Κόντρες

Αποθρασυμμένος, λόγω της κάλυψης που του προσφέρει ο Γιωργάκης, ο Μάνος δίνει και συνεντεύξεις για να λανσάρει τη νεοφιλελεύθερη πραμάτεια του, νομίζοντας ότι απευθύνεται σε ηλίθιους. Με επιχειρήματα του κώλου εμφανίστηκε στην «Ελευθεροτυπία» (16.9.05) υπέρμαχος του κλεισίματος της Ολυμπιακής και της απόλυσης των εργαζομένων της, διότι… αυτοί φταίνε που δεν αυξάνονται οι συντάξεις. Ξεκινώντας από τη δήλωση Ρουσόπουλου, ότι η Ολυμπιακή χάνει 1,5 εκατ. ευρώ ημερησίως, μας κάλεσε να κάνουμε «ολίγη αριθμητική», που οδηγεί σε 45 εκατ. ευρώ το μήνα, που μας οδηγούν, πάλι με «ολίγη αριθμητική» στα εξής: «Με 45 εκατ. ευρώ θα μπορούσε να αυξηθεί κατά 45 ευρώ μηνιαίως η σύνταξη ενός εκατομμυρίου μικροσυνταξιούχων. Κατά τη δική μου γνώμη, είναι καλύτερο να αυξηθούν οι συντάξεις ενός εκατομμυρίου μικροσυνταξιούχων και να κλείσει η Ολυμπιακή, μια και δεν μπορεί και δεν ξέρει να λειτουργήσει χωρίς να επιβαρύνει τον ελληνικό λαό».
 

Ο (κατά δήλωσή του) «αγρίως νεοφιλελεύθερος» Μάνος όχι μόνο ξεπέφτει στο λαϊκισμό, αλλά ξεπέφτει σε λαϊκισμό φασίζοντος τύπου. Ελεγξε, άραγε, αν αληθεύει η δήλωση Ρουσόπουλου και βάσει ποιων στοιχείων μπαίνει μέσα η Ολυμπιακή; Για παράδειγμα, αν το κράτος της χρωστάει γύρω στο 1 τρισ. δρχ. και την υποχρέωνε επί χρόνια να δανείζεται και να πληρώνει υπέρογκους τόκους, φταίει η Ολυμπιακή ή το κράτος; Κι αφού του αρέσει η αριθμητική και τον έχει πιάσει ο πόνος για τους χαμηλοσυνταξιούχους (μόνο σε κάτι τέτοιες περιστάσεις τον πιάνει αυτός ο πόνος), γιατί δεν μπαίνει στον κόπο να κάνει «ολίγη αριθμητική» με τα εξής δεδομένα: Πόσα λεφτά παίρνουν κάθε χρόνο οι φίλοι του οι βιομήχανοι ως κρατικές επιδοτήσεις (αλήθεια, γιατί να επιδοτούνται οι ιδιωτικές επιχειρήσεις και όχι οι κρατικές;) και σε πόση αύξηση συντάξεων αναλογούν αυτά τα λεφτά; Να συνεχίσει με τα εξής δεδομένα: Σε τί κονδύλιο συμποσούται η μείωση της φορολογίας των κερδών των επιχειρήσεων κατά 10% και πόσο θα αυξάνονταν οι συντάξεις των χαμηλοσυνταξιούχων, αν αυτά τα ποσά δεν πήγαιναν στις τσέπες των καπιταλιστών, αλλά για την αύξηση των συντάξεων πείνας; Αφού κάνει αυτούς τους απλούς υπολογισμούς, μπορεί στη συνέχεια να πάει… για ψάρεμα.

 

Δεν μας έχει φορτώσει μόνο τον Μάνο το ΠΑΣΟΚ, αλλά και τον Ανδριανόπουλο, ο οποίος επίσης εμφανίζεται με θράσος χιλίων χιμπατζήδων για να μας πει («Ελευθεροτυπία», 16.9.05 κι αυτός) ότι δεν είναι δυνατόν να υπάρχουν εργαζόμενοι δυο κατηγοριών, αυτοί που εργάζονται στο δημόσιο και αυτοί που «είχαν την ατυχία να διεκδικήσουν μεροκάματα στον ιδιωτικό τομέα και που στην πρώτη αναποδιά ρίχνονται στον Καιάδα». Συμμεριζόμαστε κι εμείς την αγωνία του (!!) για τους εργαζόμενους του ιδιωτικού τομέα και τον καλούμε να τεθεί επικεφαλής ενός πολιτικού κινήματος που θα απαιτεί να ανυψωθούν κι αυτοί ως προς τα εργασιακά τους δικαιώματα και να εξισωθούν με τα όσα ισχύουν σε δημόσιο και ΔΕΚΟ.
Γιατί δηλαδή η εξίσωση να πρέπει να γίνεται μόνο προς τα κάτω, προς ό,τι χειρότερο ισχύει στις εργασιακές σχέσεις;

