κατηγόρησε ο Τζανακόπουλος τον Μητσοτάκη, επειδή δήλωσε ότι «ανατρίχιασε» με όσα αποκαλύφθηκαν για το Μάτι. Δε θα υπερασπιστούμε εμείς τον Μητσοτάκη, φυσικά. Τα ίδια θα έκανε αν βρισκόταν αυτός στη θέση του πρωθυπουργού. Ομως το έγκλημα έγινε με πρωθυπουργό τον Τσίπρα και κυβερνητικό εκπρόσωπο τον Τζανακόπουλο. Αν η κυβέρνηση είχε πει από την πρώτη στιγμή όλη την αλήθεια, τότε ενδεχομένως θα μπορούσε να κατηγορήσει για τυμβωρυχία την αντιπολίτευση. Ενδεχομένως, γιατί μόνο αν παραιτούνταν και προκήρυσσε εκλογές θα μπορούσε να ξεπλυθεί. Οταν σήμερα η αντιπολίτευση «σκαλίζει» εκείνα τα περιστατικά και βρίσκει νέα στοιχεία, δεν κάνει τίποτα το διαφορετικό απ' αυτό που κάνει ο ΣΥΡΙΖΑ όταν αναφέρεται στην πολιτική των προηγούμενων κυβερνήσεων.
Η αναφορά σε τυμβωρυχία αποκαλύπτει πολιτική αλητεία, κοινωνική αναλγησία και βοναπαρτισμό. Ο Τόσκας παραδέχεται ότι ήξερε για νεκρούς, αλλά… δεν το είπε στον Τσίπρα, γιατί δεν ήταν… επιβεβαιωμένοι οι θάνατοι! Στη φιέστα, πάντως, πήρε κανονικότατα μέρος. Ο κόσμος καιγόταν κι άλλοι αγωνιούσαν στις παραλίες ή πνίγονταν στη θάλασσα και ο Τσίπρας παρίστανε τον αρχιστράτηγο σε απευθείας τηλεοπτική μετάδοση. Κι ο Τζανακόπουλος, μερικές μέρες μετά, οργάνωσε την άλλη άθλια φιέστα, για ν' αποδείξει ότι ήταν… έργο εμπρηστών. Κανένας δεν τα ξεχνάει αυτά. Γι' αυτό και λέμε ότι είναι πολιτική αλητεία, όταν βγαίνει ένας από τους πρωταγωνιστές εκείνων των ημερών, ο άθλιος γκεμπελίσκος εκείνων των ημερών, και μιλά για τυμβωρυχία. Θέλει να μας κάνει να ξεχάσουμε με το ζόρι, για να διαιωνίσει η εξουσιαστική συριζαίικη κλίκα την πολιτική της δύναμη.
♦ Κουραδομαγκιές
Καμμένος και Πολάκης οχυρώθηκαν πίσω από το άρθρο 86 του Συντάγματος (ναι, ναι, το άρθρο που προσφέρει ειδική ασυλία στους υπουργούς), ζητώντας να μη συζητηθεί καν η άρση της ασυλίας τους, προκειμένου να αντιμετωπίσουν μηνύσεις σε βάρος τους. Πώς γίνεται να καλύπτεσαι πίσω από την ασυλία ενός νόμου, τον οποίο κατά τα άλλα καταγγέλλεις ως φαύλο και ζητάς την κατάργησή του (αφού προηγηθεί αναθεώρηση του Συντάγματος); Δεν θυμόμαστε αν ο Πολάκης έχει υποβάλει μηνύσεις κατά πολιτικών του αντιπάλων, αλλά ο Καμμένος τις έχει ψωμοτύρι και διαφημίζει μάλιστα τις δίκες που γίνονται μετά από μηνύσεις του. Διατηρεί, δηλαδή, για τον εαυτό του το δικαίωμα να υποβάλει μηνύσεις, αλλά όταν δέχεται μηνύσεις, σπεύσει να διαμηνύσει στην Επιτροπή Δεοντολογίας της Βουλής ότι η δικογραφία πρέπει να μετατραπεί από βουλευτική σε υπουργική, ώστε η διαδικασία να παγώσει και ζήτημα άρσης της βουλευτικής του ασυλίας να μην εισαχθεί στην Ολομέλεια της Βουλής. Ο Καμμένος έχει μηνύσει τον Κουρτάκη των «Παραπολιτικών», όμως η μήνυση του Κουρτάκη κατά του Καμμένου μπήκε στο ράφι.
♦ Απλώς γελοίοι
Η σαββατιάτικη «Αυγή» κυκλοφόρησε στις 20 Απρίλη με προσφορά τον… «Αριστερισμό» του Λένιν. Αν αυτό γινόταν άλλες εποχές, μπορεί και να το σχολιάζαμε. Τώρα, το αντιμετωπίζουμε απλώς ως μια ακόμα γελοιότητα του προπαγανδιστικού μηχανισμού των συριζαίων.
