Αντίστροφη προοδευτικότητα
Στη φορολογία εφαρμόζεται η προοδευτικότητα. Μαθηματικός είναι ο όρος, όχι πολιτικοκοινωνικός. Οσο αυξάνεται το φορολογούμενο εισόδημα τόσο αυξάνεται και η φορολογική επιβάρυνση. Οσο πιο προοδευτική (από μαθηματική άποψη) είναι η φορολογική κλίμακα τόσο πιο προοδευτικό (από κοινωνική άποψη) είναι το φορολογικό σύστημα (χωρίς ποτέ να χάνει τον αντιλαϊκό του χαρακτήρα).
Στην περίπτωση της φορολογίας των καζίνων, όπως αναπροσαρμόστηκε με το πολυνομοσχέδιο που ψηφίστηκε την περασμένη Δευτέρα, οι Τσιπροκαμμένοι… πρωτοτύπησαν. Θέσπισαν μια φορολογική κλίμακα αντίστροφης προοδευτικότητας. Οσο μεγαλύτερα είναι τα κέρδη τόσο μειώνεται η φορολογία. Συγκεκριμένα, ο φόρος, που ορίζεται επί του τζίρου, θα είναι 20% αν τα ακαθάριστα έσοδα φτάνουν μέχρι και τα 100 εκ. ευρώ , 15% για τα ακαθάριστα έσοδα από 101 έως και 200 εκ. ευρώ , 12% για τα ακαθάριστα έσοδα από 201 έως και 500 εκ. ευρώ και 8% για τα ακαθάριστα έσοδα πάνω από 500 εκ. ευρώ.
Εχουν τη μύγα
Γιατί αντέδρασε τόσο έντονα η ΝΔ στο πρωτοσέλιδο του «Εθνους» (ως γνωστόν, ο Σαββίδης κάνει το κουμάντο, ο Μάρης είναι απλός υπεργολάβος), σύμφωνα με το οποίο ο Μητσοτάκης σε συνεργασία με τον Αλαφούζο (δεν κατονομαζόταν, αλλά φωτογραφιζόταν) έχουν στοχοποιήσει πολιτικά τον Κ. Καραμανλή; Γιατί το δημοσίευμα ήταν προβοκατόρικα εύστοχο. Ξεκινούσε από το πραγματικό γεγονός ότι, ελάχιστες μέρες μετά την παρουσίαση του βιβλίου του Παπαθανασίου, με το οποίο οι καραμανλικοί προσπάθησαν να ξεπλυθούν για την οικονομική διαχείριση της τελευταίας περιόδου τους, τότε που ξέσπασε η κρίση, η εφημερίδα του Αλαφούζου δημοσίευε απόρρητο έγγραφο της ΤτΕ, σύμφωνα με το οποίο ο Καραμανλής γνώριζε τα πάντα για το πραγματικό ύψος του ελλείμματος. Το σημειώσαμε κι εμείς αυτό, επομένως αυτό που έκανε η φιλοσυριζική φυλλάδα ήταν ότι ανέδειξε πολιτικά κάτι που ήταν οφθαλμοφανές. Επειδή ο Κούλης δε θέλει εσωκομματικά μέτωπα, γι' αυτό αντέδρασε τόσο έντονα, καταγγέλλοντας ότι «ο όμιλος Μάρη βρίσκεται σε διατεταγμένη υπηρεσία προκειμένου να προωθεί την προπαγάνδα, τα ψέματα και τις επιδιώξεις της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ».