 

Οχι, ο τρίτος της παρέας, ο Ανδρουλάκης, όψιμος θιασώτης του αμερικάνικου εργασιακού μοντέλου, ο οποίος επίσης βρίσκεται στη Βουλή ελέω Γιωργάκη, δεν εξέφρασε ακόμα άποψη, μέχρι τη στιγμή που γράφεται αυτό το σχόλιο. Ισως στο μεταξύ να το κάνει, οπότε ο σχολιασμός αφήνεται σε σας. Αλλωστε, δεν πρόκειται να πει τίποτα το διαφορετικό από τους Μάνο – Ανδριανόπουλο. Αν δεν μιλήσει, σημαίνει ότι το αφεντικό του δεν ενδιαφέρεται για την Ολυμπιακή. Ποιο είναι το αφεντικό του; Μπορείτε να το βρείτε με έναν απλό τρόπο: «πες μου τί ομάδα είσαι;» (η ομάδα αυτή καθαυτή δεν φταίει σε τίποτα).

 

Ας επιστρέψουμε τώρα στην αρχική παραδοχή του Μάνου: η Ολυμπιακή μπαίνει μέσα 1,5 εκατ. ευρώ τη μέρα, όπως δήλωσε ο κυβερνητικός εκπρόσωπος. Ο εκπρόσωπος των πιλότων απάντησε με στοιχεία. Η ζημιά των Ολυμπιακών Αερογραμμών, είπε, είναι 87 εκατ. ευρώ το χρόνο ή 240 χιλιάδες ευρώ τη μέρα. Το πώς προκύπτει αυτό το κόστος (άρμεγμα του κράτους) είναι άλλο ζήτημα. Θέλετε να προσθέσουμε και τη ζημιά από τις επίγειες υπηρεσίες, στις οποίες φόρτωσαν όλα τα παλιά χρέη; Προσθέστε άλλες 270.000 ευρώ την ημέρα. Και μετά την πρόσθεση, μετά βίας φτάνουμε στο ένα τρίτο του ποσού που ανέφερε ο ψευτο-Θόδωρος Ρουσόπουλος, που έχει αφομοιώσει πολύ καλά το δόγμα Γκέμπελς στην προπαγάνδα.

 

Να βοηθήσουμε εμείς τον κ. Μάνο και τους ομοίους του με ορισμένα αδιάψευστα στοιχεία. Σύμφωνα με ανακοίνωση του υπουργείου Οικονομίας (την οποία επαναλαμβάνει συνεχώς και με καμάρι ο Αλογοσκούφης), μέχρι τις 18 του περασμένου Αυγούστου είχαν εγκριθεί 134 αιτήσεις για επιδότηση επιχειρήσεων, βάσει του νέου νόμου περί «αναπτυξιακών κινήτρων».
Το σύνολο των επιχορηγήσεων που θα δοθούν είναι 101.250.368 ευρώ. Αν αυτά τα λεφτά πήγαιναν για την ενίσχυση των χαμηλοσυνταξιούχων, θα μπορούσαν να ενισχυθούν οι συντάξεις ενός εκατομμυρίου χαμηλοσυνταξιούχων με το ποσό των 13 ευρώ το μήνα. Ας συνεχίσει μόνος του με τα υπόλοιπα: μείωση φορολογίας κερδών, επιδότηση μεροκάματων και ασφαλιστικών εισφορών κ.λπ.

 

Η Μαρία Αντουανέτα έβλεπε τα πεινασμένα πλήθη του Παρισιού να ζητούν ψωμί και ρώτησε τις κυρίες της αυλής που την περιστοίχιζαν: Μα γιατί δεν τρώνε παντεσπάνι;
 

Η μαμά Μπούσενα είδε τους εξαθλιωμένους πρόσφυγες της Νέας Ορλεάνης σ’ έναν καταυλισμό στο Τέξας και συμπέρανε ότι περνούν μια χαρά, γιατί έτσι κι αλλιώς φτωχοί ήταν και δεν περνούσαν καλύτερα πριν τους ξεσπιτώσει η «Κατρίνα».
 

Η Μαριέττα Γιαννάκου θέλησε να προσφέρει επιχειρηματολογία στο κόμμα της, μετά την απογοήτευση που σκόρπισε η μη χορήγηση επιδόματος θέρμανσης ούτε στα πιο φτωχά λαϊκά στρώματα και είπε το εξής αμίμητο (στο ραδιοσταθμό «Αθήνα 98,4»: «Εσείς έχετε την εντύπωση ότι αν δινόταν αυτό το μικρό επίδομα θα ζεσταινόταν ο κόσμος, ενώ τώρα δεν θα μπορέσει να ζεσταθεί;».
 