♦ Κυνισμός
«Σίγουρα η δουλειά του βουλευτή -και, πολύ περισσότερο, του ευρωβουλευτή- είναι μία από τις καλύτερα αμειβόμενες δουλειές στην Ελλάδα, με δεδομένο μάλιστα ότι συχνά τα προσόντα που απαιτούνται περιορίζονται στην ορθή ανάταση της χειρός πεντέξι φορές τον μήνα». Το έγραψε ο Τατσόπουλος στη στήλη του στα «Νέα» (13-14.4.2019). Αυτογνωσία; Οχι βέβαια. Κυνισμός. Απλά, ο Τατσόπουλος εξαιρεί τον εαυτό του και αναφέρεται στους υπόλοιπους. Εμείς να θυμίσουμε ότι εκλέχτηκε βουλευτής με τον ΣΥΡΙΖΑ το 2012, αποχώρησε τον Γενάρη του 2014, αλλά κράτησε τη βουλευτική έδρα για έναν ακόμα χρόνο, για να απολαμβάνει μισθό και προνόμια.
♦ Πονηρός ο τύπος
Ο νεότερος Κώστας Καραμανλής (ο του Αχιλλέα) έκανε προεκλογικό «προμόσιον» στη Βόζενμπεργκ στις Σέρρες, το φέουδο των Καραμανλήδων. Είπαν να βγάλουν και μια σέλφι μέσα στην αμαξάρα, όμως οι αναγνώστες του Διαδίκτυου δε δυσκολεύτηκαν να προσέξουν ότι κανένας από τους δύο δε φορούσε ζώνη κι ότι ο Καραμανλής είχε βάλει και το γνωστό «μαραφέτι» που κλείνει το διακόπτη και σταματάει το γνωστό «μπιπ-μπιπ» που κάνουν τα καινούργια αυτοκίνητα όταν οι επιβάτες δεν φορούν ζώνη. Πονηρός ο Καραμανλάκος, όταν έπεσε το κράξιμο, δεν αναζήτησε δικαιολογίες που θα έκαναν τα πράγματα χειρότερα γι' αυτόν. «Οποιαδήποτε εξήγηση για τη φωτογραφία θα ακουστεί σαν δικαιολογία και δεν θέλω. Ειλικρινά ευχαριστώ για τις παρατηρήσεις», έγραψε στο Facebook (χωρίς να εξηγήσει αν πέταξε το «μαραφέτι»).
♦ Και ανίκανοι!
Σύμφωνα με τον αμερικανό ΥΠΕΞ Μάικ Πομπέο, ο πρόεδρος της Βενεζουέλα Νικολάς Μαδούρο είχε πάρει την απόφαση να φύγει από τη χώρα, την ώρα που ο Χουάν Γκουαϊδό ανακοίνωνε το στρατιωτικό πραξικόπημα για την ανατροπή του, αλλά δεν το έκανε, μετά από παρέμβαση της Ρωσίας.
Δεν ξέρουμε αν έχει υποψία αλήθειας η «αποκάλυψη» του Πομπέο, ξέρουμε όμως σίγουρα (και όχι μόνον εμείς), ότι οι άνθρωποι του Τραμπ αποδείχτηκαν παιδική χαρά, ανίκανοι να οργανώσουν ένα πραξικόπημα της προκοπής. Εκαψαν τον εκλεκτό τους (Γκουαϊδό), που εμφανίστηκε ως επικεφαλής ενός πραξικοπήματος-οπερέτα, το οποίο οι πιστοί στον Μαδούρο στρατιωτικοί κατέστειλαν μέσα σε λίγες ώρες, χωρίς να χρειαστεί να κάνουν πολεμική επιχείρηση. Και ταυτόχρονα, ανέδειξαν τον Πούτιν σε νικητή σε μια χώρα της Λατινικής Αμερικής, αφού σ' αυτόν απέδωσαν την επικράτηση του Μαδούρο.
Ετσι, έχασαν ακόμα και σε επίπεδο προπαγάνδας, καθώς οι πονηροί Ευρωπαίοι (με πρώτους και καλύτερους τους Ισπανούς) δεν υποστήριξαν το πραξικόπημα, διαβλέποντας αμέσως ότι δεν έχει καμιά πιθανότητα επιτυχίας. Αυτοί που έχουν αναγνωρίσει τον Γκουαϊδό, βρέθηκαν στη δυσάρεστη θέση, σχεδόν τον καταγγέλλουν ως πραξικοπηματία. Πρόκειται πραγματικά για κατόρθωμα της διοίκησης Τραμπ.