Το πήγε και παραπέρα ο Μητσοτάκης. Αναφέρθηκε στην εταιρία διαδικτυακού τζόγου που διατηρεί ο Μάρης και υποστήριξε ότι «ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης κ. Δραγασάκης πραγματοποιεί τις τελευταίες ημέρες συναντήσεις με επιχειρηματίες, ενθαρρύνοντάς τους να χρηματοδοτήσουν τις επιχειρηματικές δραστηριότητες του κ. Μάρη». Σαν να πάτησαν τον κάλο του Τσίπρα, το Γραφείο Τύπου του πρωθυπουργού απάντησε με προσωπική επίθεση στον Μαρινάκη. Ενδιαφέρον έχει ο συμψηφισμός που επιχειρεί έμμεσα αυτή η ανακοίνωση: «Αν η ΝΔ και ο κ. Μητσοτάκης δεν αντέχουν καμία διαφορετική φωνή, έχοντας συνηθίσει όλα τα ΜΜΕ να παίζουν στο δικό τους το χαβά, δεν έχουν παρά να ζητήσουν από τον κουμπάρο τους και υπόδικο κ. Μαρινάκη, που έχει ήδη αγοράσει περίπου επτά εφημερίδες, να αγοράσει για χάρη τους άλλες τόσες»!
Μία σας και μία μας, η διαπλοκή σας και η διαπλοκή μας, είναι σε ελεύθερη απόδοση η απάντηση του Τσίπρα στον Μητσοτάκη.
Τυχοδιωκτισμός
Και το «Μακεδονικό» στην κονίστρα της πολεμικής στον ΣΥΡΙΖΑ από πικραμένους πρώην συντρόφους; Οταν πρόκειται για καριερίστες τυχοδιώκτες χωρίς αρχές, πέφτει στο μίξερ και το «Μακεδονικό». «Η σημερινή κυβένρηση πουλάει το λιμάνι της Θεσσαλονίκης, το νερό, το αεροδρόμιο, πουλάει ολόκληρη τη χώρα. Φυσικά δεν μπορεί να προστατεύσει τη Μακεδονία και την Ελλάδα», δήλωσε η Ζωή Κωνσταντοπούλου. Μετά απ' αυτή τη δήλωση, δε θα εκπλαγούμε καθόλου αν τη δούμε και στα εθνικιστικά συλλαλητήρια, παρέα με τον Λεβέντη και τους καμμενοβουλευτές. Για να ψαρέψει κι αυτή ψήφους από τη δεξαμενή του χυδαίου εθνικισμού και της ακραίας άγνοιας.
Ενότητα…
Η ΔΗΣΥ καταψήφισε το σύνολο του κυβερνητικού πολυνομοσχέδιου, ενώ το Ποτάμι ψήφισε «παρών» στη διάταξη για τις απεργίες, δείχνοντας τον νεοφιλελεύθερο πυρήνα των πολιτικών του απόψεων. Φυσικά, κουκούλωσαν αμέσως τη διαφορετική τους στάση σ' ένα τόσο σημαντικό ζήτημα, γιατί αυτή τη στιγμή είναι στα «μέλια» και δε θέλουν να χαλάσουν τη «φάση». Εχουν να πλακωθούν για… πιο σοβαρά θέματα, όπως το πώς θα μοιράσουν μεταξύ τους τους συνέδρους για το συνέδριο του Μάρτη. Ομως, από τέτοιες «λεπτομέρειες» μπορούμε να καταλάβουμε σε τι είδους ενότητα θα στηρίζεται το νέο σχήμα της εγχώριας σοσιαλδημοκρατίας. Χάος στη διαχείριση της πολιτικής χωρίζει τις διάφορες φράξιες που προσπαθούν να συνενωθούν και μόνο η προσδοκία ενός καλού εκλογικού αποτελέσματος στις επόμενες εκλογές θα τους κρατήσει σε μια επιφανειακή ενότητα. Μετά τις εκλογές, ανάλογα με το αποτέλεσμα και με τη σύνθεση της κοινοβουλευτικής τους ομάδας αναμένεται το μπάχαλο.