ΥΓ: Τα εξεγερμένα πλήθη του Παρισιού πήραν εκδίκηση για την πρόκληση της Αντουανέτας, βλέποντας το όμορφο κεφαλάκι της να κυλάει μπροστά στα πόδια της, κομμένο από τη γιακωβίνικη γκιλοτίνα. Τα (μη εξεγερμένα) πλήθη στη Λουϊζιάνα και την Ελλάδα δεν θα έχουν ανάλογη εμπειρία.

 

Ρεπορτάζ στα «Νέα» (14.9.05) για το εργοστάσιο του Λαναρά στη Δημοκρατία της Μακεδονίας: «Σε 24ωρη βάση οι ραπτομηχανές λειτουργούν συνεχώς για να εκτελεστούν οι παραγγελίες της εταιρίας Nike… Η παραγωγή είναι 80.000 εργατολεπτά την ημέρα… Ο όμιλος πληρώνει καλύτερα τους εργαζόμενους σε σχέση με άλλες παρόμοιες εταιρίες αφού ο μισθός κυμαίνεται από 100 έως 150 ευρώ».
 

100 μέχρι 150 ευρώ μισθό, δηλαδή μάξιμουμ 6 ευρώ μεροκάματο, το οποίο μάλιστα θεωρείται και καλό! Πώς, λοιπόν, να μην κλείνει τα εργοστάσια στη Νάουσα ο Λαναράς και να τα μεταφέρει στα Σκόπια; Ετσι κι αλλιώς… Μακεδονία είναι και εδώ και εκεί.

 

Αλλο να το γράφει η «Κόντρα», άλλο να το γράφει το «Βήμα», που πίνει νερό στο όνομα του καπιταλισμού. Στο οικονομικό ένθετο του κυριακάτικου φύλλου της Λαμπρακειάδας υπάρχει δισέλιδο αφιέρωμα στις επιχειρήσεις που οι ιδιοκτήτες τους βάζουν λουκέτο, με αναφορά στα κονδύλια που αυτές οι επιχειρήσεις άντλησαν από το Χρηματιστήριο την περίοδο της (κατευθυνόμενης) τρελής ανόδου. Αναφέρει η εφημερίδα, ότι πρόβλημα έχουν οι εργαζόμενοι και όχι οι ιδιοκτήτες «που διαχειρίστηκαν τρομακτικά κεφάλαια τα οποία και άντλησαν από το Χρηματιστήριο με τις αυξήσεις του μετοχικού κεφαλαίου των εταιριών τους».

 

«Η μοναδική χώρα της Ε. Ενωσης που καταστρατηγεί τις αποφάσεις της Λισσαβόνας για ασφάλεια στην εργασία, τον σεβασμό των συλλογικών συμβάσεων, τη διασφάλιση των οικονομικών και εργασιακών δικαιωμάτων και την Ανάπτυξη για τον Ανθρωπο και την κοινωνία είναι η Ελλάδα».
 

Αυτή την κατάπτυστη ανακοίνωση έβγαλε η ΓΣΕΕ μετά τη δημοσιοποίηση από την κυβέρνηση του «Εθνικού Προγράμματος Μεταρρυθμίσεων 2005-2008». Κατάπτυστη για περισσότερους από έναν λόγους:
 

Πρώτο, μόνο η ΓΣΕΕ και οι άλλοι ευρωλιγούρηδες επιμένουν πως η «στρατηγική της Λισαβόνας» είναι προς όφελος των εργαζόμενων και όχι του κεφάλαιου. Τα επιφορτισμένα με την παρακολούθηση αυτών των διαδικασιών όργανα (πιο γνωστό είναι η επιτροπή που έχει επικεφαλής τον πρώην πρωθυπουργό του Βελγίου Βιμ Κοκ) ασκούν συνεχώς κριτική στα κράτη μέλη ότι δεν επιταχύνουν όσο πρέπει τις αντεργατικές μεταρρυθμίσεις.
 

Δεύτερο, μόνο η ΓΣΕΕ τολμά να πει τόσο χοντρά ψέματα, ότι τάχα μόνο στην Ελλάδα γίνονται αυτά τα πράγματα. Αλήθεια, δεν έχει ακούσει τίποτα για τους νόμους του Μπερλουσκόνι και του Σιράκ ή για την «Ατζέντα 2010» και το σχέδιο «Χαρτ IV» στη Γερμανία;
 

Τρίτο, εκπρόσωπος της ΓΣΕΕ συμμετείχε στις διαδικασίες εκπόνησης του «Εθνικού Προγράμματος Μεταρρυθμίσεων».
Γιατί τόσο καιρό δεν έγινε καμιά καταγγελία από τη μεριά τους; Γιατί δεν αποχώρησαν;