Λοταρία
Ποιοι από τους αρχηγίσκους του ΚΙΝΑΛ γκρίνιαξαν περισσότερο για τον τρόπο εκλογής των συνέδρων για το επικείμενο συνέδριο και συγκεκριμένα για την εκλογή μόνο του 50% των συνέδρων και το διορισμό του υπόλοιπου 50% αναλογικά από τα κόμματα που συμμετέχουν στο ΚΙΝΑΛ; Ο Ανδρουλάκης και ο Καμίνης. Δηλαδή, οι δύο που δεν έχουν κόμμα και επομένως θα είναι εκ των πραγμάτων χαμένοι στους συσχετισμούς που θα διαμορφωθούν στην κεντρική επιτροπή που θα εκλέξει το συνέδριο. Και ποιος τους πήγε κόντρα; Οχι η Φώφη ή κάποιος άλλος πασόκος, αλλά ο Θεοχαρόπουλος της ΔΗΜΑΡ. Ο οποίος δεν τόλμησε καν να θέσει υποψηφιότητα για την αρχηγία, όμως χάρη στις «παραδοσιακές» σχέσεις που τα «ορφανά» του Κουβέλη έχουν διαμορφώσει με το ΠΑΣΟΚ, περιμένει να πάρει ένα καλό ποσοστό από τους διορισμένους συνέδρους.
Βολεμένος είναι και ο Θεοδωράκης, που δεν έχει κόμμα, έχει όμως κοινοβουλευτική ομάδα και έχει φροντίσει να κλείσει συμφωνία με τη Γεννηματά πριν από τις εκλογές για αρχηγό. Θέλει όμως να το παίζει και υπεράνω και μοντέρνος. Πρότεινε, λοιπόν, να βγουν οι σύνεδροι με κλήρωση και όχι με ψηφοφορία, όπως έγινε στο ιδρυτικό συνέδριο του κόμματος του Μακρόν!
Υπάρχουν και όρια
Θα περίμενε κανείς ότι οι παράγοντες του τουρισμού θα πανηγύριζαν για την ίδρυση των τριών νέων καζίνο σε Μύκονο, Σαντορίνη και Κρήτη. Κι όμως, υπήρξαν ισχυρές καταγγελίες και από τα τρία νησιά. Μάλιστα, από Μύκονο και Σαντορίνη οι καταγγελίες πήραν θεσμικό χαρακτήρα, καθώς προήλθαν από τους δημάρχους, οι οποίοι κάθε άλλο παρά στον αντίποδα του τουρισμού κινούνται. Βλέπετε, αυτοί αντιλαμβάνονται ότι υπάρχουν και κάποια όρια. Ο τουρισμός σ' αυτές τις περιοχές δεν έχει ανάγκη από καζίνα. Οι καζινάδες θέλουν να εκμεταλλευτούν τον τουρισμό. Αλλά περισσότερο θέλουν να εκμεταλλευτούν τους ανθρώπους που αποκτούν κάποιο εισόδημα από τον τουρισμό. Μικρό ή μεγαλύτερο. Να τους «τα πάρουν» θέλουν, βάζοντάς τους στην πιο «φονική» μηχανή τζόγου, που είναι το καζίνο. Γι' αυτό αντιδρούν οι πιο «σώφρονες» στις -έτσι κι αλλιώς «τουριστόπληκτες»- αυτές περιοχές. Θέλουν ν' αποφύγουν την κοινωνική αποσάθρωση που φέρνει ο αχαλίνωτος τζόγος.
Ο πραγματικός δωσιλογισμός
Οι «υπερπατριώτες», αυτοί που σηκώνουν και πάλι τα λάβαρα των «μακεδονομάχων» και μολύνουν τον αέρα με τα ανιστόρητα, αντιεπιστημονικά, σκοταδιστικά, ρατσιστικά και εθνικιστικά κηρύγματά τους, ψήφισαν και πάλι «ναι σε όλα» σε ένα ακόμα πολυνομοσχέδιο του σύγχρονου δωσιλογισμού. Ετσι συνέβαινε πάντοτε στη σύγχρονη ιστορία μας. Οι δωσίλογοι αυτοβαφτίζονταν πατριώτες και έβαζαν μαχαίρι σ' εκείνους που αψήφισαν οικογένειες, περιουσίες, ζωή και βγήκαν στο κλαρί για να πολεμήσουν τον κατακτητή.
Των φρονίμων τα παιδιά
Ο Σγουρός είναι ο πρώτος «αυτοδιοικητικός» παράγοντας που έσπευσε να ανακοινώσει ότι θα είναι υποψήφιος για την περιφέρεια Αττικής, όποτε κι αν γίνουν οι εκλογές. Μ' αυτόν τον τρόπο προσπαθεί να φράξει τον δρόμο σε επίδοξους μνηστήρες, αλλά και να σύρει σε υποστήριξή του όχι μόνο το ΠΑΣΟΚ, αλλά και τη ΝΔ. Δεν ξέρουμε αν θα τα καταφέρει, όμως σ' αυτό αποβλέπει.
Πέρα από τον καλοζωισμένο αστό
Τι είναι ο Μπουτάρης; Ενας καλοζωισμένος καπιταλιστής, ένας χορτασμένος αστός που παριστάνει τον μποέμ (οι πραγματικοί μποέμ, ως γνωστόν, έζησαν στην έσχατη ένδεια) και νομίζει ότι έχει το ελεύθερο να κάνει τα πάντα. Εδωσε, λοιπόν, και μια συνέντευξη καθισμένος αναπαυτικά στη μπερζέρα ενός θεσσαλονικιώτικου μπορντέλου. Πέρα, όμως, από την (τάχαμου) αισθητική πρόκληση του Μπουτάρη, η οποία δε θα μας απασχολούσε, εκείνο που επιδιώκεται (ο Μπουτάρης υπήρξε απλά ένα εργαλείο) είναι ευρύτερο. Στο όνομα της «πολιτικής ορθότητας», επιδιώκεται η κοινωνική νομιμοποίηση της πορνείας. Η μετατροπή του σεξ σε εμπόρευμα με κοινωνική αποδοχή. Που βέβαια, προϋποθέτει τον εξευτελισμό της γυναίκας. Της γυναίκας ως προσωπικότητας, όχι μόνο του σώματός της. Πρόκειται για ένα τεράστιο ζήτημα που κάποια στιγμή θα μας απασχολήσει, γιατί οι οπαδοί της «βιομηχανίας του σεξ» τρέχουν πολύ γρήγορα.
ΥΓ. Απαντώντας στον Καλαφάτη, που είχε δηλώσει ότι η Θεσσαλονίκη χρειάζεται δήμαρχο και όχι σταρ, ο Μπουτάρης δήλωσε τα εξής χαρακτηριστικά (δεν έχουν ανάγκη σχολιασμού): «Εγώ μπήκα σταρ στο δήμο, δεν έγινα τώρα σταρ. Είμαι σταρ στα κρασιά, είμαι σταρ στα περιβαλλοντικά. Με ζηλεύεις που με βγάζουν οι New York Times και εσένα ούτε η Φωνή του Λαγκαδά. Είμαι σταρ και γι’ αυτό ανέβασα το δήμο»!
Κωλοτούμπες
Μιλούν για τον Καμμένο, αλλά τι να πουν οι Αμερικανοί για το είδωλό του, τον Τραμπ; Τη μια μέρα μιλάει ως ναζί για τους μετανάστες και τις «βρωμοχώρες» τους, ξεσπάει σάλος και την επομένη τον βάζουν να εμφανιστεί στους συντάκτες του Λευκού Οίκου (που τους απεχθάνεται) και να πει ότι οι θέσεις του… παρεξηγήθηκαν και πως αυτός πιστεύει ότι η Αμερική ήταν και θα παραμείνει μια ανοικτή κοινωνία, η οποία προσεγγίζει ως… ευπρόδεκτους τους μετανάστες, όταν οι τελευταίοι είναι νόμιμοι, από όπου κι αν προέρχονται, φτάνει να διεκδικούν μια καλύτερη ζωή και την υλοποίηση των ονείρων τους!